MIXED PICKLES,
ingelegd door Pim Adriaansz.
Allereerst
Amper is Pickelaar op Nieuwjaarsdag door het lint gesneld, of het Pickelaars-ambt maant hem tot voortgaande spoed.
Hoe is het u vergaan? Weer wat bekomen van de AFC Nieuwjaarsturbulentie? Pickelaar zelf kwam op 2 januari moege-
tobd thuis, pakte nog een neut en draaide de meegevoerde bandopname van "We gaan er wat van maken' nog een keer
af En weer maakte Pickelaar - of de schrijver van de AFC-Nieuwjaarsshow of Ad Onderdelat (wat maakt het uit),
allen dragen AFC een groot goed hart toe en lijken bovendien op elkaar - het moment mee, waarop hij door zijn eigen
medewerkers van de "1 januari-groep" grotelijks belazerd werd.
De hem volstrekt overvallende en onbekende inlas van een extra (vijftiende) lied per telegram roept Pickelaar hier weer
op. En hij citeert daaruit het refrein, want zó bescheiden is hij nu ook weer niet.
"Hij heeft de Nieuwjaarswens nu vijftien keer gemaakt en daarin vaak de grootste nonsens uitgebraakt.
Eerst met Bob Wildeboer,
daarna de solotoer.
Als vaste klanten van de wens zijn wij aan hem gewend geraakt.
Is er een enkeling, die hem wel graag ziet gaan,
onze moderne Vondel van de De Boelelaan.
Als Ad Onderdelat
heeft hij zijn tijd gehad;
het Instituut Pim Adriaansz blijft wel bestaan".
Pickelaar zegde het reeds ter plekke: het wordt tijd, dat hij uitziet naar andere medewerkers
Of hij haalt de zweep voortaan ferm over het huidige, ongedisciplineerde zootje ongeregeld. Dat hem evenwel zeer na
aan het hart ligt en dat hij hier nogmaals publiekelijk - en mede namens Pickelaarse - wel erg gemeend hartelijk dank
zegt!
Beetje
Voor het te bed gaan stond Pickelaar nog even voor de spiegel en zag zijn moede hoofd aan.
Een beetje verlept, misschien.
Een beetje verlept, zo te zien.
Nog wat witjes na de strijd
en niet echt al bij de tijd,
maar een beetje, beetje, beetje
nog de juiste richting kwijt
En in bed, naast Pickelaarse, dacht hij verward: hier ligt nu een Instituut.
Waarop hij - met u allen - is ingeslapen.
Uit de tijd toen Ad Onderdelat nog niet gereïncarneerd was tot Pickelaar, kent u wellicht nog kleine Adje; inmiddels
geëvolueerd tot een volwassen Ad die - het dient gezegd - niet tot AFC-er is uitgegroeid, maar desondanks een redelijk
fatsoenlijk jongmens is geworden.
Ad jr nu was na jaren weer getuige van vaders jaarlijkse kunstje. Het viel Pickelaar op, na afloop van de voorstelling
mede op het toneel staande, dat Ons Clublied in beide coupletten tekstvast op de eerste rij door Ad jr. werd medegezon
En terwijl wij allen bewogen zongen dacht Pickelaar als een ongelovige terug aan de tijd, waarin Ad jr. nog als kleine
Adje jaarlijks in het grote vakantie-gebeuren werd meegesleept naar de Azuren Kust.
En waarbij na wéér zoveel honderd kilometer autorijden "het moraal" van kleine Adje weer werd opgeladen door het
gezamenlijk zingen van aloud vaderlands repertoire; waartoe te rekenen Dick Bessem's AFC-hymne.
Jong geleerd, oud gedaan.
Ad jr. zette op 1 januari 1983 vader Pickelaar niet te schande.
De appel viel weer niet ver van de stam. Of, om met Daisy's moeder te spreken: de vijg viel niet ver van het paard
Zo zo, dacht Pickelaar; wat nu?
5
