GOEDE VOORNEMENS
HET AFC BESTUUR 1983 - 1984
IE TEGENSTANDER ONTZIEN
VAN DE REDAKTIE
BAR TALK
Voorste rij van links naar rechts:
Ottovan Rijn - 1e Penningmeester, Rein Akkerman - Vice-voorzitter,
Jan van Dijk - voorzitter, Dick v.d. Kiaauw - commissaris Jeugdza
ken, Hans de Wijs - commissaris en Marcel Koster - commissaris.
Daarachter: Sal van Gelder - commissaris Materiaal, Ger van Caspel -
2e Secretaris, Hans Slaap - 2e Penningmeester en Fred van Soome-
ren - 1e Secretaris.
£'":Zi'y
In de Volkskrant van zaterdag 28 januari tekende WIBO een
cartoon, die bredere belangstelling verdient dan de eigen
kring. Het zou uitvergroot moeten worden en opgehangen
in elke kleedkamer, waar voetballers zich klaarmaken voor
de strijd.
GOEDE VOORNEMENS, ach er schijnt een bepaalde
weg mee geplaveid te zijn.
In de achter ons liggende weken werden onze velden slechts
door één man betreden: meneer De Winter. In vroeger tij
den ook wel Koning Thialf genoemd, de absolute heerser
van vorst, sneeuw en alles wat een mens (van kou) doet hui
veren.
Tot nu toe mogen wij niet mopperen over zijn aanwezig
heid. Een beetje sneeuw (waardoor meteen het dagelijks
verkeer in de war was); een beetje vorst (drie jongens gingen
binnen vijf minuten door het ijs op het slootje voor het huis
waar deze regels getikt worden) en een temperatuur die
nauwelijks om sjaal, handschoenen of winterjas vraagt.
Er werd gevoetbald, jazeker. De haha werknemers van het
betaalde voetbal verzorgden hier en daar enige voorstellin
gen voor gapend lege tribunes. We mochten dat via de buis
aanschouwen. Een rechtgeaard liefhebber schudt het hoofd
bij het zien van dit soort schijnvertoningen.
We staan nog steeds, net als twee weken geleden, op de der
de plaats. Het programma voor de komende twee weken
ziet u direkt. ONS EERSTE ontmoet XERXES, thuis. In de
vorige Schakel kwam de langtermijnvoorspelling van ons
Koninklijk Instituut niet uit. Dit keer heeft de direkteur
ons met de hand op het hart bezworen (direkte lijn) dat het
a.s. zondag pijpenstelen zal regenen, onweren, sneeuwen en
dat alles onder windkracht 10. De wedstrijd zal dus onder
ideale weersomstandigheden worden verspeeld, ledereen die
wegblijft doet zichzelf tekort. Een zondag zonder voetbal is
als een gevulde koek zonder pit, als een haring zonder ui, als
een pils zonder kraag.
In deze Schakel weer een bijdrage van Jan Tjalling, die te
lange rustpauzes inlast in zijn bijdrage-frekwentie. Er wordt
heel wat afgetalked in onze kringen, de weerslag hiervan
verdient regelmatig aandacht. De meest vlijmscherpe analy
ses over hoe we gespeeld hebben zijn juist op deze plek te
beluisteren. De beste recenties ontstaan aan dit onderdeel
van onze inventaris. Niemand die zich dat meer bewust is
dan genoemde (gelouterde) columnist.
Mede ook dankzij deze inbrengen heeft de Schakel dit keer
weer iets weg van een écht clubblad.
Jaardiner
Toen ik mij op 18 januari zo om een uur of
vijf naar het clubhuis begaf, kwamen twee in
stemmig zwart geklede heren mijn richting
uit. Even dacht ik, ik ga verkeerd. Maar
neen, zij wilden alleen de wagen wat dichter
bij zetten. De gesprekken aan en rondom de
bar beperkten zich tussen de vermaarde kop
ballen en "Verrek, val dood, leef jij ook nog?"
Na enig aandringen kreeg de tafelpresident
het gezelschap (115 man) aan de dis. Ton Glas riep ons een
welkom toe en vroeg om de gebruikelijke ogenblikken stil
te. Voorts werd gesproken door voorzitter Jan van Dijk
(een ruwe schets van de omstandigheden waarin AFC ver
keert op dit moment), captain Pirn van Dord, die bij het
negentigjarig bestaan nog wel een kampioenschap ziet zit
ten, en trainer Doby Peters, wiens speech werd voorgelezen
door Jan van Dijk. Lottie, Doby's echtgenote, was ziek, zo
dat hij verhinderd was (Lottie gaat het intussen beter).
Later op de avond sprak ons nog toe Hans Mulder als verte
genwoordiger van één onzer solftsponsors Cruyff-Smit.
En toen konden we de afgebroken gesprekken weer opvat
ten, overigens zonder hen, die in het Crest-Hotel de dames
waren gaan opzoeken. De algemene indruk van het diner
was goed. Eer aan onze Cor en Herman en hun medewerk(st)
ers. En ook eer aan onze eerste elftaispelers. Zij maakten er
niet zo'n keet van als vroeger wel eens gebeurde.
Nobel Prijs
Het bestuur achtte Mannes Kinsbergens werk voor de club
zo hoog, dat hij hem de Nobel Prijs toekende. Maar er was
een moeilijkheid. Marijke en Mannes vertrokken 18 januari
om vier uur naar Helsinki. Welnu, een aantal bestuursleden
