r MIXED PICKLES
Ingelegd door Pirn Adriaansz
In de verstrooiing
Na het vertrek van mede-pickelaar George Wijnand naar Bangkok hebben wij u beloofd de pickels voort te zetten.
Allicht. Mixed Pickles zijn geen eendagsvliegen. Zij zijn er generaties lang en bestemd voor jong(eren) en oud(eren).
Voor thuisblijvers en uitvliegers.
Tot de thuisblijvers rekenen wij bijvoorbeeld Jan Steensma, die bijkans op de stoep van Goed Genoeg woont.
Maar evenzeer Piet Vaal, te Almelo.
De uitvliegers zijn dan vanzelfsprekend diegenen onder ons, die blijvend de landsgrenzen overschreden hebben, maar
daarin terecht geen aanleiding vonden zich uit de ledenlijst van AFC te laten schrappen.
Wij richten ons hier tot die groep uitvliegers, omdat wij voornemens zijn in de rubriek Mixed Pickles - verschijnende in de
laatste Schakel van de maand - per keer één van onze verre buitenleden aan het woord te laten.
Door inschakeling van gastarbeiders derhalve minder werk voor uw - thans enige - pickelaar.
Eén vraag aan secretaris Fred van Soomeren was voldoende, want - hup - daar lag de buitenlandse ledenlijst al in de
brievenbus!
Bevattende welgeteld 15 clubmakkers uit 10 meer of minder verre landen.
Nog redelijk dicht bij huis: A.v.d. Bor en W.M. Vos (België) Ad van Dijk en Abel Vroege (West-Duitsland).
Elders in Europa: Willy Neseker en Eelco Verwijs (Frankrijk) de heer J.H. Kuhlwilm (Zwitserland); Lodi Joling (Grieken
land).
Over de Atlantische oceaan: Jaap Draisma en de heren P. den Langen en W. Zadeits (U.S.A.); Hans van Straaten (Canada);
Eddy Wijngaarde (Suriname); Karei van Stuyvenberg (Venezuela); de heer F. ten Hope (Tanzania).
Voeg daaraan maar toe onze recente Amerika-gangers Thomas Rongen, Eric Visser, Guy Leeser, Michel Kinsbergen en
Ronald Gans. En uiteraard nu ook George Wijnand (Thailand).
Zij zullen worden aangeschreven of misschien wel bezocht voor een buitenlands commentaar.
Een reaktie uit eigen beweging wordt evenwel niet zonder meer geweigerd.
En als zij uw pickelaar zonder meer laten barsten?
Wij wachten wel af en behouden het vertrouwen.
Polska
Bracht u, met onze minister van financiën, ditmaal ook de vakantie in eigen land door?
Wij niet. Balsturig als wij zijn waren wij al vroeg in het seizoen achter het ijzeren gordijn in de weer.
In Warszawa ditmaal. Polen zijn vriendelijke mensen, dat wel. Maar Pools is eerder een spraakgebrek dan een taal.
Om toch enige communicatie met de Poolse medemens op gang te brengen sneden wij slim de voetbalwedstrijd - toen
nog recent - Polen/Nederland (2-0) aan.
Wij: Polska - Golland (verbaal een aardige opening, maar de voortzetting kwam met 2 vingers en het rondje tussen
duim en wijsvinger).
Het werd begrepen en gewaardeerd met de repliek: Argentina - Golland 0-1Pools nulrondje en Pools vingertje.
Bescheiden als wij zijn voor het vaderland corrigeerden wij met handen en voeten tot 0-0, met na verlenging en
strafschoppen 0-1. Alsof dat eigenlijk niet meer meetelde.
De banden met Polen leken te zijn aangehaald in een woud van Poolse vlaggen, maar die bleken alras te wapperen
voor de één dag later arriverende Poolse paus.
Om het enthousiasme echter in het Oosteuropese gareel te houden had partijleider Gierek verordend, dat de Poolse
natie 3 dagen volstrekt alcoholvrij zou blijven.
Het ijzeren decreet werd gedisciplineerd nageleefd. Uiteraard.
Maar het heeft niet kunnen bijdragen tot onze bekering. Misschien kunt u daar begrip voor opbrengen.
Adje
De iets ouderen onder u - nou ja, wat heet, herinneren zich wellicht Ad Onderdelat, één der vele talentlozen, die wij
in de lange loop der jaren, vér onder onze hoofdmachten, hebben toegestaan hun scherts te bedrijven.
Wij liepen hem onlangs tegen de forse tors en ter sprake kwam onder meer, dat jaren geleden zijn oogappel kleine Adje
3
