UIT DE OUDE DOOS
geflankeerd door haar knappe 'grote' dochter Wendy! Grote vreugde over en weer.... Toen ging er wéér iets gebeuren! Mieke
riep het allemaal af, met een zachte chee: onder veel aaah's en oooh's werden er ontiegelijk mooie prijzen verloot - iedereen
kreeg watbehalve ikkeVoorbarig ongerust vervoegde ik mij bij de betreffende instanties en werd met gegniffel en
"komt nü...." teruggestuurd.
"Nummertje 51 - een pak voor compleet chewater, met afneembare kap". Oh, hoe wisten ze, dat ik op m'n boot welles in
de regen zit te klunsen? - Meteen aandoen - schoenen uit (ze waren gepoetst, Jannie) ik stap in die broek - maat 62, kap op,
jas aan - m'n rok hing als een vurige waterval achter m'n broek - ik zoek m'n voeten en kijk toch tegen een paar blote tenen
aan.... Ik begreep niet, wat er te lachen viel - toen ze me weer teruggevonden hadden, bracht Connie me bij met een cognacje
en noemde iedereen 'Lellebel'Tonny ten Oosten stamelde alleen maar: "doe-dat-waterpak-weeres-aan.."
Gelukkig werd ze afgehaald door iets groots, wat 'Tiemetje' genoemd werd - Ja, wie weet het verschil tussen Tiemetje en
Timmetje??
Bij het Herendiner zat mijn oudste zoon tussen de makkers van weleer van z'n vader - ik was stink-jaloershff wel! Maar ik
kreeg toch nog de groeten van het verleden - ook internationaal van Adje van Dijk - van Charles Lungen uit Rhodesië niet meer..
Maar de band die blijft - bedankt!
EEN AANGETROUWDE
1933 AFC 45 jaar geleden 1978
Interessant om te herlezen en te herbeleven wat de AFC Schakel 11e jaargang No. 5 - Februari 1933 bericht. De schrijver
daarvan was onze vroegere (overleden) Voorzitter Ignaz Galavazi, die zich o.a. een reputatie heeft weten op te bouwen met
zijn artikelen "Wat iedere AFC-er behoort te weten".
Het bijzondere van zijn artikel, dus geschreven na onze 38e verjaardag en met de ondertitel "Het réunistendiner" nu het
getal andersom op te schrijven nl. na onze 83e verjaardag.
Er zijn heel veel zinnen in dit artikel, die ons heden ten dage nog aanspreken, maar de meest zinvolle is wel die luidt:
38 jaar is een heele tijd voor een voetbalclub.
Wat nu te zeggen nu deze club 83 jaar bestaat en dit feestelijke feit inmiddels gevierd heeft.
Hier volgt letterlijk (in oude spelling) wat Ignaz Galavazi in januari 1933 schreef.
"Wij zijn inmiddels aan ons 39ste vereenigingsjaar begonnen. Laat ik in het kort herhalen, wat ik aan het réunistendiner
naar aanleiding van dezen 38sten verjaaroag tot uiting bracht. Helaas neemt de AFC reeds sinds meerdere jaren steeds een
plaats in, welke in schrille tegenstelling is met haar werkelyke sterkte, met haar kracht, welke o.a. ook op die byeenkomst der
oude garden haar jongere en jongste opvolgers tot uiting komt. Ai gaat het ons dan op het groene veld slecht, er schynt nog
iets anders te wezen, dat ons toch in onze aanhankelykheid aan de oude Club niet doet verflauwen. Ik beweerde, dat een
Club als de onze twee doelstellingen heeft, welke geen van beide mogen verwaarloosd, doch door en voor elkaar moeten
nagestreefd worden, nl. de sport om de sport zelve en daarnaast de kameraadschap, de vriendschap en gezelligheid, welke de
leden elkaar schenken. Zoo blijven de actieve en niet meer actieve één in wat hun Hef is, hun Club. En dat AFC dit dubbele
doel op eerlyke sportieve manier nagestreefd heeft, beschouw ik als de reden, dat wy ons totnutoe hebben kunnen handha
ven, ook in moeilyke tijden, en dat zal er ons, naar ik hoop, ook thans weer doorheen helpen.
38 jaar is een heele tijd voor een voetbalclub (onderstreping is bij 83Jaar).
Een reden tot voldoening voor een ieder, die daaraan geholpen heeft, maar ook een cijfer, dat een plicht inhoudt voor allen,
van oud tot jong, om deze oude Club te handhaven en te toonen, dat wy haar nog waardig zyn. Waardeering voor het goede,
toegevendheid voor de tekortkomingen, samenwerking óver alle linies, dat zy het parool voor het komend jaar.
Wy appricieerden het byzonder, dat de Heer Lotsy na afloop van zijn bemoeiingen in verband met den wedstryd van den
volgenden dag, mede tot de dischgenooten behoorde. Op zyn bekende vlotte pakkende manier sprak hy waardeerende woorden,
doch wees ons tevens op onze verplichtingen en spaarde de critiek niet. Hy vond een dankbaar gehoor.
Willy Brusse en Piet Bos ontvingen kleine souvenirs, den jaarlyks door G. Bosch ter beschikking gestelden Nobelprys, voor
hun lofwaardigen yver in de trainingscommissie en de laatste speciaal voor zyn dikwyls zoo ondankbaar werk ais Secretaris
derE.C.
Het was een mooie avond met een verlengstukje, waardoor de oude banden weer verstevigd werden en de 38 ffestgangangers
weer frisschen moed voor het komend jaar vergaarden-
Dat het een goed jaar voor onze AFC moge worden.
26 januari 1933 H. Galavazi
J.v.N.
AFC ZAT 3 IN HET DRIJFZAND
Het is nog niet zo lang geleden dat ik 's nachts om half één bij mij thuis een wat geheimzinnig telefoongesprek voerde met
iemand uit de kringen rondom top-bestuurders van AFC. Thans, in de ochtend van de 24e januari om half zeven plofte bij
mij een expresse telegram op de vloermat, waarin zonder omhaal duidelijk werd gemaakt dat het embargo op mijn geheime
missie kon worden opgeheven. M.a.w. mijn bevindingen konden publiekelijk worden gemaakt in de daartoe geëigende organen
van AFC. Insiders bij AFC Zat 3 kunnen bevroeden waar het hier om gaat. Buitenstaanders en toevallige passanten in het
curieuze voetbalwereldje van dit elftal zullen wat meer moeite moeten doen om tussen de regels door het opvallende nieuws
te herkennen. Laat ik er verder geen doekjes omwinden en u kort en zonder omzicht de problematiek binnen AFC Zat 3
ter beoordeling en discussie voorleggen.
Zoals binnen AFC, maar ook in voldoende mate buiten onze vereniging, bekend is, wordt Zat 3 gerekend tot één van de
opmerkelijkste elftallen in de Amsterdamse Zat. Competitie. Niet alleen vanwege haar sluimerende voetbalcapiciteiten, maar
meer nog vanwege haar diverse contacten en bindingen met Bestuursorganen, Universiteiten, Persmedia, Multinationals,
'opbouwwerkers' en welzijnsafbrekers. (vervolg zie pagina 7)
5
