EEN TYPISCHE CLUB TOCH, DAT AFC
RONDOM DE BAL
VAN DE REDAKTIE
De D3 pupillen doelman Roderich Harrems krijgt een harde trap
tegen zijn hand, hij verbijt de pijn.
Voorzitter jeugdkommissie Dick van der Klaauw (niet zichbaar):
"Ja jongen, 't is een rotvak".
(Foto: Nationaal Foto - Persbureau)
Ik zal vrijdagavond 7 november geen acte de présence kun
nen geven op de jaarlijkse bijeenkomst van AFC-ridders.
Mijn volgens arbeidskontrakt opgelegde verplichting om die
avond het nieuws-gebeuren vanuit een Hilversumse teevee
studio te volgen, vormt de enige oorzaak. Ik vind dat erg
jammer, omdat ik graag van de partij zou zijn. Het was het
vorig jaar, dat Dio Hermens mij "de ridderslag toediende en
ik moet zeggen, dat het een ervaring was, die indruk op mij
maakte. Stel je voor in mijn geval: na wat aktieve jaartjes
voor de club, gevolgd door zo'n halve decennium non-akti-
viteit, springt je ruitertje in AFC's ledenadministratie om
hoog, omdat je een kwart eeuw lid van de club bent. Dat
betekent dan dat je wordt uitgenodigd om AFC-ridder te
worden. Niet voor de volle honderd procent gemotiveerd
stapte ik het clubgebouw op de "ridderavond" binnen om
daar AFC aan te treffen. En met AFC bedoel ik dan dat
deel van de club, dat 25 jaar ergens een plaatsje in mijn le
ven inneemt. Mannen, die AFC vele tientallen jaren vakbe
kwaam hebben geleid, de grote roerlieden dus, maar ook de
mannen, die hun betrokkenheid met de voetbalclub
manifesteerden door middel van hun positie aan zijlijn, bar
of klaverjastafel. Als strevend liberaal zeg ik: gelukkig dat
dit ook kan. Gelukkig dat niet iedereen zich geroepen voelt
zich voor de club in het zweet te werken. Als iedereen
uiterst werkzaam voor de club zou zijn, vraag ik me af voor
wie dan nog wel gewerkt zou moeten worden. Welnu, die
aanmoediging aan de zijlijn, die mop aan de bar of die troef
op de klaverjastafel zijn even zo zeer tekenen van AFC-lid-
maatschap als die vergaderingen, die notulen, die ledenlijs
ten, die wedstrijdformulieren, die kontributies inkasseren,
dat rijden met die jongens naar een ver voetbalveld, dat trai
nen tot je er bij neervalt en ga zo maar door. Ik ontmoet de
Supporter
Kees Gehring schept zich hal
verwege de eerste helft, te
gen EDO j.l. zondag, een
fraaie kans maar kogelt vanaf
ca 15 meter rakelings over het
doel, de bal raakt de rechter-
vlag op het scoringsbord.
Een wat oudere neutrale toe
schouwer op de tribune: "Godsamme, wat een kans, die
had in mijn tijd zeker gezeten".
Sympatisant van onze aanvoerder: "Je mag tien keer schie
ten van die afstand, ik wed dat je niet een keer de vlag
raakt".
Systeem
Het is onontkoombaar, systemen uitgedokterd door voet
baltovenaars vinden onherroepelijk navolging, ook bij de
amateurs. Waar, bijvoorbeeld, circulatie-voetbal goed voor is,
mag Joost weten. Het in de achterste lijn rondspelen van
de bal, de bedoeling kan zijn een gaatje te vinden bij de te
genstander, werkt in hoge mate irriterend. Het moet voor
een leek duidelijk zijn dat juist die tegenstander alle tijd
krijgt zich te hergroeperen. Bovendien, één foutje
en iedereen is in paniek. Maar goed, het wordt toegepast.
Ook de buitenspelval, gelanceerd door de magiër bij uitstek,
Rinus Michels. Uitermate succesvol tijdens de wereldkam
pioenschappen in Duitsland, waarbij Jan Jongbloed een op
vallende rol speelde als vliegende kiep. Indien goed toege
past, een zeer effektief middel om vijandelijke aanvallen
in de kiem te smoren.
Onze doelman had het vooral moeilijk met dit systeem in
de tweede helft van de wedstrijd tegen EDO en de oorzaak
hiervan zocht hij op niet mis te verstane wijze bij de grens
rechter. Deze man moest het vaak ontgelden, op een ma
nier die nogal onprettig aandeed.
Er is een regel bij het voetbal, een van de voornaamste, die
de laatste tijd steeds meer met de kiksen wordt vertreden:
"BEMOEI JE NOOIT MET DE LEIDING".
Het zal wel tegen dovemansoren gezegd zijn.
Het optreden van onze doelman was AFC onwaardig!
ONS EERSTE wordt verwend. Vorige week voerde Herman
Sandberg de pen, dit keer is het Karei Prior. Leo Horn heeft
eveneens toegezegd de verrichtingen van onze hoofdmacht
te willen vastleggen, voor een keertje. Profs in de media; de
redaktie is blij met hun bijdragen. Ook met het artikel van
Hans de Bie, dat vooruit blikt op de bijeenkomst van DE
ZILVEREN PLOEG. Hans houdt zijn club tegen het licht
en ervaart de geest, die al vanaf de oprichting aanwezig is.
Het is de laatste week van de maand, traditiegetrouw krijgt
u dan het zoet/zuur van Pim Adriaansz aangeboden. De
Mixed Pickels zijn ook dit keer zeer smakelijk.
Onze verzorger Ko Grosze Nipper bezorgde de redaktie een
alleszins lezenswaardig artikel over de sportvoeding. Eiwit
ten zijn de bouwstenen van het lichaam, men vindt het in
tal van produkten. (Niet in graanboeljon, voor het geval dat
u dat nog niet wist.)
Verder een Pro Memorie van Dio Hermans, een oproep voor
hen die langer dan 25 jaar lid zijn van onze vereniging.
Dan nog enkele wedstrijdverslagen en het lotto-rijm van
Cees de Smit, onze hofdichter.
Al met al een wat dikkere Schakel, deze week.
Sorry, Otto!
3
