DE VETERANEN
LEO VAN BRUGGEN
In de tweede divisie speelde de televisie de hoofdrol bij
Kickers Offenbach-Darmstadt. Kort voor de rust kende
scheidsrechter Hellwig Offenbach een vrije trap toe net bui
ten het strafschopgebied van de tegenstander. Hellwig floot
drie keer, om vrij baan te geven aan de trap. Maar normali
ter is het een teken dat de wedstrijd beëindigd is. Vandaar
dat de Darmstadt-defensie totaal niet reageerde terwijl
Kickers scoorde. Het bleek achteraf de winnende treffer.
Darmstadt diende een protest in en de tuchtkommissie be
sloot dat de ontmoeting moest worden overgespeeld. De
"candid camera", registreerde eveneens de vuistslag die Pez-
zey (Eintracht Frankfurt) zijn Leverkussen-tegenstander
Gelsdorf toediende.
Ook hij kreeg een schorsing voor enkele weken plus een
boete van ruim 4.000 gulden. Zijn club kwam onmiddellijk
in het geweer. Manager Udo Klug: "Het is volstrekt uit den
boze om er in de vorm van een tv-kamera nóg een scheids
rechter bij te halen. Beslissend is het woord van de echte
scheidsrechter met alle voordelen en tekortkomingen van
dien". Klug wees er op dat slechts een fraktie van alle wed
strijden die ieder weekend op het programma staan, tv-be-
langstelling genieten. "Spelers en arbiters staan zodoende
onder zware mentale druk".
De voormalige Fifa-scheidsrechter Tschenscher gaf als kom-
mentaar: "Deze tv-bemoeienis doet meer schade aan het
voetbal dan wat ook". Volgens de voorzitter van de West-
duitse scheidsrechtersvereniging, Malka, zijn z'n kollega's
"danig aangetast in hun zelfvertrouwen. Met deze onzin
moet de tuchtkommissie ophouden. De scheidsrechters moe
ten beslissen, niet de televisie".
De instelling van Tschenscher en Malka moet gelijkenis ver
tonen met die van de mensen, die destijds bang waren voor
de gloeilamp (plof-gevaar); bang voor de stoomlocomotief
(niet harder dan 30 km) en met hen, die nü bang zijn voor
kernenergie.
In het bedrijfsleven (en is betaald voetbal geen bedrijf?) is
de televisie reeds lang ingeburgerd. Kontrole apparatuur, be
scherming winkels etc. Het Feyenoord-stadion kent zelfs
een monitor-kamer, waar elke ongeregeldheid op de tribune
direkt "zichtbaar" wordt. De belangen op het voetbalveld
zijn te groot geworden, tè groot voor één man. Er gebeuren
dingen, die niets meer met sport te maken hebben. Het ge
zag van de scheidsrechter dient (nog altijd) erkent te wor
den; er moet een spelleider zijn. Men moet de tv niet zien
zoals Udo Klug, als een tweede scheidsrechter, maar louter
als een objektieve waarnemer, die achteraf gekonsulteerd
kan worden. Elke wedstrijd in het betaalde boetbal dient
gevolgd te worden door de tv-kamera. Indien gewenst moe
ten de beelden terstond opvraagbaar zijn (videotheek) om
eventuele overtredingen aan te tonen, die de spelleider zijn
ontgaan. Dit is geen aantasting van het zelfvertrouwen, het
is een hulpmiddel. Voor de spelers is het een vorm van zelf-
protektie.
Het natrappen, shirtjes trekken, het-zonder-dat-er-wat-ge-
beurd-plotseling-neerstorten, spugen e.d, zal, wanneer men
het allesziende oog op zich gevestigd weet, wel wat minder
worden.
En waarom zouden we niet, terwille van een goed produkt,
de voorspelling van Mr. Orwell niet wat eerder inlossen.
Charlie
Een hele tijd niets uit deze
hoek gehoord. Toch wordt
er regelmatig gevoetbald en
met veel succes. Afgelopen
maand overwinningen op
Concordia, Kampong,
KHFC en de Black Devils.
Tom Nooy onderkende de
lakune in de berichtgeving
(men gaat er bij de heren
kennelijk vanuitdatde resul
taten een tè duidelijke taal spreken) en stuurde de redaktie
een artikel van Wim Jesse, geschreven in opdracht van het
bondsblad VOETBAL TOTAAL. Hij, Wim dus, moest een
reportage maken van de eerste captain van het Nederlands
XI na de KNVB-splitsing prof/amateurs. En wie was deze
man? Juist, Leo van Bruggen, nu AFC-veteraan.
Ziehier wat fragmenten uit het artikel van Wim Jesse.
Een duik in het verleden. We gaan ruim 25 jaar terug in de
geschiedenis. In de voetbalbond heerst grote onrust.
Naast de KNVB die het decennia lang voor het zeggen
heeft gehad, is een tweede bond opgestaan; de Nederlandse
Beroepsvoetbalbond, met Egidius Joosten aan het roer.
"Een doodgeboren kindje", zo spraken de toenmalige lei
ders. "Dat profvoetbal zal in Nederland geen poot aan de
grond krijgen."
Echter de zuigkracht van de Beroepsvoetbalbond blijkt
enorm. Naast de vele spelers die hun talent eindelijk te gel
de kunnen maken, kiest ook het publiek. En die keuze is
zo duidelijk, dat er een fiasco dreigt voor de KNVB. Voor
lopig verroert de bond zich nog niet. Maar op aandringen
van een viertal clubs (ADO, Sparta, Feyenoord en Excelsior,
wie herinnert zich niet het legendarische verhaal van de
slaapkamerconferentie in Utrecht) ginq de KNVB toch
mm HumFrW ■- r
Leo van Bruggen
overstag. In juli 1954. Toen schalde het grote nieuws over
de radio en brachten de kranten met vette koppen: "Met
ingang van het komende seizoen mogen aan spelers, die uit
komen in de KNVB, ook vergoedingen worden gegeven."
Er ontstond enige maanden een krankzinnige situatie. De
