Ouderland lees ik in de Schakel. Het heeft er natuurlijk niets
mee te maken, maar onwillekeurig moet ik denken aan de
sultans. Die hebben altijd al een harem gehad met een
hoofdvrouw en al naar draagkracht een aantal bijvrou
wen. Waarom dan bij ons niet iets dergelijks met trainers?
Voor het hoogste elftal is een trainer ook al is hij hoofd
trainer niet meer voldoende. Daar moet een verzorger bij.
Hoe we dat vroeger gedaan hebben is me langzaamaan een
raadsel. In de elftallen waar ik in speelde zag je bij een
wedstrijd zelfs nooit een trainer. Die zat bij het eerste. Om
van een verzorger maar helemaal niet te spreken.
Wij trokken op ons eigen houtje zondagsmorgens de polder
in. Als het niet te ver was, kon het gebeuren dat er ieqpand
van de elftalcommissie langs de lijn stond. Persoonlijk was
ik altijd blij als er niemand van de EC bij was. Dan speelde ik
veel vrijer en kon mijzelf ongeremd ontplooien. Dat ik het
eerste nooit gehaald heb wijd ik aan het feit dat er toch nog
te vaak EC-waarneming geweest moet zijn. Anders was het
raak geweest.
Wij zaten dus, om maar een voorbeeld te noemen, in Ku-
delstaart zonder trainer, zonder verzorger en zonder EC-be-
geleiding. De hoogste respectpersoon bij ons was toen de
aanvoerder. Die zei voor de wedstrijd gewoon: "Jongens,
vandaag moet er gewonnen worden en verder geen
gezeur". Nou, dan wisten wij weer wat er die dag te doen
stond. Overigens zij hij dat altijd, maar dat wisten we het
eerste jaar, dat we onder hem speelden, nog niet. Dat merk
ten we pas later. Maar intussen vonden we het allemaal zo'n
fi|ne knul, dat we zijn aanwijzingen stipt uitvoerden. Zo wer
den we ieder jaar kampioen en dat was ook wel prettig.
Overigens zijn er al voetbalclubs, die naast de trainer en de
verzorger nog beschikken over een sportpsychiater, een
manager, een technisch directeur, een voedingsdeskundi
ge, een psychotherapeut en een p.r.-man.
In dit licht gezien begeven we ons bij AFC nog in de achter
ste gelederen. Maar het kan nog komen. AFC lééft en zo
lang dat het geval is blijven we hopen.
ADJE
VRIJTHOF-M'STREECH
De foto op pagina 1 in één van de vorige Schakels droeg als
onderschrift dat 'de selectie' aan de vooravond van de voet
balcompetitie traditiegetrouw was neergestreken in Lim
burg. Om een jaarlijks snoepreisje naar vreemde oorden
een 'traditie' te noemen gaat mij wel wat ver, maar daar
gaat 't hier nu even niet om.
Tijdgeest
De betreffende prent trok om meer dan één reden mijn aan
dacht. Het is alsof er elk jaar minder selectiespelers en
meer selectiebegeleiders op reis gaan. Steeds meer bobo's
en almeer minder jojo's om het op zijn Gullits te zeggen. Zal
wel iets met de tijdgeesst te maken hebben vermoed ik.
Katholiek
Wat bij vergelijking van de groepsplaatjes in Schakels ook
van vorige jaren opvalt is dat nooit eens een foto van een
dergelijke groep AFC-ers wordt getoond 'gezellig aan de
bar', of 'aan het diner, terwijl de elftalleider een woordje
spreekt', of gewoon 'ontspannen wandelend langs de
Maas'. Ik bedoel maar: waarom zo verstopt in een hoekje
van het Vrijthof voor die winkel van Coster (Voor Vader en
Zoon).
Dat onze jongens het clubhuis van tegenstander RK VCL pr
achtig vonden zal best, maar waarom niet even een plaatje
van dat wonderhome. O.K., ze zijn daar behoorlijk katholiek,
maar daar merk je op een foto toch weinig van? Bovendien,
als ze dat clubhuis zo mooi vonden, wat mankeert er dan
aan onze tent? Het blijft zo gissen voor hen die slechts door
middel van dit onvolprezen clubblad aan hun trekken moe
ten zien te komen.
Beschaafd gezelschap
Opvallend was ook dat de penningmeester niet op de foto
stond. Nam hij de foto? Was hij even niet in beeld? Regelde
hij alvast 'iets leuks' voor de avondlijke uurtjes? Hoe staat
het overigens met de financiering van dit soort evenemen
ten? Uit goede bron verna ik reeds dat alle bobo's voor ei
gen rekening meegingen. Dat is te loven maar niet meer
dan terecht. Maar waar waren de sponsors. Uit niets blijkt
dat ons eerste (via de club) zwaar wordt gesponsord door
een veelheid van AFC-vriendelijke bedrijven. Wie niet beter
zou weten kan aan de foto niets anders zien dan dat het om
een aantal jonge heren gaat, vergezeld van een paar ooms
respectievelijk opa's. En of het AFC-ers zijn dan wel verte
genwoordigers van één of ander obscuur clubje is óók niet
duidelijk.
Toch, en dat is positief, heb ik de indruk dat de koppen van
de diverse geselecteerden er weer een beetje beschaafder
op zijn geworden. Dat is de afgelopen jaren wel eens anders
geweest. Maar een kop alleen zegt maar heel weinig. Hoe
het echt zit ('tussen de oortjes') kom je bij het aanschouwen
van zo'n foto natuurlijk niet aan de weet.
Onze jongens
En AFC-ers, ik bedoel zij die niet geselecteer zijn (alsof ge
woon AFC-er zijn al niet een soort zelfselectie inhoudt), zou
den naar mijn stellige mening best nog wat meer willen we
ten over hun eerste-elftal-spelers. Is het daarom geen aar
dig idee om 'onze jongens' zichzelf eens wat nader bekend
te maken bij de aanvang van het voetbalseizoen. Ik denk
aan een kennismakingsavond of -middag (zaterdag) op
AFC. Leden, jeugdleden en donateurs zouden dat zeker
waarderen. Een chique persmap is natuurlijk ook leuk, maar
toch meer voor de buitenwacht bedoeld. Ligt hier geen
mooie taak voor de feestcommissie? (Hallo feestcommissie,
of slaapt u nog....) Of de pers- publiciteitscommissie?
Wat zo'n eerste fotootje bij de start van het voetbalseizoen
al niet bij een mens kan oproepen hè? Ik zie bijvoorbeeld nu
al met belangstelling uit naar de laatste foto van het sei
zoen: Good Old AFC Kampioen der Amateurs 1988/89. Een
mooiere foto met onderschrift kan ik me niet voorstellen.
Veel succes toegewenst jojo's en bobo's!
HENK STEINVOORTE
GRANDIOZE PERSMAP BIJ BEGIN SEIZOEN
Waarmee een aantal jaren geleden bescheiden begonnen
is, is nu uitgegroeid tot een volwaardig produkt. Dat slaat op
de persmap, die AFC vorige week heeft gelanceerd. Een
werkelijk grandioze persmap, waarmee onze club, zo is al
uit de reacties, ook vanuit het journalistendom, overduidelijk
gebleken, heel hoog scoort. De persmap zit vakbekwaam in
elkaar met doeltreffende informatie, interessante foto's en
boeiende verhalen. Dat ook de AFC-vriendelijke bedrijven
aandacht krijgen spreekt vanzelf. Zij zorgen, zoals in de
persmap geschreven wordt, voor de continuïteit van een
unieke relatie tussen het bedrijfsleven en onze hoofdklasse
vereniging.
De mannen achter de persmap gecomplimenteerd met het
meesterwerkje, zoals vice-voorzitter Kees Gehring, in feite
de animator van de realisering van de map, verder redac
teur Gerard Trebert, wiens pen vakbekwaam vloeide, ont
werper Lex Rimini, wiens lay-out bij vele AFC-ers al jaren
lang bewondering afdwingt, fotograaf Jan Otsen, die alle
mannen haarscherp en vriendelijk op de gevoelige plaat zet
te en drukkerij De Ram in Amstelveen, al vele jaren de AFC-