DAG 1982
DE WEG TERUG
De redaktie en vaste medewerkers van de Schakel wensen
tenslotte alle AFC-ers bijzonder prettige feestdagen, een
heerlijk "oud-en-nieuw" en een in alle opzichten plezierig
nieuw voetbaljaar toe.
Dat elk elftal zo hoog mag eindigen als het verdient en dat
elke speler alle vreugde mag beleven die in dit streven ligt
verborgen.
Junior
Vorige week om precies te zijn op 17
december vierde Jaap a Cohen zijn 88-
ste verjaardag.
Jaap staat bij AFC te boek als lid van ver
dienste sinds 1955. Vele jaren schreef hij
onze Nieuwjaarswens, waarin zijn dochter
Ems vaak de Pieternel-rol vervulde.
Hij was bovendien de auteur/regisseur van
de jubileum-revues "AFC in het Goud"
(1946) en "AFC in Diamanten Gloed"
(1955), waarin zijn vrouw Tonny optrad.
En van onze musical "Ja, zo ben je" (1970) deed hij nog de
regie van de speelscènes. Buiten AFC genoot hij nationale
bekendheid onder de schuilnaam Jack Junior als schrijver
van vele revues.
Jaap doet het nu uiteraard wat rustiger aan, maar is nog fit
en "doing well".
Gelukgewenst Jaap en nog vele goede jaren met je dierba
ren!
Pim Adriaansz
1982 is een jaar geworden om nooit te vergeten, zeker niet
door de elftalcommissie A.
Het eerste halfjaar werd gekenmerkt door de strijd op leven
en dood van ons eerste elftal, met als inzet het behoud van
het hoofdklasserschap. Wie vergeet ooit de laatste wedstrijd
van "Ons Eerste" in de nacompetitie: EDO - AFC. Een 1-0
achterstand bij de rust (een doelpunt van John Burke) en 3
minuten voor tijd nog die stand. De degradatie was prak
tisch een feit geworden. Dan die snel genomen vrije trap van
Theo Flusers en die afglijdende kopbal van Flenny Kott-
mann: 1-1Plus blessuretijd werd er nog zeven minuten ge
speeld, en toen het verlossende fluitsignaal van scheidsrech
ter Dettmer. De tonelen die zich toen afspeelden op het
EDO-veld zijn niet na te vertellen. De meest koele AFC-er
kon zijn tranen niet bedwingen. In de kleedkamer waren
douches overbodig, de jongens konden zich wassen met hun
vreugde-tranen.
Doby, Ko en de jongens onder leiding van captain Kees,
ik spreek mijn bewondering uit voor de vriendengeest, die
in de ploeg tot het laatste fluitsignaal heeft geheerst. Jullie
hebben de hoofden koel gehouden in moeilijke maanden,
maar het vertrouwen in elkaar heeft datgene gebracht wat
doelstelling was, n.l. het behoud van het hoofdklasserschap.
Het 2e, 3e en 4e elftal handhaafden zich zeer gemakkelijk,
het 2e en 3e zelfs in de hoogste regionen.
Aan het eind van het seizoen 1981 - 1982 werd een zeer be
langrijke periode afgesloten, een periode, die altijd in de ge
schiedenis van AFC verbonden zal blijven met een aantal
namen van spelers, die stopten, n.l.
Kees Gehring, Edwin Geluk, Theo Husers,
Bas Rachman en Ernst Seunke
Deze AFC-ers hebben de laatste tien jaren mede het beeld
gegeven, wat AFC betekent in het amateurvoetbal in Neder
land, n.l. een vereniging van naam en faam. Kees, Edwin en
Bas zijn de steunpilaren geworden van de Zatten-1, welk
elftal waarschijnlijk recht op het kampioenschap aanste
vent.
Ernst en Theo spelen nog op zondag. Ernst als captain van
het 2e en Theo sinds kort als spelbepaler van het vierde.
Alhoewel Theo als prof enige jaren is weggeweest (Ajax,
F.C. Amsterdam, Lokeren en Vitesse) is hij weer bij zijn
oude cluppie teruggekomen.
Jongens, dat voetbal is natuurlijk jullie hobby, dat heerlijk
spelletje om tegen die bal te trappen, maar jullie deden dat
op een manier die respect afdwong.
Ik prijs mij gelukkig, dat ik met jullie zoveel jaren heb mo
gen samenwerken. Het waren heerlijke jaren, jongens be
dankt!
Als leiders namen Frans van den Bor en ik afscheid aan het
einde van het seizoen 1981 - 1982. Frans ook jij van harte
bedankt voor jouw inbreng als leider van het derde, en ook
jij bent nu een aanwinst als speler in Zatten-1
Karei Baarschers, Peter van der Heydt bleven, en een nieu
we jonge leider meldde zich: Roy van Dijk, een zeer gerou
tineerde kwam terug: Rob Duis.
Bert Overdiek, secretaris van de elftal-commissie A, onze
trainer Doby Peters, onze verzorger Ko Grosze Nipper en
onze medische begeleiders Bas Rachman en Wim Crouwel
completeerden de staf. Tot allen zou ik willen zeggen, be
dankt voor de samenwerking en laten wij zo doorgaan in
het belang van AFC.
Het seizoen 1982 - 1983 draait en zijn wij bijna op de helft.
Het 1e onder leiding van Doby en Rob draait zij het soms
wat wisselvallig zeer goed. Er wordt goed gevoetbald en
een ieder geeft blijk van hun waardering. 3 punten achter
op de koploper Elinkwijk, het is niets, en dan uit ervaring
te weten dat het tweede gedeelte van de competitie al jaren
voor onze eerste altijd het beste is geweest. Dat belooft wat.
Het tweede van Karei zoals gewoonlijk bij de top, een prima
elftal, wat nu en dan wordt aangetast door het eerste elftal.
(Het speelt nooit in dezelfde samenstelling.) Karei, wie weet
moet jij nog een dag naar Zeist.
Het derde na een goed begin iets aan het afzakken, maar ik
ben ervan overtuigd dat Roy met zijn mannen eendrachtig
de weg naar boven zullen terugvinden.
Het vierde, verreweg dè moeilijkste afdeling van onze reser
ve elftallen, het elftal van Peter van der Heydt, begon zeer
moeilijk, maar de laatste weken werden uit 5 wedstrijden 8
punten verzameld. Theo Husers is hier de stuwende kracht.
De waardering, dat wij momenteel goed voetbal spelen,
kwam tot uiting in de 3 internationaals: Eddy, Etienne en
Pim.
De balans opmakend is het jaar 1982 een goed jaar geweest
voor de elftal-commissie A en haar medewerkers, niet in
het minst door de prima samenwerking met de elftal-com
missie B en jeugdcommissie.
De elftal-commissie A, Karei Baarschers, Bert Overdiek en
ik wensen u allen prettige Kerstdagen en een voorspoedig
en gezond 1983 toe.
Sal van Gelder
Het gebeurde tussen Kerst en Nieuwjaar, de laatste dagen
van het jaar. Door omstandigheden was hij verdwaald. Het
was niet zijn bedoeling geweest om het oude voetbalveld te
gaan opzoeken. Het lag in de buurt, dat wist hij. Vroeger
liep hij altijd met zijn vriendjes langs het water en voorbij
2
