Inmiddels zal, als u deze regels leest, ongetwijfeld gespeeld zijn de wedstrijd Hilversum - AFC (I). Ooggetuigen waren wij niet. Wij schreven die middag immers deze regels. Plato Het begin der wijsbegeerte is verwondering. Buitenlands commentaar Ditmaal - bij wijze van uitzondering - geen melding van een buiten de landsgrenzen verblijf houdende makker. Maar het buitenland komt wél aan bod: vanuit Lake Placid, waar het vierjaarlijkse Olympische Wintercircus onze - volle - aandacht heeft gehad. Televisie-beelden en -commentaar zorgden voor onze eerste informatie. Niet altijd waren wij - maar wie zijn wij - met het commentaar gelukkig. Bericht uit Lake Placid Commercieel circus of niet, de wintersporten kwamen op het hoogste niveau tot ons. Ons deel werd topsport. Maar het begeleidende commentaar kon onzes inziens het predikaat 'top' meestal niet verdienen. Wie topsportbeelden op de TV brengt doet die beelden slechts recht als zij worden ondersteund door top-commen- taar. En verslaggevers, die dat kunnen geven, behoren te weten waarover zij spreken. Het commentaar, dat zij spreken, is dan vaktaal. Dat was stellig het geval bij vakmensen als Joan Haanappel en Leen Pfrommer. Zij zien nu eenmaal wat leken niet weten en dus ook niet zien. Anderen, niet gehinderd door enige kennis van zaken, irriteren ons meestal in hoge mate. Soms, als AFC niet of te ver van huis speelt, zoeken wij wel eens een (Ajax-)stadion op om topsport te gaan zien. Wij weten niet hoe het u vergaat, maar als wij dan blijken te zijn neergestreken naast een ouwehoer die je de oren van je kop lult (excusez les mots) met zijn onnozel gezwam, dan gaan wij steevast enige rijen hoger op de tribune zitten. Wij hebben genoeg aan het produkt voetbal en aan de 'toeters en de bellen' hebben wij geen behoefte. En wat wij op de tribune ontlopen krijgen wij er op de buis in ruime mate bijgeserveerd. Erger wordt het als bijvoorbeeld een 'nabeschouwende' Mart Smeets probeert een 18-jarig meiske onderuit te halen door verband te suggereren tussen 'stapavondje' en 'val'. De weg van het goedkope sukses: laat die ander maar op de bek vallen! Het gebeurde niet, want daarvoor had de scholiere Ria Visser nou net even teveel verstand. Voor het schakelend NOS-commentaar zorgde Jan Stekelenburg op zijn bekende wijze: "Enne we gaan nu eh over eh naar Lake Placed, waar eh u vedder (welja; pickelaar) eh nog mag verwachten eh enzovoort. Wij worden daar zeer verdrietig van. En nu wij het toch over verslaggeving hebben, mogen wij In de vaderlandse voetballerij? Deskundig, ondersteunend commentaar. Meelevend ook. Het mag wel eens gezegd worden. ook eens onze mening geven over onze eigen Hugo Walker? En wat niet weg is: in correct Nederlands. Clubavond Onlangs verbleef uw pickelaar - als vanouds - weer eens 's maandagsavonds op Goed Genoeg. Plezierig toeven, als altijd. Maar toch, zonder direct vergaderingsaanknopingspunt niet geheel probleemloos. Men valt dan gauw een beetje buiten het pannetje. Bob Wildeboer dichtte het reeds: "In zijn ogen ligt de vraag: hoor ik er nog bij vandaag". Wel, pickelaar hoorde er nog bij, daar niet van. Het uur van thuiskomst was dan ook niet zó pril meer. En eenmaal thuis zijnde sneed pickelaar - die niet gaarne iemand overlast aandoet - behendig en snel als een scheermes tussen de lakens in zijn deel van het echtelijk bed. Als moderne mensen kunnen wij daarover toch praten, nietwaar. Pickelaarse werd niettemin onverhoopt wakker en corrigeerde in het nachtelijke uur verontwaardigd: "Welja, als ik je was zou ik onder de dekens gaan staan!" Gelukkig wist zij er 'smorgens nog maar weinig van. Pickelaar rekent op uw discretie. 5

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1980 | | pagina 5