MIXED PICKLES Juiste begeleiding ontbreekt. Nu de befaamde coach Hellenio Hendrikx reeds maanden spoorloos is, voelt het team zich moederloos. Hellenio schijnt overigens na successen van het Nederlands dameshockeyteam in Spanje een volleidg andere richting ingeslagen te zijn. Ongetwijfeld zal hij over enige jaren zijn rentree bij zatdrie maken, en dan met het introduceren van hockeytactieken in het voetbal, binnen het wereld voetbal furore te maken. Een grote toekomst in Ame rika ligt voor hem in het verschiet. De scheidsrechters falen. Men mag het eigenlijk nooit uitspreken, maar waarom de waarheid verbloemen. Op cruciale momenten heeft de man in het zwart zat-drie in de steek gelaten. Waarschijnlijk is hier het Lockheedeffect in het geding, maar dat houdt de com missie voor zich. De commissie P. staat nu voor de moeilijke taak tot een eensluidend oordeel te komen en een strategie te ontwer pen om zatdrie te maken tot wat het eens was: een ste vige middenmoter. In 1981 hoopt de commissie met deze peratie klaar te zijn. Fredje ingelegd door Pirn Adriaansz en George Wijnand Oosterling Heel lang geleden meldde de doelman van ZAC en van het Oostelijk elftal zich bij AFC aan. Hij stapte door de houten poort van ons veld aan de Zuidelijke Wandelweg en niemand had 't in de gaten: er was een wijze uit het Oosten gekomen, die drie wijzen waard was. Arie dus. Want het vereist toch veel wijsheid om in AFC decennia lang mee te draaien zon der in de vriendenclub vijanden te krijgen. Men zegt wel eens dat wie geen vijanden heeft niet echt leeft en een kleurloze figuur is. Tja, men zegt zoveel. Want het be wijs staat voor ons: hij lééft en geniet van het leven en hij is rijk aan kleuren. Wij zullen niet de enigen zijn, die over Arie schrijven en dat zal wel inhouden dat er hier en daar gemompeld wordt dat ze in de Schakel altijd over dezelfde mensen schrijven. Omdat AFC al zo oud is, tekenen wij aan dat dit geluid reeds meer dan een halve eeuw oud is. Ook bij ons is er dus niets nieuws onder de zon. Wij schrijven over Arie omdat we dat graag doen. Omdat hij zonder dat te willen, een 'institution' is geworden; omdat hij het lastigste volk van AFC, de Zilveren Ploeg, zó non- conformistisch heeft geleid, dat ook de structueel bromme rig aangelegde Ploegers in de stroom van zijn charme wer den meegevoerd. Kortom, omdat deze ZAC-er een AFC-er is, die Schaf de Tweede is. F.n nu willen wij niet in de fout vervallen, die de tijdgenoten van SchafScheepens hebben gemaakt. Die hebben hem zo verheerlijkt dat hij voor een jongere generatie, die hem niet van dichtbij heeft gekend, het graf in werd geprezen. Wij stellen, zonder enige sentimentele bijbedoeling vast, dat niemand in deze vereniging zozeer het recht heeft zich de beheerder van Schaf's erfenis te noemen als Arie Waayer. Dat zal hij zelf nooit zeggen, zelfs niet denken. Daarom doen wij dat. Daarom benoemen wij hem tot ere-redakteur van de Mixed Pickles Ploegers De Zilveren Ploegers zijn dus weer in het jaarlijkse conclaaf geweest. Vijf nieuwe samenzweerders, die het 25-jarige lid maatschap hadden volgemaakt, konden toetreden. Slechts twee van hen waren verschenen: Rob Molenaar en Willen van Oort namen het zilver tegen betaling in ontvangst De eerste was een getrouwe sluitpost als wachter in een van onze laatste poorten. De tweede was één van onze laatste stopperspillen in de af deling Amsterdam. Twee ploegers derhalve van hoog gehalte! Wij zagen en spraken vele oude makkers. Cnder hen Gé Breethoff (thans 75), die nóg tot in details wist hoe hij eens - lange jaren geleden - doordrong in het eerste elftal van AFC waarin zijn broer Willy Breethoff (thans 82) reeds arrivé was. En hoe Willy door zijn teamgenoten werd 'gemotiveerd' met de opruiende mededeling, dat Gé met één been beter voetbal de dan hij met twee benen! Op dit soort nostalgische verhalen drijft het instituut van de Zilveren Ploeg. Markant ook was de kennismaking van één uwer picke- laars met oud-eerste elftalier Jaap Wildschut. Beiden lopen toch echt al een paar jaar mee, kenden elkaar niet en ble ken in een blond duindorp bijkans buren te zijn. De séance aan tafel; het afscheid van Arie Waayer, die al vroeg zijn gehele speech dreigde af te steken en daarvan op besmuikte wijze werd weerhouden door Otto van Rijn, zo dat Arie inderdaad afbrak, maar dan wel met het schitte rende statement: "Oh, ik hoor zojuist, dat ik straks verder mag gaan" Terwijl Arie's eigen hofnar Rein Akkerman - Akkie voor zijn vrienden - weer behoedzaam langs en onder de tafels ging om de penningen te innen, sprak Arie ter ondersteuning van 'Akkie-punctuur.' En nadat Arie was uitgeluid en Dio Hermens als opvolger was ingeluid, wisten wij dat de continu ïteit van dit heerlij ke stukje folklore weer was verzekerd. Op dat moment moet er uit de schoorsteen van het clubhuis witte rook ge kringeld hebben. U weet dus nu waarom. Nieuwjaarsdag Wij beloofden u op de hoogte te houden. Maar hoewel wij vermoeden, dat wij het reeds bekende alleen maar beves tigen vermelden wij, het toch maar even: terecht vond Ad Gehring, dat de "show must go on." U ziet hem weinig nu, op AFC. Hij denkt, hij schrijft en hij repeteert. Sukses, Ad! Betaald knoeiwerk Stel voor u bent directeur van een grote onderneming. U moet gaan onderhandelen met een andere onderneming en u heeft één belangrijke troefkaart in uw handen en die wilt u op een taktisch moment kunnen uitspelen. Nu komt de Raad van Commissarissen mitsgaders de Ondernemings raad en die dwingen u die troefkaart al bloot te geven vóór dat u aan de onderhandelingstafel zit. Wat doet u dan? U treedt af, want u weet dat u die onderhandelingen gaat verliezen. Dat is dan ook precies gebeurd in de vergadering van de sectie betaald voetbal. Daarin werd het bestuur gedwongen te gaan onderhandelen over een overheidsbijdrage met de shirtreclame als vaststaand feit. Ja allicht dat die overheid dan voorlopig de boot afhoudt. 3 Lees verder op pagina 5

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1978 | | pagina 3