ONS EERSTE RONDOM DE BAL AFC - Elinkwijk: 1-2 Als Cees niet in de fout gaatals bij het tweede doelpunt niet twee keer gemist wordtdan win je met 1-0! Die woorden waren te horen na afloop van de wedstrijd tegen Elinkwijk, zondag, de 27ste mei 1984. Het voegwoord 'als' wijst een overeenkomst tussen twee met elkander vergeleken zaken aan (Van Dale). In dit geval bestond er geen overeenkomst: Cees beging een overtreding en de voorzet van rechts werd achtereenvolgens door Polle tje en Hans gemist; Oege Boonstra kon hierna fraai 0-2 la ten aantekenen. Men moet heel wat jaartjes terug in de herinnering om een vol GOED GENOEG tegen te komen. Althans voor eigen gelederen. Dagen van tevoren was men reeds in aanraking gekomen met die sfeer van verwachting, de koorts die ge makkelijk vrij spel krijgt bij iedereen die te maken heeft met de organisatie. Er was voorverkoop (Sacksioni), er wer den vlaggen bijgezet, een muziekcorps besteld, de burge meester uitgenodigd, buffetdiensten geregeld en Otto van Rijn ging op zoek naar het bordje 'uitverkocht'. Het heeft er niet gehangen, al scheelde het weinig. De wedstrijd zelf ach, iedereen was erbij. Lang bleven we vertrouwen in een gunstige uitslag, ook al kwam de aan sluitingstreffer pas in de zestigste minuut. Het was Pim van Dordt die met een kort droog knikje bij de eerste paal scoorde. Het doelpunt was het gevolg van een konstante pressie, meer leverde het echter niet op. Elinkwijk verdedig de soms met de rug tegen de muur maar bleef overeind. Het incident om de niet toegekende penalty moeten we zo snel mogelijk vergeten, de ongekontroleerde reaktie van één van onze aanvallers was AFC onwaardig. Men kan het gebeuren van vele kanten bekijken, bijvoor beeld als de man die de openingswoorden van dit stukje sprak. Dat zijn de opportunisten. Dit keer hadden we het geluk, de veine, het beetje massel dat je al goed spelende verdient, en dat ons toch gedurende het gehele seizoen heeft vergezeld, niet mee. Een gelijkspel was de verhouding geweest maar ook dat was voldoende voor onze tegenstan ders. Daarom is Elinkwijk een terechte kampioen, wij die nen nog een jaartje te wachten. C. Er is wat geharrewar geweest omtrent de juiste verjaardagsdatum van Adé Kleyn. Belangrijke funktionarissen in de vereni ging noemden de langste dag, 6 juni, min der belangrijke hadden het zelfs over 6 juli, ze schoten door op het bekende let- terverschil. Navraag bij de betrokkene Ie verde een dag in mei op, drie dagen voor dat zijn vereniging het 50-jarig bestaan vierde: 19 mei. Op die dag werd de op richter van de Amsterdamsche Baseball Club 70 jaar! Adé Kleyn, leraar lichamelijke opvoeding, de man die het stretchen beoefende een halve eeuw eerder dan het uitge vonden werd. Hij speelde kort in het eerste elftal, vele ja ren in het tweede, het derde. Adé zakte eerst een x-aantal malen door de knieën voordat hij aan een wedstrijd begon. De toppen van de vingers reikten daarna tien maal naar de tenen, de benen wijduit. Vervolgens werd het bovenlichaam een goede vijf keer in alle windrichtingen geduwd, waarna een kort fel sprintje de oefeningen afrondde. Daarna pas zag hij dat er zich ook nog een bal op het veld bevond. Een elas tische middenvelder, bijna zuid-amerikaans. Op 19 mei werd hij 70, het is onvoorstelbaar. Een dergelijke sportman mag niet ouder worden. Het gebeurt, de tijd kan je niet tegenhouden. Adé Kleyn wordt VAN HARTE gefeli citeerd met zijn zevende kruisje! Hij wordt verzocht opnieuw het veld te betreden en zijn handelingen van des tijds te herhalen. De jeugd van nu kan er nog iets van leren. Op de dag dat ons duidelijk werd dat er één club beter was dan wij in de hoofdklasse A van het amateurvoetbal, vierde Ton Glas het feit dat hij zeventig jaar eerder het levenslicht aanschouwde. Ton is een amaible mens, iemand die het leven en de mensheid lief heeft. Dat is een deugd die ook in het amateurvoetbal van gisteren en vandaag niet ten volle wordt gewaardeerd. Wanneer je geselekteerd wordt voor het eerste, behoor je een dosis inzet mee te nemen. Je mag je niet overgeven aan fantasierijke patronen, dat zet geen zoden aan de dijk. Hij bewoog zich derhalve op het tweede plan, zoals zovelen onder ons. Voor de vereniging deed hij, na een jarenlange aktieve periode, dit wel terdege op het allerhoogste niveau. Vele jaren nam hij deel aan elftakom- missies, weloverwogen selekteerde hijzelf de beste man op de beste plaats. Op zijn zakenadres aan de Keizersgracht ontving Ton, na afloop van de wedstrijd van het seizoen, vele AFC-ers. Zij betuigden hun respekt aan een bijzonder iemand. Ton Glas wordt alsnog VAN HARTE gefeliciteerd met zijn kroonjaar! Ter gelegenheid van de viering van het 50-jarig bestaan van de Amsterdamsche Baseball Club ontving een drietal AFC- ers eerbewijzen voor hun verdiensten. Jan (Tjalling) Steensma werd benoemd tot ere-voorzitter en Johan en Hans de Bie mogen zich voortaan ere-lid van deze vereniging noemen. Moeder AFC is met de betrokkenen terecht trots op deze onderscheidingen. Voor de agenda! Op 23 juni a.s. viert de Amsterdamse Tennis Club haar 13 1/2 jarig bestaan. Een ieder die een jaarfeest van deze vereniging heeft meegemaakt weet wat dat betekent. Een nieuwe evenementenkommissie wenst zich te bewijzen. FIESTA TROPICAL staat op het programma, een orgie van Braziliaanse samba-klanken, je kan er niet snel genoeg bij zijn. Reserveer plaatsen in het prieel of boven, bij het buffet! Bekend Joop v.d. Voort, oud 1e elf talspeler en nadien nog decen nia-lang aktief in lagere elftal len, tevens oom van onze nog steeds geblesseerde Eef Heyt, slaat geen wedstrijd van ONS EERSTE over. Joop woont momenteel aan de Overkant van het IJ, de bus brengt hem naar Buitenveldert. Zo ook op zondag, de 27ste mei. Op die ochtend vertrekt hij extra vroeg, het voertuig kan immers in een file terecht komen. Nauwelijks is hij gezeten of er wordt hem gevraagd of de bus in de buurt van de De Boelelaan komt, men wenst de wedstrijd AFC - Elinkwijk te bezoeken. Joop antwoordt be- 2

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1984 | | pagina 2