11
Aan het einde van het vorige seizoen had een voorlopig zaterdagteam een zeer behoorlijke indruk achter
gelaten tegen het Al juniorenteam, zodat enig optimisme gerechtigd was.
De kompetitie begon met een thuiswedstrijd tegen Arsenal en al spoedig bleek de vorm van dit weliswaar
nog niet volledig ingespeelde elftal. Heel gemakkelijk werd de tegenstander verslagen met maar liefst -
Sommige spelers betwistten elkaar het recht om het kampioensfeest te mogen organiseren, maar zo vei
hoefde het niet te komen. Nederlagen wisten alle optimistische geluiden uit en de ploeg kon gaan strijaen
tegen een hecht front van teams, die zich gesteund zagen door een minimum van 2 trainingen per week,
een trainer een verzorger en een, naar normale normen gemeten, waanzinnige inzet. Volkomen kansloos
bleef zaterdag 1 onderaan staan in de le klasse A van de zaterdag A.V.B.afdeling. Veel penalties tegen,
twee gestaakte wedstrijden en zeer moeilijke toestanden omgaven het team, dat in de loop van de kompe
titie ook de faktor geluk niet meer ontmoette.
Misschien is het wel raadzaam eens al die jongens op een rijtje te zetten, die mee mochten lijden in di
zwarte seizoen:
Rob van Heeswijk maakte in dit ene jaar meer mee dan in zijn hele profkarriere (Wim Jansen
vertelt nog altijd vol trots, dat hij eens ballenjongen in de Kuip mocht zijn bij een wedstrijd Feyenoord-
Blauwwitwaarbij o.a. Rob vlak langs hem liep).
Frans d'Ollyslager wisselde de mooiste met de vreemdste momenten af, maar was ondanks dat
één van de meest konstante spelers.
Karei van Osch was als enige een voorbeeld voor de rest van het team. Voorwaar een echte cricketer
onder de voetballers; met zijn rust en inzet eigenlijk te goed voor dit allegaarteam
Ernst Huisman speelde zoals wij al vele jaren van hem gewend zijn: hard, fanatiek, belust op goals
en zeker niet altijd foutloos. Hij is duidelijk een ex-topspelerdie zich de nadagen van zijn voetballoop
baan heel anders voorgesteld moet hebben.
Don Quint speelde meer tegen zichzelf dan tegen een tegenstander en was soms m het veld weer de
agressieveling van vroeger. Hij dacht bij het zaterdagvoetbal spelvreugde terug te vinden, maar zoekt
waarschijnlijk nog. u j j j
Karei Baarschers verrichtte achter de schermen zeer veel organisatorisch werk en had daardoor ee
niet zo best voetbalseizoen. Hij slaagde er iedere week in om zichzelf op een andere plaats op te stellen,
zodat hijbehalve keeperalle posities heeft gespeeld.
Jack van Gelder maakte 2 goals (1 voor en 1 tegen), waarmee al zijn wapenfeiten wel zijn vermeid.
André van der Bor speelde een paar wedstrijden mee en vertrok naar een trainingskamp op de
Canarische Eilanden, om daarvandaan pas bij de degradatie terug te keren.
John Dear was een gevaarlijke spits, maar zag zichzelf liever op het middenveld, waar hij bij voor
keur probeerde 23 man te passeren. Vermoedelijk speelt hij op dit moment ergens op een veld de scheids-
rechter uit.
Tim Timmerman kwam met de reputatie eens een schutter te zijn geweest naar het zaterdagvoetbal.
Die reputatie is nu iets verminderd, maar hoop doet leven.
Jan Ot sen werd door Karei Baarschers naar voren geschoven, maar liet iedereen in de steek door
eerst geblesseerd te raken en daarna zonder afschrijven weg te blijven.
Rob Brouwer moest de reddende engel worden, maar ondanks zijn onmiskenbare klasse kon hij de rest
niet naar een aanvaardbaar niveau meeslepen.
Jan Sandberg voetbalde er lustig op los, scoorde, rommelde en had eigenlijk best een leuk seizoen.
Hij organiseerde een soort degradatiefeest zonder iemand er over ingelicht te hebben, zodat het woord
organiseerde beter tussen aanhalingstekens kan.
Ruud van Leeuwen was een newcomer in AFC, maar getuige het feit dat wij hem na enkele wedstrijden
niet meer signaleerden is hij wellicht alweer ergens anders als lid aangemeld.
Verder moeten wij onze dank uitbrengen aan alle spelers, die incidenteel invielen, waarvan sommigen
zich hier liever niet genoemd zagen. Een uitzondering moet gemaakt worden voor invaller Frank Redde
ring die de winnende goal maakte tegen Arsenal na eerst een wedstrijd in zaterdag 3 te hebben gespeeld.
Waar gebeurt het nog, dat de enige man die een winnende goal fabriceert na 1 wedstrijd nooit meer wordt
gevraagd, laat staan opgesteld?
Bij zaterdag 1
J.v.G.
P.S. Ab Landman deed ook nog mee, je zou hem bijna vergeten. Als grensrechter is hij onvergetelijk,
maar ook de goal tegen OVVO in de uitwedstrijd geeft mij nog steeds koude rillingen.
De wintersportvakantie heeft bij hem geen spoor achtergelaten van vormverlies, want voor een zaalvoet
baller betekent een partijtje op het veld helemaal niets.
P.S.2. Excuses aan degenen, die ik vergeten ben.
