VAN VIJF NAAR ZES
Als je dat leest denk je al snel te maken te hebben met een
hitlijst, de top tien of zo. Alhoewel, enige overeenkomst is
er toch wel, want het zesde staat 'hoog' genoteerd met stip
bij de B-commissie, echter een blik op de keurig door Chris
Schroder bijgehouden standenlijst laat zien dat ze toch wat
onderaan bungelen, in de reserve 2e klas AVB.
Afgelopen zondag uit tegen SC Oriënt 3 blijkt al op Goed
Genoeg 't verschil tussen vijf en zes, als we ons verzamelen,
terwijl ons tweede Ajax 3 afdroogt. De meesten van onze
boys zijn slechts op zondag op 't sportpark te vinden en
hebben door de week andere 'afspraken'. De wekelijkse trai
ning is slechts het intrappen voor de wedstrijd en 't opladen
voor de strijd wordt niet meer dan elkaar wat aftikken.
Onze tegenstander, nog geen punt behaald, blijkt na de af
trap ook niet meer waard te zijn. Wij krijgen kans na kans,
echter de bal verdwijnt net als bij het intrappen niet tussen
de palen. Toch eindelijk halverweg scoort Michael Ooink
0-1, alhoewel hij haast moedeloos wordt van onze vele mis
sers. Als je weet wat verdedigen is, hoeft de thuisclub niet
vlak voor rust gelijk te maken. Met gebogen hoofd gaan we
richting kleedkamer, langs 't eerste van Oriënt, waar het een
rumoer van jewelste is. Daar probeert aanvoerder Tonny
van Leeuwen iedereen weer bij de les te krijgen, wat een op
gave blijkt dat. Toch keren we terug met de bedoeling er in
de tweede helft echt iets van te maken. Dit blijkt toch heel
moeilijk, vooral als je slechts zondags wat tegen een bal
trapt. Een kwartier voor tijd komen we zelfs met 2-1 ach
ter en ruikt de thuisclub de eerste eindzege. De moed zinkt
je haast in de schoenen en de ergernis wordt groter. Toch
zijn er een paar jongens bereid niet op te geven, want de
wedstrijd is nog niet ten einde. Een miraculeuze omhaal van
Sebo Woldringh zorgt voor de gelijkmaker en vlak voor tijd
winnen we door een kogel van Jardo van Zweden met 3-2!
Hoe groot het verschil tussen vijf en zes wel is, mocht ik
afgelopen zondag ervaren. Het zal een gegeven zijn, tenzij
die paar spelers ook hun andere teamgenoten meekrijgen er
gezamenlijk iets van te maken en je voor in te zetten, want
ik was niet anders gewend. En dat kan zondag al zijn.
Frans Jüch
AFC ZATERDAG ÉÉN
Als men op z'n vrije zaterdagmiddag langs de De Boelelaan
wandelt, is de kans zeer groot AFC coryfeeën van weleer
aan het werk te zien in AFC Zaterdag 1Wat schichtig trekt
dit elftal steeds meer vaste supporters en klampen zich
achter de lijnen vast om hun idool(en) te aanschouwen en
waarbij het entree nog steeds gratis is.
Achter deze groep van twintig spelers staat de kenner van
het voetbalspelletje bij uitstek: Gé van Dijk.
En zo gebeurt het dan iedere zaterdagmiddag in de eerste
klasse B van de KNVB afd. Amsterdam in welk het rood
zwart hoog in het klassement staat vermeld. Jean Bollen,
Pim van Dord, Theo van Duivenbode, Kees Gehring, Edwin
Geluk, Theo Groeneveld, Ernst Huisman, Theo Husers, Jos
Kemna, Nol Kuikens, Jan Hein Lans, Bas Rachman, Klaas
Veen vormen als ex-eerste elftal der AFC Zondag met hen
die dat niet gehaald hebben het huidige zaterdag elftal. Be
rustend op hun ervaringen en kennis, spelen zij er lustig op
los met als resultaat dat een ongeslagen gedeelde eerste
plaats met medekoploper WVHEDW is bereikt. Het
scheelde slechts één nietig puntje of ook de eerste periode-
titel was hen ten deel gevallen om zo straks in de hoofdklas
se een goede performance te kunnen geven, echter zal men
nu moeten wachten totdat de tweede periodetitel hun deel
zal zijn.
Wilt u daarvan getuige zijn en dat kunnen er nog maar
weinig zijn en ook van sprankelend voetbal op de zater
dagmiddag willen genieten, kom dan eens langs op Goed
Genoeg.
Uw vaste grensrechter
Alle Zat. één spelers en hun dames worden zaterdag 26 ok
tober te 19.30 uur verwacht in Bistro 't Ezeltje, Corn.
Troosstraat 56-58.
RONDOM HET VIJFDE
Vorige keer heeft u op deze plaats kunnen lezen hoe een
wel zeer stuntelig vijfde in het laatste kwartier een 3-0 voor
sprong tot een 3-3 gelijkspel omgebogen zag worden. Dit
fenomeen, de zogenaamde 'kwartierziekte', stak ook in on
ze laatste wedstrijd weer even de kop op. En hoewel er nog
geen adequaat bestrijdingsmiddel gevonden is, schijnt Erik
van Aken nergens last van te hebben. Maar daarover later.
Ingekwartierd in kleedkamer elf begon onze coach, die te
genwoordig alles van surfen schijnt af te weten, zijn gebrui
kelijke donderpraat. Journalisten werden op dat moment
niet in de catacomben toegelaten, zodat naar de inhoud van
zijn woorden slechts kon worden gegist. Maar dat er serieus
iets gezegd was bleek duidelijk uit het spel dat dit vijfde
team deze zondag in de eerste helft althans aan de dag leg
de. De Meteoor was onze tegenstander en John Parsser be
weerde dat ooit Chriet Titulaer voor deze club had ge
speeld. Bij navraag bleek Chriet echter tegenwoordig voor
New York Cosmos uit te komen. Nu moet u weten dat wij
met zes wedstrijden gespeeld en acht punten bij aanvang
van de wedstrijd een fraaie tweede plaats bezetten op de
ranglijst. En De Meteoor met een punt minder volgde ons
op de voet. Kenners betitelen een dergelijke wedstrijd dan
meteen als een 'toppertje'. Ook de bond deed dit en
voorzag ons in een uitstekende scheidsrechter, compleet
met rapporteur. Deze laatste man was er waarschijnlijk de
bet aan dat onze arbiter zijn fluittonen net iets te overdre
ven lang aanhield en bij diverse spelmomenten gebaren uit
voerde met het aplomb van de witte umpires van het Aus
tralian Rules Football. In de eerste helft voelde De Meteoor
zich danig tegen de muur gedrukt. Al in de allereerste be
ginfase van de wedstrijd sloegen de ballen als kometen in op
het vijandelijke doel. Jürgen Seunke trof de paal en vlak
daarna werd een inzet van John Parsser door de lat gekeerd.
In de rebound kopte Pieter Sandberg net over. En ook Erik
van Aken kon aanvankelijk geen doel treffen. Na een rush
over dertig meter kwam hij oog in oog met de keeper te
staan. Een ter plekke bedacht slim lobje belandde helaas
op een haar na naast de linker doelpaal. En ondanks goede
combinaties van onze opponent op het middenveld wist De
Meteoor in de eerste vijfenveertig minuten geen vuist te ma
ken. Bij gebrek aan scorebord wist toch iedereen dat het bij
rust 0-0 stond. Zoals gebruikelijk gingen we na een kwar
tier, let wel, weer verder. De late najaarszon scheen ons nu
tegen de ogen in hetgeen vooral met verdedigen van hoge
ballen wel eens problemen met zich mee bracht. En na on
geveer tien minuten was het Jürgen die het stoom van de
ketel nam. Een slechte terugspeelbal van een Meteoriet on
derschepte hij op slinkse wijze en over de afronding bestond
dit maal geen twijfel: 1-0 voor AFC. Niet lang daarna
begonnen echter de eerste symptomen van de kwartierziek
te zich af te tekenen. Slechte combinaties, het niet dekken
van de juiste man (venerisch?), het niet willen ingooien en
5
