EEN MOEILIJK BEGIN
Voor iedere coach is de seizoenstart een van de moeilijkste periodes van de competitie. Zo ook voor de onvolprezen coach van
Zat-drie Drs Hellenio Hendrix. Ook voor hem de gebruikelijke problemen van niet-doorgaande transfers, ongeconditioneerde
en niet inpasbare spelers. Voeg daarbij nog een slecht uitgebalanceerd oefenschema en de problemen zijn voldoende geschetst.
Het gebrek aan conditie bleek al tijdens de weging voor de eerste training, welke zoals gebruikelijk werd gehouden in de
hoofdstedelijke discotheque Can-Can.
De aanwezige selectieleden, elf in getal, wogen tesamen 138,5 kilogram, hetgeen nauwelijks 2 gram minder was dan het to
tale gewicht van de gehele zeventien spelers tellende selectie na de laatste gezamenlijke maaitijd aan het eind van het vorige
seizoen. Alleen Karei de Graaf bleek met min twintig een gunstige uitzondering, een resultaat, wat hij verkregen had via een
fietstocht door Opper-Volta.
Niettemin werd de eerste en na later zou blijken enige oefenpartij met vertrouwen tegemoet gezien, te meer daar de gecon
tracteerde sparringpartner de New York Casmas het op het laatste moment lieten afweten en vervangen werden door
RKAVIC Zat-acht, een team waartegen in het seizoen '76-77 met wisselend succes was gespeeld.
Helaas bleek dit team inhoudelijk volledig veranderd, hetgeen de gezelligheid vooral na afloop, niet ten goede kwam. Ook de
2-8 nederlaag droeg daartoe natuurlijk iets bij. Enige positieve puntje was het zeer snelle rondje pils, wat nieuwkomer Hans
Brouwer onmiddellijk na zijn teleurstellend debuut, in de kleedkamer liet aan-rukken.
Aangezien Zat-drie een van die elftallen uit de lagere regionen is, waarmee bondscoach Ernst Happel wel degelijk rekening
mee houdt voor de selectie van Argentinië, diende op 27 augustus al aangetreden te worden voor de eerste competitiewed
strijd tegen -T os Actief. De zon, het vijfde veld en de aanwezigheid van AVRO Sportpanorama s F rank Kramer, vermocht
Hellenio's elftal niet tot grote daden te brengen, integendeel.
Met 3-0 werd de boot ingegaan, positieve punten geen, of het moet het eigen doelpunt van Hans Brouwer, hij alweerzijn, die
daarbij meteen de leiding nam in de strijd om de terugspeel bokaal.
Op zo'n moment moet een coach natuurlijk ingrijpen. Hij begon met via zijn talrijke relaties binnen de KNVB een vrij week
end voor zijn jongens te versieren, hetgeen gebruikt werd voor een interessante excursie naar Avifauna.
Intussen trok hij een nieuwe vrije verdediger aan, hetgeen harde noodzaak was in verband met het voor langere tijd wegval
len van Peter van der Valk, die met een hinderlijke achillespeesblessure tobt.
Geheel tegen zijn gewoonte haalde Hellenio zijn nieuwe talent uit het Noorden en wel uit De Rijp. In ieder geval werd de vol
gende wedstrijd tegen Arsenal met optimisme tegemoet gezien. Dit optimisme bekoelde enigszins toen de nieuwe transfer in
de kleedkamer verscheen. Besloten werd om hem, teneinde enige ervaring in het roodzwarte uniform te kunnen opdoen, uit
te lenen aan de veteranen. Voorbijgegaan werd aan het feit, dat hij, zijnde Hans Geusebroek, over een dergelijke ervaring in
ruime mate reeds beschikte, bekend als hij is van toto, musical en jaardiner.
Inmiddels werd de wedstrijd tegen het zich altijd fel verwerende Arsenal overtuigend met 2 -1 in winst en later in pils omge-
zet.
De weg omhoog was in zicht en Giram mocht geen probleem zijn, ondanks het feit, dat de spelers Rinaldini, Beremann, Pun
ter, Bobogaers en Brouwer zich bij de selectie van basketbalcoach Janbroers hadden aangesloten, teneinde ook van deze
sport de fijnere kneepjes te leren kennen en onderwijl te trachten de in Oostende residerende Willem de Vos en André van de
Bor voor het zat-drievoetbal te redden, hetgeen zelfs via enige culinaire hoogstandjes niet mogelijk bleek. De wedstrijd tegen
Giram werd echter een deceptie: met 1-4 werd verloren. Zelfs de twee doelpunten in eigen doel van Henk Dik en het debuut
van Hans Geusebroek konden daaraan niets afdoen. Weer was coachelijk ingrijpen geboden. En weer bleef resultaat niet uit.
Met Geusebroek als een uitstekend dirigerende - vooral de kortere werken waren erg mooi - laatste man en met de ontketende
spitser Ger Smit en Karei de Graaf, die beiden drie maal scoorden, werd driemaal een achterstand op AMVJ 7 goed gemaakt
en uitgebouwd tot een 6-3 overwinning.
Helaas niets in eigen doel, hoewel keeper Jan Snelleman er dicht bij was.
Opvallend was het op het juiste moment inbrengen van de wisselspelers, Dick Visser en Nico Cohen, resp. bij 2-2 en 3-3.
Hulde aan Leopold Kuppers, die de wedstrijd zonder morren voiiedig van de kant volgde - nog eens wat anders dan René
Notten - en aan Wilko Geesink voor de versnaperingen in de rust.
Zat-drie heeft vier uit vier en komt eraan! Daarover zijn coach Hellenio Hendrix, playing-manager Jackie Kicks en aanvoerder
Rinaldini het eens.
Fredje
BEWOGEN BEWEGING
De bal rolt, alles beweegt. Men dribbelt, looppast, rent, holt, struikelt, vliegt, trapt, kopt, schudt de kaarten, zit voor, leidt
(of lijd), vergadert en achter (of vóór, het is maar waar je staat) het clubhuis wordt nog steeds geslagen, gelobt, gesliced, ge
ramd en gescholden.
Keep moving, rust roest. Groots voorbeeld: Arie Waayer! Pas 79 maar kijk uit voor zijn cross-return, die menig tegenstander
stapeldol maakt. Ook de andere 60-ers en 70-ers, die wekelijks hun krachten meten op het tennisveld staan hun mannetje
en vaak is het verschil met de halve eeuw jongere speler nauwelijks te zien.
Sport beoefenen is niet aan tijd gebonden. Het plezier en de genoegdoening stijgt altijd met de jaren!
Ook plezier kan je beleven aan zomaar een zonnige september-zondag, waarop de vaandeldragers elders bezig zijn. De entou
rage op het hoofd veld is anders, dat wel. Geen uitpuilende tribunes, het publiek bestaat uit de bekende anderhalve man en
de paardekop, dat niettemin met veel genoegen de verrichtingen gadeslaat van het 4e tegen Pancratius. Een fris van de lever
partijtje voetbal, iedereen knokt voor de bal en je ontwaart maar weinig kwaliteitsverschil met de hoofdklassers. Dat geldt
zeker voor een Theo Groeneveldt, die 5 elftallen te laag speelt. Liefhebbers van het stevige voetbal zullen deze uitspraak wel
in twijfel trekken. Wie is eigenlijk voorzitter van het Doorstromings Comité?).
Leeuwekop Jan de Vries, ex-bingomaster en fervent tegenstander van de hondenboycot, Jan rjalling Steensma en Ben Slaap
namen de entourage voor hun rekening en waren zeer tevreden, ook al omdat diezelfde Theo pal voor tijd voor 3-2 zorgde.
Zij behoren tot die mensen, die je ook kunt aantreffen bij een pupillenwedstrijdje, junioren B4 of bij het twaalfde. Het
elftal doet niet ter zake, als het maar rood-zwart draagt. Brede belangstelling, zo is dat.
Terug naar de tennisbaan. Afgelopen week heeft de ballotagecommissie van groep Nomen Nescio (dit is geen club in een
club, zij wensen slechts ongenoemd te worden, bovendien kan je moeilijk buiten een afspraak in voor-en naseizoen) besloten
om over te gaan tot uitbreiding van haar team. De skaters Feldman en Pais werden benoemd, nadat zij daags tevoren op
sokken hun proeve van bekwaamheid hadden afgelegd. Gebruikmakend van een korte pauze, wisten zij zich (in burger) een
racket toe te eigenen en begonnen daarmee een balletje te slaan. Rick (een grote pluim op zijn vechtpet voor de fantastiese
konditie van de banen bezig op baan 2, trok direct al zijn registers open en 3 tellen later stonden de heren op sokken. Waren
dit dezelfde heren, waarvan gedacht werd dat zij inmiddels vastgeroest waren aan hun skaatstoel? Een pui exhibitie v.m a
p|esse, behendigheid en vaart, waarbij de bal keer op keer als een kanonskogel rakelings over het net vloog en waarbij niet
3
