Ouderland lees ik in de Schakel. Het heeft er natuurlijk niets mee te maken, maar onwillekeurig moet ik denken aan de sultans. Die hebben altijd al een harem gehad met een hoofdvrouw en al naar draagkracht een aantal bijvrou wen. Waarom dan bij ons niet iets dergelijks met trainers? Voor het hoogste elftal is een trainer ook al is hij hoofd trainer niet meer voldoende. Daar moet een verzorger bij. Hoe we dat vroeger gedaan hebben is me langzaamaan een raadsel. In de elftallen waar ik in speelde zag je bij een wedstrijd zelfs nooit een trainer. Die zat bij het eerste. Om van een verzorger maar helemaal niet te spreken. Wij trokken op ons eigen houtje zondagsmorgens de polder in. Als het niet te ver was, kon het gebeuren dat er ieqpand van de elftalcommissie langs de lijn stond. Persoonlijk was ik altijd blij als er niemand van de EC bij was. Dan speelde ik veel vrijer en kon mijzelf ongeremd ontplooien. Dat ik het eerste nooit gehaald heb wijd ik aan het feit dat er toch nog te vaak EC-waarneming geweest moet zijn. Anders was het raak geweest. Wij zaten dus, om maar een voorbeeld te noemen, in Ku- delstaart zonder trainer, zonder verzorger en zonder EC-be- geleiding. De hoogste respectpersoon bij ons was toen de aanvoerder. Die zei voor de wedstrijd gewoon: "Jongens, vandaag moet er gewonnen worden en verder geen gezeur". Nou, dan wisten wij weer wat er die dag te doen stond. Overigens zij hij dat altijd, maar dat wisten we het eerste jaar, dat we onder hem speelden, nog niet. Dat merk ten we pas later. Maar intussen vonden we het allemaal zo'n fi|ne knul, dat we zijn aanwijzingen stipt uitvoerden. Zo wer den we ieder jaar kampioen en dat was ook wel prettig. Overigens zijn er al voetbalclubs, die naast de trainer en de verzorger nog beschikken over een sportpsychiater, een manager, een technisch directeur, een voedingsdeskundi ge, een psychotherapeut en een p.r.-man. In dit licht gezien begeven we ons bij AFC nog in de achter ste gelederen. Maar het kan nog komen. AFC lééft en zo lang dat het geval is blijven we hopen. ADJE VRIJTHOF-M'STREECH De foto op pagina 1 in één van de vorige Schakels droeg als onderschrift dat 'de selectie' aan de vooravond van de voet balcompetitie traditiegetrouw was neergestreken in Lim burg. Om een jaarlijks snoepreisje naar vreemde oorden een 'traditie' te noemen gaat mij wel wat ver, maar daar gaat 't hier nu even niet om. Tijdgeest De betreffende prent trok om meer dan één reden mijn aan dacht. Het is alsof er elk jaar minder selectiespelers en meer selectiebegeleiders op reis gaan. Steeds meer bobo's en almeer minder jojo's om het op zijn Gullits te zeggen. Zal wel iets met de tijdgeesst te maken hebben vermoed ik. Katholiek Wat bij vergelijking van de groepsplaatjes in Schakels ook van vorige jaren opvalt is dat nooit eens een foto van een dergelijke groep AFC-ers wordt getoond 'gezellig aan de bar', of 'aan het diner, terwijl de elftalleider een woordje spreekt', of gewoon 'ontspannen wandelend langs de Maas'. Ik bedoel maar: waarom zo verstopt in een hoekje van het Vrijthof voor die winkel van Coster (Voor Vader en Zoon). Dat onze jongens het clubhuis van tegenstander RK VCL pr achtig vonden zal best, maar waarom niet even een plaatje van dat wonderhome. O.K., ze zijn daar behoorlijk katholiek, maar daar merk je op een foto toch weinig van? Bovendien, als ze dat clubhuis zo mooi vonden, wat mankeert er dan aan onze tent? Het blijft zo gissen voor hen die slechts door middel van dit onvolprezen clubblad aan hun trekken moe ten zien te komen. Beschaafd gezelschap Opvallend was ook dat de penningmeester niet op de foto stond. Nam hij de foto? Was hij even niet in beeld? Regelde hij alvast 'iets leuks' voor de avondlijke uurtjes? Hoe staat het overigens met de financiering van dit soort evenemen ten? Uit goede bron verna ik reeds dat alle bobo's voor ei gen rekening meegingen. Dat is te loven maar niet meer dan terecht. Maar waar waren de sponsors. Uit niets blijkt dat ons eerste (via de club) zwaar wordt gesponsord door een veelheid van AFC-vriendelijke bedrijven. Wie niet beter zou weten kan aan de foto niets anders zien dan dat het om een aantal jonge heren gaat, vergezeld van een paar ooms respectievelijk opa's. En of het AFC-ers zijn dan wel verte genwoordigers van één of ander obscuur clubje is óók niet duidelijk. Toch, en dat is positief, heb ik de indruk dat de koppen van de diverse geselecteerden er weer een beetje beschaafder op zijn geworden. Dat is de afgelopen jaren wel eens anders geweest. Maar een kop alleen zegt maar heel weinig. Hoe het echt zit ('tussen de oortjes') kom je bij het aanschouwen van zo'n foto natuurlijk niet aan de weet. Onze jongens En AFC-ers, ik bedoel zij die niet geselecteer zijn (alsof ge woon AFC-er zijn al niet een soort zelfselectie inhoudt), zou den naar mijn stellige mening best nog wat meer willen we ten over hun eerste-elftal-spelers. Is het daarom geen aar dig idee om 'onze jongens' zichzelf eens wat nader bekend te maken bij de aanvang van het voetbalseizoen. Ik denk aan een kennismakingsavond of -middag (zaterdag) op AFC. Leden, jeugdleden en donateurs zouden dat zeker waarderen. Een chique persmap is natuurlijk ook leuk, maar toch meer voor de buitenwacht bedoeld. Ligt hier geen mooie taak voor de feestcommissie? (Hallo feestcommissie, of slaapt u nog....) Of de pers- publiciteitscommissie? Wat zo'n eerste fotootje bij de start van het voetbalseizoen al niet bij een mens kan oproepen hè? Ik zie bijvoorbeeld nu al met belangstelling uit naar de laatste foto van het sei zoen: Good Old AFC Kampioen der Amateurs 1988/89. Een mooiere foto met onderschrift kan ik me niet voorstellen. Veel succes toegewenst jojo's en bobo's! HENK STEINVOORTE GRANDIOZE PERSMAP BIJ BEGIN SEIZOEN Waarmee een aantal jaren geleden bescheiden begonnen is, is nu uitgegroeid tot een volwaardig produkt. Dat slaat op de persmap, die AFC vorige week heeft gelanceerd. Een werkelijk grandioze persmap, waarmee onze club, zo is al uit de reacties, ook vanuit het journalistendom, overduidelijk gebleken, heel hoog scoort. De persmap zit vakbekwaam in elkaar met doeltreffende informatie, interessante foto's en boeiende verhalen. Dat ook de AFC-vriendelijke bedrijven aandacht krijgen spreekt vanzelf. Zij zorgen, zoals in de persmap geschreven wordt, voor de continuïteit van een unieke relatie tussen het bedrijfsleven en onze hoofdklasse vereniging. De mannen achter de persmap gecomplimenteerd met het meesterwerkje, zoals vice-voorzitter Kees Gehring, in feite de animator van de realisering van de map, verder redac teur Gerard Trebert, wiens pen vakbekwaam vloeide, ont werper Lex Rimini, wiens lay-out bij vele AFC-ers al jaren lang bewondering afdwingt, fotograaf Jan Otsen, die alle mannen haarscherp en vriendelijk op de gevoelige plaat zet te en drukkerij De Ram in Amstelveen, al vele jaren de AFC-

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1988 | | pagina 6