MIXED PICKLES,
ingelegd door Pim Adriaansz.
Vraagt een van die vijftigers: "Als we jullie laten winnen
mogen we dan nog een keertje meedoen in het eerste?".
Wie is wie?
We blijven nog even op de tennisbaan. Aan de beurt is de
finale voor jongens tot 18 jaar, tegenover elkaar staan Bren-
nis en Guido v.d. Klaauw.
Alfred van Soomeren wordt opgeroepen om plaats te ne
men op de stoel, moeizaam wringt hij zich een weg door de
mensenmassa, die reeds twee dagen achtereen het prieel tot
op de laatste plaats bezet houdt.
Alfred ligt de klink van het hek dat toegang geeft tot het
centre-court, dan klinkt een stem uit de massa: "En denk
erom dat je v.d. Klaauw niet bevoordeelt".
Optimisten
Bij de Zatten valt veel te genieten. Zo speelde zaterdag j.l.
(hoe kan het anders) het derde tegen de Algemene Maat
schappij Voor Jongeren. Bij de rust was het 2-2, daarna
werd AMVJ sterker, over de gehele linie. Zo'n tien minu
ten voor tijd echter, soleert Ab Landman langs twee, drie
tegenstanders en trekt de bal streephard voor, Ger Bogaerts
(alerte spits) zorgt dat de binnenkant van z'n rechtervoet
ter plekke is: 3-2. Het wordt zelfs even voor tijd 4-2 door
een granaat van de linkerkant van het veld. Direkt na af
loop dient er een elftalfoto gemaakt te worden. Zat. 111
heeft 2 gespeeld: 1 gewonnen en 1 verloren. De ploeg hurkt
tezamen, klik iedereen veert op en verlaat opgelucht de
scene.
Dan klinkt een stem van de zijlijn, verwijtend: "Is dit niet
een beetje te vroeg?"
Belangstelling
Dat de belangstelling voor ons nieuwe eerste groot is werd
ook bewezen door vader en zoon Leloux, die na enkele da
gen Bologna (beurs) op weg naar huis om 6 uur 's ochtends
de Brennerpas passeerden. Nog voor half drie reed men het
parkeerterrein van RCH op. Nico sr.,: "Je kan nooit weten
of de eerste klap meteen een daalder is".
Frank Ramer kwam niet van de Brenner, van Amsterdam
had hij zich per race-fiest naar Heemstede begeven ook al
omdat de politie zich de vorige week over zijn Eend had
ontfermd.
Frank, top-scorer in de eerste divisie: "De politie is je
vriend, zo bevorderen ze je konditie".
Start
Bij de aanvang van het nieuwe amateurvoetbalseizoen zal Pickelaar als gebruikelijk afwezig zijn.
De jongens van "Het Eerste" zullen het derhalve zonder zijn sonore aanmoedigingen moeten doen; althans in de eerste
wedstrijden. Hij wenst hen niettemin alle succes van de wereld; al was het alleen maar om in het begin van de competitie
die punten te sprokkelen, die we wellicht, maar alsjeblieft liever niet aan het einde van het seizoen nog broodnodig
zullen hebben.
Als gebruikelijk zijn er weer vele nieuwe gezichten. Pickelaar zal bij gelegenheid de bijbehorende handen zeker schudden.
Shirtreclame
De zomer was juist begonnen: 24 juni j.l. hield AFC haar "Algemene Ledenvergadering".
Punt 9 van de agenda: Shirtreclame.
Het AFC-bestuur wilde wel eens weten wat er zo al leeft aan gedachten over dat onderwerp bij de clubgetrouwen.
Een hearing, zogezegd.
De discussie over shirtreclame bij de amateurs en bij AFC in het bijzonder bleek al gauw aan te sluiten bij wat van
de gemiddelde Nederlander, die voordeel onderkent, mag worden verwacht. Het begon nog wel met een nobele overwe
ging: moeten wij als AFC daar onze medewerking aan verlenen; laat staan, dat wij voorop moeten lopen
En zó wij al mee zullen doen: wat levert die shirtreclame dan eigenlijk wel op? Is het de moeite waard? Het werd betwij
feld. Ongemerkt was daarmede evenwel de ethiek ingewisseld voor de materie.
De discussie deed Pickelaar denken aan de geboorte lang geleden van de voetbaltoto; die destijds door het christe
lijk deel van de natie op ethische gronden werd tegengehouden. Wijlen minister Beernink (van wijlen de CHU) kwam
toen tenslotte in geweten tot het besluit, dat de ethiek bij gokken eerst boven f 50.000,— teloor ging.
Pickelaar concludeert uit één en ander, dat ook ethiek blijkbaar haar prijs heeft.
Hij vond daarbij steun in het "Prachtig Leesboek" van drs. (H.) P(olzer), waarin een gesprek wordt weergegeven tussen
de journalist Beaverbrook en een tafeldame, die zich zeer laatdunkend uitliet over prostituees.
Pickelaar citeert daaruit.
Na een tijdje vroeg hij: "Zoudt u voor een millioen Pond met iemand naar bed gaan?"
"Voor een millioen ja", zei ze, want ze was eerlijk.
"Zoudt u ook met iemand naar bed gaan voor tien shilling?"
"Wat denkt u wel dat ik ben?" antwoordde zij knetterend.
"Dat hebben we al vastgesteld", sprak hij. "We moeten nu alleen nog het tarief bepalen".
Hij had gelijk als journalist en zij als vrouw. Tot zover drs. P.
Pickelaar concludeert: bij AFC is ook shirtreclame een kwestie van tarief.
Lijst
Eén van de merkwaardigste geschriften, die onze literatuur oprispt, is ongetwijfeld de jaarlijkse uitgave van de ledenlijst
van AFC, die amper uitgekomen met het telefoonboek gemeen heeft alsdan reeds verouderd te zijn.
Ook AFC-ers muteren; als microben.
2