AFC 6 - AALSMEER 3: 3-1
DAAR STA JE DAN
TER ATTENTIE VAN SELECTIE A SENIOREN
AFC 7 - SLTO 4 5-0
Ik dacht dat we zo wat moeten doen aan dit scheidsrechterspro-
bleem. Misschien zegt een buitenstaander dat al die thuisfluiters of
clubscheidsrechters niet de ideale oplossing is, maar wie iets anders
weet mag zijn vinger opsteken. Zij die met mij van gedachten daar
over willen wisselen, kunnen bellen 020 - 44 26 38 84 60 51 of
iedere maandagavond in onze Sociëteit. Spelkenners hebben we toch
genoeg als je zo je oor te luisteren legt langs de lijn en eventuele te
kortkomingen zijn bij te schaven.
Na zes en tachtig jaar zou een goed functionerende scheidsrechters-
commissie een sieraad zijn voor AFC.
Hans de Wijs
Het is al weer enige maanden geleden, dat het wel en wee
van de "oudere stenen" werd belicht. Vooral het wee heeft
overheest, want de riante positie is in de laatste maanden
danig aangetast. De moeilijke wintermaanden gaven ons
weinig respijt qua sterkte der tegenstanders en de "vogels"
waren veelal naar andere oorden opgestegen. Van de groep
van A was ternauwernood 11 man speelklaar te krijgen en
derhalve moest de tol voor deze "amateuristische" instelling
worden betaald middels 3 nederlagen op rij, weliswaar nipt
en eervol doch nederlagen! J.l. zondag werd de laatste stro
halm om de topplaats alsnog in bereik te krijgen gegrepen.
Hoewel Aalsmeer zijn basketballploeg leek te hebben afge
vaardigd. In de 1e helft waren wij daarvan nogal onder de
indruk en alleen de lengte van Michael, als voorstopper
furore makend, redde met veel kop-hang en valwerk enige
netige situaties voor Nol's heiligdom. Toch kwam Aalsmeer
terecht met 1-0 voor, via een spetter die Nol uit een
moeilijke hoek langs zich hoorde fluiten. Tot de rust bleef
Aalsmeer sterker, doch scoorde niet meer. De thee van Leo
was dermate nuttig, Pickwick?, dat de 2e helft een her
boren AFC te zien gaf. Het middenveld kreeg weer greep op
het geheel en het geluk hielp ons, terecht, een handje door
dat een Aalsmeer speler een kopoefening van Jos en Jaap
onderbrak met een flitsende voetbeweging die zijn keeper
kennelijk niet verwachtte! De gemoederen in de Aalsmeer
gelederen raakten wat van slag, wat direct werd afgestraft
door Jos, die een snelle 1 -2 met Jan fraai afrondde. 2-1 vóór
en de boomlange spits van Aalsmeer voelde het kennelijk
aan als een belediging door Michael overtroefd te worden,
want hij heeft de bal erna nog nauwelijks kunnen beroeren.
Dat Jos er tenslotte, gebruind door de witte hellingen, 3-1
van maakte, deed de herinnering aan de 3 geleden nederla
gen goeddeels vervagen. Tot de volgende keer.
Jan Pelsma
Terecht was het 86ste jaardiner in de vorige Schakel in dis
cussie.
Verliep het jaardiner nu in chaos of was het een "spontane
afloop"?
Wel, als tafelpresident hecht je er natuurlijk aan ons jaar
diner een unieke zaak tot een waardig einde te brengen.
Met een waardige afsluiting. Helaas met ruim 120 man
-aan-tafel-zonder-microfoon liep dat na de hoofdpunten
uit de hand.
In hoeverre zijn we dan afhankelijk van de techniek?
Een jaardiner met 60 man kun je nog zonder microfoon
begeleiden. Maar met 120 man-in-stemming en een slechte
acoustiek is je stembereik begrensd. En als dan die micro
foon verstek laat gaan sta je als tafelpraeses "in je hemd".
Daarom koos ik onvrijwillig voor de "spontane afloop".
na de speeches van onze voorzitter en de aanvoerder en de
grote pauze welke daarna altijd volgt.
Niet met vreugde. Een zo bijzonder te waarderen geste na
mens onze dames het portret van onze Koningin Beatrix
en haar gemaal Prins Claus te mogen aanbieden staande in
de verkeerde hoek bij het orgel van onze muzikale mede
werker, is geen stijl AFC waardig. Hetgeen hetzij nadruk
kelijk nu nog eens gesteld niets afdoet aan de grote waar
dering welke wij AFC-ers voor dit gebaar moeten hebben.
Dat was klasse I
Blijft nog het feit, dat mij de gelegenheid ontbrak "voor
het front" onze Landheren en hun medewerkers te bedan
ken voor de uitstekende maaltijd en bediening.
Blijft ook het feit dat ik een kater had, niet van drank helaas.
Ton Glas
Wie kan mij berichten over gevonden blauw kleding jack.
Achtergelaten op hekje traningsveld, dinsdagavond 27
januari na training C-Junioren, 19.00 uur.
Mark Tiggeloven tel. 42 28 58
De gebruikelijke afdaling in de katakomben van AFC deed
ons reeds vermoeden, dat we deze zondagmiddag geen te-
gengoal zouden krijgen. Doelman Frans C. Jüch was reeds
druk met een "trekker" in de weer om onze kleedkamer
zo schoon mogelijk te krijgen, z'n aloude keepersinstinct
volgend. De trekker verdween later onzichtbaar achter de
rechterstaander in zijn doel
AFC mocht dit keer niet rekenen op de grieperige Hans
Pos, wiens plaats als laatste man vakkundig door Andy
Tjon a Ten werd opgevuld. Aanvankelijk opereerde AFC
ook nog zonder de snelle Lodewijk v.d. Pol (zat tot voor
een kwartier voor het begin van de wedstrijd nog vast in
een file in een parkeergarage), maar kon later op zijn steun
rekenen. Al snel werd duidelijk de confrontatie met onze
tegenstander, eerder bevochten in een ontaard waterballet,
een van de betere "bikkelpartijen" was, een speltype dat
vooral uitgedragen werd door verscheidene vijandelijke
bebaarde middenvelders. Maar Wim v.d. Bold en Reinoud
Eleveld hadden hun antwoord klaar.
AFC scherp aanvallend met snelle rushes, had, zoals ge
bruikelijk, weer veel kansen nodig, alvorens Rick Lopuhaa
de score opende. Later zou hij nog twee keer scoren, ter
wijl collega en concurrent Jan Perton dit alles knarsetan
dend toeziend, slechts eenmaal de bal de touwen injoeg.
Rob Handgraaf, al te zeer opgeladen door zijn a.s. verlo
ving (u kent 'r wel) liep te hard van stapel en belandde
mede gehandicapt door een ontbrekende grensrechter vaak
in de buitenspelval. Daarentegen bezat zijn vader/coach/
leider/grensrechter/ deze zendag twéé vlaggen, waarmee
hij zo nu en dan, zijn vroeger lidmaatschap bij de zeever
kenners niet verloochenend, enkele SLTO-ers vakkundig
"offside" seinde.
Vooral na de thee was de enkeling, die langs de lijn stond,
getuige van een nogal eenzijdige wedstrijd, waarin voorna
melijk AFC het spel bepaalde en SLTO met "alles - door -
het - midden - voetbal" nauwelijks kans zag de middenlijn
te passeren. Schoten op de lat of net voorlangs, van onze
zijde, waren dan ook een normale zaak en het was uit
eindelijk Ed Nooder, die uit een scrimmage de uitslag naar
