c
VAN DE REDAKTIE
WAAR IN HET BRONSGROEN EIKENHOUT
Dit is de Schakel die komt binden.
De oude club aan d'oude vrinden.
62e jaargang
verschijnt wekelijks of twee wekelijks
25 augustus 1982
nr 15
Secretariaat: G.A. van Caspel
0. Heldringstraat 184
1066 XZ Amsterdam
Tel.: 17 29 84
Redakteur: Karei Brand
Tulpenburg 59
1181 NL Amstelveen
Tel.: 45 61 40
De profs zijn reeds bezig, wij dienen nog (heel) eventjes te
wachten. Op 4 september start de afdeling, een week later
gevolgd door de hogere elftallen.
Allerwege maakt men zich op, er wordt gejogged, getrimd,
getraind (what's the difference?), vele oefenduels worden
en werden verspeeld ter voorbereiding op het nieuwe sei
zoen.
Ons eerste elftal zal vernieuwd 82-83 binnenstappen. Bijna
een half elftal (Kees Gehring, Bas Rachman, Ernst Seunke,
Edwin Geluk en Theo Husers) draagt de fakkel over aan
jongere spelers, een moment dat voor iedere voetballer
komt. Het zijn topamateurs, jarenlang hebben ze onze vere
niging op het hoogste plan vertegenwoordigd. Het wegvallen
c.q. opvullen van zo'n kern vraagt begrip en aanpassing.
Bij de eerste oefenwedstrijden (zie impressie elders) was
de samenhang er nog niet helemaal maar hoe vaak houdt
een slechte generale niet een voortreffelijke première in.
De redaktie stelt pogingen in het werk het nieuwe eerste
elftal aan u voor te stellen, op pagina 1de volgende week,
zodat u weet wie onze kleuren de komende maanden hoog
gaan houden.
Opnieuw ligt een seizoen voor ons, het 88-ste. De media,
pers en tv, hebben reeds voor de warming-up gezorgd. De
trek wordt namelijk groter naarmate men het gerecht va
ker aan zich voorbij ziet trekken, ook al waren de voorbe
schouwingen niet direkt voor ons bedoeld. (Hoe langer hoe
meer wordt het wel en wee van een (1miljoen voetballers
naar de achterpagina verwezen, zulks ten gerieve van een
paar honderd profs en/of semieprofs!)
Deze vorm van "indoktrinatie" kan gemakkelijk leiden tot
het idee dat men voetbal uitsluitend dient te spelen volgens
het betaalde consept. Zo is het niet, gelukkig maar. Vrijuit
spelen, gewoon terwille van het spel. Van ons eerste tot ons
laatste F-juniorenteam. Sportief, zonderde "trucjes" van
de jongens, die aan het spel een boterham moeten overhou
den.
Nog even, dan zwaaien de kleedkamerdeuren (officieel)
open en zwermen een dikke vijftig elftallen uit over Amster
dam en omgeving. Zij allen strijden voor de eer en de repu
tatie van de oudste vereniging van die stad: AFC.
Naschrift
Er zijn nogal wat mensen die zich gestoord hebben aan de
vele malen herhaalde mededeling van het bestuur ten aan
zien van automobilisten, fietsers, voetbalkleding etc., de
Schakel van twee weken geleden. "Denkt het bestuur dat
AFC-ers onmondig zijn" was een van de veel gehoorde op
merkingen.
Het bestuur acht haar leden hoog èn mondig, het herhalen
van het bericht duidt alleen op de hardnekkigheid van som
mige leden, die deze regels frekwent in de wind blijven
slaan.
Zaterdag 14 augustus j.l. verzamelden zich in alle vroegte
een deel van de selectie van het eerste elftal om te beginnen
aan het jaarlijkse weekend.
Een viertal nieuwe leden voor de eerste keer t.w. Philip Uit
Den Bogaard, Orlando Patrick, Tibor van der Schaar en
Ruud Been, die gedurende dit weekend de AFC doop zou
den moeten ondergaan.
Het was even wennen om oude bekende AFC-ers, zoals
Kees Gehring, Bas Rachman, Ernst Seunke en Edwin Ge
luk te moeten missen, die jarenlang bij het Twentse Ros-
toernooi en bij weekends in Zeeland en Limburg hun zeer
prettige stempel hadden gedrukt bij dergelijke AFC-evene-
menten. Maar ja, de tijden veranderen. Na een tussenstop
in Eindhoven, waar een zich verslapen hebbende Henny
Kottmann zich alsnog bij het gezelschap kon voegen, be
reikten wij ons vaste stek in Maastricht, het Hotel Maas
tricht.
Na een korte rustperiode voor de spelers op hun kamers
en voor de officials in de bar, togen wij per bus naar Bruns-
sum om daar tegen het oude Limburgia (eens landskam
pioen) aan te treden. In een leuke wedstrijd werd met 2-1
verloren. Voorde AFC-goal zorgde Henk Bijlsma.
