^Z4\' I
12 JANUAR11988,20.00 UUR, is er in de grote zaal van het
RAI Congrescentrum de laatste, grootste en belangrijkste
hoorzitting over de voorgenomen uitbreidingen van de RAI.
D-DAY dus. Daar zal ook onze geachte opponent, de we
thouder voor o.a. ruimtelijke ordening, de heer drs. v.d. Vlis,
aanwezig zijn.
Ik roep u bij deze op, óók alle leden van de ABC, ACC en
ATC, deze hoorzitting bij te wonen om de betogen van de
bestuursleden van de STOR luid en duidelijk te ondersteu
nen. Noteer deze datum reeds nu in uw nog spiksplinter
nieuwe agenda. Sal van Gelder en ondergetekende zullen
het nodige coördineren. Wij rekenen op u: het gaat om de
toekomst van ons fraaie sportpark, voor uw en mijn kinde
ren. Laat ons niet in de steek en denk a.u.b. niet: "Het zal
mijn tijd wel duren".
Het moet kunnen!
Hartelijk dank bij voorbaat.
JAN VAN DIJK
onderdelen vloeiden samen in één grote traditie: het diner
zelf.
Daisy werd de charmante tafelpraeses, zij deed dat 5 jaren
lang en geheel op haar eigen wijze. Zij was degene, die na
mens de 5 naar buiten trad. De andere 4 werkten achter de
schermen en ook daar is altijd veel te doen. Janny is de eni
ge, die nog altijd actief is bij de organisatie en na 15 jaar gie
ren die zenuwen nog steeds door haar keel, zo'n 18e januari
(en heus niet door het feit dat Lex dan ook jarig is).
De inktspotjes waren dit keer zeer sterk afgesteld op Marij
ke, Daisy, Ineke, Janny en Conny. Zij bedachten voor de da
mes een zalige avond, die gelukkig jaarlijks terugkeert. Hun
stempel op AFC is onuitwisbaar. Zonder enige inbreuk te
maken op het heren-diner, hebben zij er een stijlvolle neven-
aktiviteit aan toegevoegd.
HENNY SOMERS-BLEKEMOLEN
INKTSPORT NR 6
Het begon als een klavertje-vier, maar daar kwam al snel
een belangrijk steeltje aan. Dit geheel resulteerde in een
nieuw loot aan de traditie-boom van AFC.
In oktober 1973 vergaderde de Pers- en Propagandacom-
missie bij de familie Rooze thuis aan de eettafel. Hun dames
waren meegekomen en keuvelden in de zithoek. Toen het
woord 'herendiner' viel, vroegen de dames, ietwat af
gunstig, waarom zij daar toch niet bij mochten zijn. "Nee",
was het antwoord, "traditie is traditie en als jullie een diner
zo leuk vinden, organiseer er dan zelf één". Nu, de Fransen
zeggen: "Ca nous met une puce a l'oreille", maar die avond
kwam er wel een nést luizen in die 8 oortjes. Janny Rimini,
Marijke Rooze, Ineke Trebert en Daisy Katiel bogen zich di-
rekt over het wiegje van het dames-jaardiner.
Probleem nr 1 was: hoe organiseer je iets zonder geld? Het
geluk wilde, dat Daisy op kantoor zat en ruimschoots ge
bruik kon maken van telefoon, papier en zegels. Probleem
nr 2 was: het 4-tal kende niet iedereen, dus hoe benader je
dan de AFC-dames?
Daisy belde vanaf haar stek de voorzittersvrouw, Conny
Hermens, en ja hoor, in de roos: "O kindje, wat een enig
idee. Wat zeg je, toestemming aan Dio vragen? Stel je voor!
Hij kan toch niet verbieden om iets onder elkaar te organise
ren?". Achteraf ging het idee wel degelijk door de bestuurs
kamer, maar het initiatief werd goedgekeurd en Con werd
commissielid nr 5. De uitnodigingen voor dat 1 e diner brach
ten heel wat dicussies op gang, maar 90 dames meldden
zich! Het klavertje-vier wilde de gasten 'prettig mengen',
maar Con wist zeker, dat dat niet kon en dus kropen die 5
vrouwtjes een hele avond over de vloer van Huize Rimini om
naamkaarten en tafelschikkingen rond te krijgen. En 18 ja
nuari '74 gierden de zenuwen door 5 kelen. Tafels gedekt,
cadeautjes erop, menu's met naam op hun plaats. Alles o.k.
Laat de gasten maar komen! Maar niet voor Con! En zelfs in
lang gewaad, kreeg zij Janny zo gek om samen opnieuw op
de grond te kruipen om de tafelindeling alsnog te verbete
ren. Die rvond kwam er ook een fotograaf. Het entrée van
die ene man bij 90 dames was al lachwekkend, maar zij lie
ten zich toch gewillig op een kluit zetten voor het portret. De
hoffotograaf klom op een stoel, leunde achterover tegen 2
deuren om iedereen goed op zijn lens te krijgen... En toen
bleken de deuren klapdeuren te zijn en een seconde later
keek de kluit naar een lege stoel. Geen artiest had deze act
kunnen verbeteren.
Tradities werden die avond geboren: het avondtoilet, de cor
sages, de menu's met loterijnummer, presentjes op de ta
fels, het eigen clublied en de dames-onderscheidingen; No
bel en V.V.V. (Vrouwtje Van Verdienste). Kortom, al deze
JHVjTTn JE
Cjcaditc Dames van/Ï.FC., Wr or
Zondag 17 januari as wordt het Dames j J jkjf
Jaardiner fcvierd in het Novotel Zoals J i ^3
gebruikehjkisdit&lijktijdigmethet «til O
Rmndinerop'Goeduenoeg" li/
Edoch... wij hebben niet alleen deep- 11/
richting van A.F.C. te vieren, maar
ook het VIJFTIEN jarig, bestaan
van het Dames-Diner.
1928
Precies 60 jaar geleden kwam de
vrouw uit haar corset Er hoefde niets
meer ingesnoerd te worden; de rok
mochtkort; het haar mocht kort en de
Charleston werd in alle soepelheid
gedanst
1973
Zo'n totale verandering was het
ontstaan van dit diner in Air C. nu
niet. maar een opmerkelijk feit was
het zeker wd.
Deze IS' verjaardag willen we dan ook
graag met u allen beleven tijdens een
avond, die in het teken staat van de
Charleston-tijd. 1928
Franje.knge kettingen, lage tailles,
enfinhet bijgesloten blad geeft u de
eerste inspiraties. Mocht u wat
hulp kunnen gebruiken; wij hebben
enig? bereidwillige, handige
adviseuses.
15 Jaar Dames -Diner in het Novotel
op 17 januari 1988 om 18.00 uur.
DE PRIJS VAN HET DIN FR IS F. 57-50.
STIJL.1928 WEL EEN IDEE,
N/1 AAR GEEN VERPLICHTING
7
