BEDANKT!
dit jaar vanwege werkzaamheden op zondag naar een ander
elftal moest uitwijken, maar ja Hans we raken je niet uit het
zicht, naar wij denken.
Op zaterdagavond 18 mei zal met ons eigen 'jaardiner' het
seizoen '84/'85 weer afgesloten worden en misschien nog
even mijmerend over het gemiste kampioenschap, de sfeer
zal er zeker niet minder om zijn en ongetwijfeld zullen en
kele opwindende momenten van het afgelopen seizoen nog
wel even de revue passeren, zoals de strafschop van Nico
(welke hoek was het nu?), de terugspeelbal van ondergete
kende (hij was toch echt niet te hard Nico), de kopballen
van Joost op eigen doel (1 keer was echt genoeg geweest),
de corners van Jan Willem (was die ene keer in éénen dan
toch mazzel)de tackle van Wim tegen RAP (er bestaat geen
gerechtigheid meer Wim)de pegels van Gerlof en paal en
lat (ze mogen ook iets minder in de hoek Ger), de speciale
relatie van Jan met scheidsrechters (zie opmerking zoals bij
Wim), enz. enz.
Aangezien het 10e één van die (helaas nog weinige) elftallen
is, waar de B-commissie in de Schakel kan volstaan met de
mededeling: "Opstelling bekend en scheidsrechter zelf te
regelen" zal ik om de geschiedschrijving volledig te maken
nog even de namen van de spelers noemen, voor wie het
weer een plezier was met elkaar de kleuren van AFC en dan
wel in het bijzonder van het 10e te verdedigen.
Doel: Nico Gianotten. Achter: Frank Schroder, Joost Vel-
lenga,Theo van Broekhuizen, Rik de Boer en Marcel Nieu-
wenhuis. Midden: Tom Blok, Jan Willem Bronwasser, Den
nis de Wit en Wim van der Duin. Voor: Jan van Broekhui
zen, Fred van der Ende, Coen den Os en Gerlof Wielenga.
Volgend seizoen hoort u meer van ons.
Rik de Boer
Naschrift:
Na het schrijven van dit stukje over het 10e, ontvingen
wij het minder prettige bericht dat door degradatie van
AFC 8, het 10e weer teruggezet wordt naar de res. 4e klas
se, omdat de regels nu eenmaal zo zijn.
Een treurige zaak; je speelt een sterk seizoen, wordt bijna
kampioen en dan toch nog onverwacht degradatie. Treurig
vooral omdat je weet op welke wijze het 8e z'n kansen op
redding heeft verspeeld, door éénmaal niet op te komen,
moesten n.l. 2 strafpunten worden gei'ncasseerd, waardoor
de uiteindelijke degradatie een feit werd. Nu is het zo dat
bij het 8e zeer waarschijnlijk het idee leeft, dat de schuld
van dit alles bij iedereen ligt behalve bij zichzelf.
Toch zijn wij dan zo brutaal om enigszins wrang te zeggen:
"De heren worden bedankt". En heren van de B-commissie,
wij weten wel een oplossing voor het volgend seizoen.
RdB
Zou het dan eindelijk eens mogen lukken vroeg ik mij half
maart af, 5 jaar leider tweede elftal 4 x bij de top geëindigd
en nu 5 punten voor! In de wandelgangen van ons
clubhuis hoorde ik het al zoemen "We worden kampioen",
maar ik wilde eerst het paasweekend afwachten, dat was in
al die voorgaande jaren een hinderlaag geweest voor het
tweede.
Er was altijd wel wat, spelers met vakantie, geblesseerd of
reserve staan bij het eerste, en ja hoor door ook onder ande
re al genoemde oorzaken werden 3 punten ingeleverd. We
bleven er in geloven, het spelersmateriaal van de eerste 5
elftallen was nog nooit zo sterk geweest. Overal haalde ik
ze vandaan om het team in de running te houden. "Oude
vedetten" als Diederik Ludwig en John Parson werden
opgeroepen en speelden alsof ze nooit weg waren geweest.
Milco Lambrecht, bijna 8 maanden uit de roulatie toch on
middellijk bereid om te spelen. Geweldig, de samenwerking
met de andere teamleiders: Kees Gehring, Peter v.d. Heydt,
Cas Tromp en Peter v.d. Dungen. Toch ondanks alle inzet
op trainingen, ondanks een perfekte sfeer binnen de groep,
bleven wij steeds weer punten inleveren. Oorzaak? Ik weet
het niet, noem het mistiek in het voetbal, voor een leider
om gek van te worden!
Een wereldpartij thuis tegen Ajax, een onbegrijpelijke wed
strijd, wat betreft gemiste kansen tegen UW uit. Het toe
slaan van blessures bij spelers als Husers, Cohen, Boskamp,
Bertolini en Lassooy kwam er ook nog bij. Voor Martin
Lassooy een uitgesproken pech seizoen, langdurig ziek ge
weest, goed teruggekomen, opnieuw geblesseerd raken met
het gevolg een knie-operatie, weer terugkomen en dan door
de gevolgen van te grote inspanning om te herstellen, weder
om te moeten afhaken! Martin, je bent een voorbeeld van
een pracht sportkarakter!
Ajax nam de leiding over in het klassement. Winst van ons
op SDW moest een beslissingswedstrijd tegen Ajax opleve
ren, het lukte! Ajax - AFC, om het kampioenschap van de
zwaarste reserve afdeling, zou gespeeld worden in 'De
Meer', op het heiligdom der heiligen! Wat een weelde, om
op zo'n mooi veld te mogen acteren! Zou het dan toch, 5
jaar na de geweldige overwinning met 5-0, ook tegen Ajax,
van het toenmalige tweede elftal onder leiding van Jean Bol
len, opnieuw lukken? Nee, het mocht niet zo zijn, maar wat
werd het een pracht finale. Goed en slecht voetbal, span
ning tot de laatste minuut, onbegrijpelijke beslissingen van
een scheidsrechter die de wedstrijd niet aanvoelde. Afge
keurde goals, een speler het veld uitgestuurd, een keeper
(Cees Thomas, wat heeft die een fantastisch seizoen achter
de rug!) die een paar onmogelijke reddingen verrichtte, en
dan, een ongelooflijk mooi en wat later een beslissend doel
punt bleek te zijn, van een oud AFC-er, Phillip uit den Boo
gaard, wat een beauty van een goal! Een fantastisch grote
groep AFC supporters, waaronder vooral Dick Huisman en
de jonge AFC-ers zich zeer luid lieten horen.
Het laatste half uur werd er met 10 man gestreden, voor de
zo verdiende gelijkmaker, het mocht niet baten. Ajax,
zwaar onder druk tot de laatste seconde, werd kampioen.
Proficiat!
Deze avond was een prachtig sluitstuk van een geweldig sei
zoen, waarbij ik vooral mijn dank, en van de spelers laat uit
gaan naar: Doby Peters, de man die mij vrij liet in de trai
ning en begeleiding van het tweede elftal, nooit eiste hij
een speler op, alles ging in overleg. Ik weet Doby, dat je
trots was om in 'De Meer' jouw AFC-ers zo te zien knok
ken. Dan Ko Grosze Nipper, niets was hem te veel, fantas
tisch Kootje, zoals jij mij hebt geholpen. Hans Rooze, onze
vaste grensrechter, altijd aanwezig, alleen carnaval kon hem
weglokken, klasse Hans we waren blij met je. Mijn mede
commissieleden: Sal van Gelder en Bert Overdiek, die mij
en het tweede elftal hebben bijgestaan in het oplossen van
de altijd tijdens het seizoen voorkomende problemen en
moeilijkheden. Leo, de materiaalman, je was voor ons een
'Gouwe', ik hoop dat wij nog lang op je mogen rekenen.
Last but not least: Dick van der Klaauw en Kees Jochems,
jullie medewerking was toen ik met het tweede in de pro
blemen kwam medebepalend voor het succes van het team,
met jeugdspelers als Jacco Ypma, Sep van Zweden, Patrick
Bakker en Ronald Booijen, ben ik niet bang voor de toe
komst van AFC. Een club waar het heerlijk is om voor te
voetballen en als leider, of in wat voor andere funktie ook,
te mogen meedraaien!
Karei Baarschers
