JEUGD-BILJARTEN
10
In het begin viel het nog mee, onze overmacht was te groot. Zonder overdrijven (dit keer): uw twaa.
speelde het spel zoals het gespeeld dient te worden. Steeds weer werd de vrije man gevonden en de bal
ging strak van voet tot voet. Al na 3 minuten was het raak. Een perfekte voorzet van Hans Dukker werd
vertwijfeld weggestompt door een verdediger van Sporting Zuid en Arthur voltrok koelbloedig het vonnis:
1-0. De geschreeuwde aanwijzingen van onze tegenstanders namen langzaam in volume toe maar beperk
ten zich nog voornamelijk tot eigen kring. Na de rust (nog steeds 1-0) werd dit anders.
Nog steeds schijnt ons aloude imago van 'hup lui' opgeld te doen. Men wenst zich af te zetten tegen iets
dat allang niet meer bestaat. Tegen jarenlang nivelleren kan niemand op. DE BEUK D'R IN, het credo
van deze tijd, werd ons al direkt na de hervatting in het gezicht geslingerd. We zullen de lui'tjes wel
even onder de grond stoppen. Het is onvoorstelbaar hoe volwassen mannen zich in de totale verdwazing
kunnen gooien door een spelletje voetbalwaarbij niets-en-de-niemandal op het spel staat en dat gespeeld
wordt in de allerlaagste afdeling van de allerlaagste klasse van de onderafdeling. Een konstante stroom
van vloeken en scheldwoorden rolde over ons heen en daartussen door ging menig AFC-er horizontaal.
Nog erger werd het bij 1-1 en de klimaks werd bereikt toen Paul zich opmaakte voor het doen van zijn
gebruikelijke lange rush. Halverwege werd hij voluit onderuit gehaald en dan (inderdaad) moet je van
goede huize komen om dit geruisloos aan je te laten passeren. De dader bekeek z'n werkstuk grijnzend.
Paul kon zich nog maar net beheersen; de scheidsrechter echter niet: de 'Sporting'-man moest het veld
verlaten. Het hek was nu definitief van de dam, alle registers werden opengetrokken. Op zo'n moment
past een kollektief zwijgen, gelaten wachten tot de razernij voorbij is getrokken. Eindelijk was de man
buiten het veld, vanwaar hij, gelijk de spreekwoordelijke dorpsidioot, z'n ongenoegen met de scheids
rechterlijke beslissing nog langdurig kenbaar maakte.
Het spel was reeds gespeeld, onder 'sporting' verstaan wij andere dingen. Voetbal is oorlog, de inmid
dels tot cliché geworden slogan van meneer Michels, heeft vele niet volgroeide breinen besmet. Je kan
je vingertjes blijven opsteken, het helpt niets. Het toenemende geweld op het veld en ook daarbuiten
schijnt iets met welvaart te maken te hebben. Te veel geld, te veel vrije tijd.
Door aan de bel te blijven trekken koester je voor jezelf de illusie dat er toch nog hoop is.
Charlie
Om de grote HEINEKEN' s PRIJS
De navolgende jongens hebben zich gemeld te willen deelnemen aan het biljarttoernooi om de speciale
HEINEKEN's PRIJS, dat gehouden zal worden op de donderdag 14 en vrijdag 15 april a.s. aanvang
13.00 uur.
Het zijn de volgende deelnemers: Ischs Monas, Arjan Anderiessen, Willem Drenkelford, Reinier
Akkerman, Huib PlemperPhilip Vischjager, Jean Paul Krak, Gijs de Swarte (niet naar de bioscoop
gaan Mark Polders, Roelof Balk, Alexander Verheijden, Henk Truyens, Eric Linders, Eric v.d.
Langenberg James van Weldam en Herman Drenkelford.
Uiteraard zijn de kampioenen Rein Akkerman en Herman Drenkelford van de partij. Zij zullen
hun reputatie moeten ophouden.
Mocht iemand verhinderd zijn, dan wél opbellen naar W. Staats, tel. 722605. Willem Drenkelford en
Isch Monas worden verzocht de biljarts van tevoren te stofzuigeren en af te borstelen.
Aanwezig zijn om half één.
Administrateur is Chris Thomasse. Applaus! De leiding berust bij Frans Haberer en Willem Staats.
Wij wensen alle deelnemers zeer veel succes toe. En uiteraard veel genoegen.
De organisatie
