lam HET RESULTAAT VAN 20 JAAR TOPVOETBAL TRADITIE! Zo bestempelen wij de al jaren terugkerende happening van een AFC-combinatie op het Victoria toernooi te Hilversum. Een gebeurtenis steeds op 1 e Pinksterdag en daar geeft on ze vereniging al ruim 15 jaar acte de présence. Gesiart met de toendertijd befaamde AFC 13, waaronder de huidige voorzitter Rein Akkerman sr., oud-praeses Jan van Dijk, oud 1e secretaris Fred van Soomeren, smaakmaker Arthur Reddering en c.s., is dit voetbalfestijn ieder jaar weer een verhaal apart. Daarom dus een traditie waarop we al weer 4 maanden geleden nog even op terug willen ko men. Vergezeld van stralend voetbalweer het is nog nauwelijks anders geweest in al die jaren mochten we ons gelukkig prijzen dat de 'jong belegen' senioren er voor gezorgd heb ben, dat we eindelijk eens in de finale kwamen. Scheids rechterlijke dwalingen betekenden voor sommige ervaren sterren moeilijk te pruimen momenten, desalniettemin inte ressant te mogen constateren, dat de prominenten onder ons toch reageerden zoals van AFC-ers mag worden ver wacht: sportiviteit hoog in het vaandel en daar gaf het win nende 'A-team' van Victoria eveneens alle reden toe. Even leek het er nog op, dat Jack van Gelder de fluittist met een rode kaart naar de kleedkamer zond had natuurlijk een wereldprimeur betekend maar dit bleef bij een fabeltje. De sterallures mogen wij als volgt belichten: Jos Kemna, overzicht - spitzegefühl, die óók de liefde voor de bal in zijn jargon blijft meenemen; Kees Gehring, toerenteller met liesblessure, een eenzijdige grootse vertoning op de rechterflank; Edwin Geluk, imponerende rots met een spetter, waardoor de finaleplaats in zicht kwam; Good-young Bas Rachman in de pré-witte broodsweken, de rust zelve, die 'handtastelijk' zou zijn opgetreden....kom nou scheids, de bal was bijna aan de andere kant!; Ger Smit, de 'bedrijfszekere' aanvaller van het team met ra zend snelle acties, vooral aan het eind van het seizoen; Albert van Raalte op z'n Pinksterbest tussen de doelpalen; Ab Springer, groots voetbalstrateeg met 'zwijgplicht' in z'n element in dit voetbalgeweld; Cockie van Duyvenbode, wervelende zwoegerd een mid denvelder la Van Hanegem. Een steeds inzetbare Wim Ringe met verrassende voorzet ten. Een continu dieselende Karei Baarschers, en een Rob Ruys met zonnewereld hoofddeksel waardoor het 'koppen' een voudiger werd, HansCoorengel, die onnavolgbaar zwoegde in de hitte en wat te denken van Hans Mulder vlaggenist bij uitstek evenals Bas Knoppers geblesseerd, beiden een gro te steun aan de kant met de verrassing van de dag Paul Brandenburg, die ons bekwaam naar de finale bulderde, waardoor de geluidsinstallatie het door zijn decibellen be gaf. Jaap Pluim kwam met Anne Marie even op de 'scouttoer', want de veteranen hebben nu eenmaal de toekomst in onze vereniging. Jackie van Gelder uitstekend schoffelend op het middenveld moet zich het volgend jaar opnieuw waarma ken. Het allerbelangrijkste moet hier nog worden vermeld, name lijk: onze kanjers van vriendinnen die ervoor zorgden dat we continu in conditie bleven met 'spirituele' frisdranken en een weergaloze catering waar een bekende traiteur uit Veg- hel bij zou verbleken. Lieve dames, nogmaals grandioze dank! En alsof we nog niet genoeg lekkernijen tot ons hadden ge nomen, werd de tweede prijs en de avond besloten met een fondue-vuurwerk, zodat ondergetekende mag aannemen dat iedereen al rollende z'n bed heeft opgezocht. Tot volgende 1e Pinksterdag 1987! paul koster AFC XIII OP BEZOEK BIJ FLOREANT Of het relaas van de negen kleine tienertjes Welliswaar later dan andere jaren had ons de uitnodiging bereikt om deel te nemen aan het veteranen toernooi van de FC Floreant (Boskoop). Echter de elftalcommissie (B) had toch 17 (zeventien) spe lers uitgenodigd voor dit altijd perfect georganiseerde en zeer herhaal zeer sportieve toernooi. Ik som hier graag de excuses c.q. smoezen op die enkele spelers (ras-AFC- ers) menen te moeten gebruiken om niet te hoeven spelen. Ik verontschuldig mij graag bij voorbaat voor die mensen die echt niet konden komen! Ga zaterdag spelen, maar ik bel je in ieder geval nog (niets meer vernomen). Mijn dochtertje is die dag jarig! Kan niet. Kom later i.v.m. familie-omstandigheden. Niets vernomen, en niet opgedaagd. (Hoe zit dat Ed ward?) Moet tennissen. (Gewonnen Leo?) Wij wel! Geblesseerd. Sterkte Peter. De wiskundigen onder u zullen ontdekken dat wij in ieder geval uiteindelijk met elf man ten strijde konden trekken. Maar allez manneke, een verslag en geen gel Om ongeveer tien uur verzamelden zich bij de FC Floreant (Boskoop) precies acht AFC-ers. Voor de statistieken: een toernooi voor 35 -ers, met twee dispensanten van tussen de vijfendertig en dertig jaar oud. De namen: Hans Elias; blij dat je het kon vinden, Hans! Herman Fritzsche; 'aanbrenger' al zeven jaar, van dit toer nooi. Henk Gamelkoorn; aanvoerder en niet weg te denken. Ab de Jong; goed voor tweeënzeventig jaar voetbalervaring! HET WAPEN VAN CRUYFF 8

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1986 | | pagina 8