-9-
bood het rapport aan en stimuleerde ons meteen een idee op tafel te brengen om het geld ervoor bijeen te
krijgen.
Na een zang-intermezzo van Miep, Nita en Daisy, kregen we tijdens het dessert plotseling een zangeres
erbij met liedjes uit vroegere AFC-revue's. Onze zo bescheiden Loes Stallman pompte in seconden tekst
en muziek bij de dames erin en moest tot drie maal herhalen. (Wat een borreltje al niet los kan maken)
Toen wij van de koffie genoten, met aangeboden likeur van Ton Glas, maakten wij nog kennis met de
dichterlijke ader van An Teiwes, die een bijzonder leuke tekst gemaakt had op een oud schoolliedje.
Alle lof voor het werk van het comité. Het was één van de meest genoegelijke en sfeervolle dames-diners
die wij tot nu toe hadden. Ik hoop, dat dit damesdiner tot de tradities is gaan behoren.
Henny Somers
HONI SOIT QUI MAL Y PENSE
Bij het schrijven van een stukje voor een eenvoudig blad als onzenaar moderne verlangens hervormde
AFC-Schakel, legt men - en zeker ondergetekende, die met deze amateuristische arbeid al zo'n 45 jaar
doende is - zijn woorden en zinnen niet op een goudweegschaaltje. Met mijn laatste artikel over die rooie
truitjes mocht ik het genoegen ervaren door een aantal lezers dan wel te worden opgebeld of aangesproken.
AFC-ers, die ongevraagd mij hun volledige instemming betuigden met de strekking van mijn op schrift
gestelde overpeinzingen. Hetgeen een schrijver altijd goed doet.
Hoe verbaasd was ik dan van mijn vriend Henne Boskamp op evenwel decente wijze - en wie zou anders
hebben verwacht van deze eminente AFC-er? - te vernemen dat de Jeugdcommissie - indien ik het goed
heb begrepen ging het over het slotgedeelte met die vaders, die met zuidvruchten en waterzakjes langs de
lijn liepen - één en ander in het verkeerde keelgat zou zijn geschoten.
Dit vind ik vanzelfsprekend jammer. Maar toch peins ik er niet over hiervoor enige verontschuldiging
aan te bieden, noch één letter van de tekst te wijzigen. En wel om de volgende redenen:
Omdat het de jeugdcommissie bekend zal zijn, dat ondergetekende alles dat met Jeugd, Jeugdwerk,
leiding en verantwoorde begeleiding heeft te maken, van ganser harte toejuicht, en daar nooit iets denigre-
rends over zal zeggen of schrijven. Dat hij wel woest is als diezelfde jeugd kleedlokalen met modder
bevuilt.
Omdat ondergetekende ook weet dat het schrijven in een clubblad geen eenvoudige taak is, doch dat het
lezen soms nog moeilijker is.
Dat bepaalde opmerkingen, zinnen vastgelegd, op twee of soms nog meer wijzen kunnen worden geïnter
preteerd.
En tenslotte, omdat ondergetekende onwankelbaar de stellige mening blijft toegedaan, dat er thans teveel
AFC-ers zijn, die het niet zo nauw nemen met traditie en stijl.
Met andere woorden: achteruitzetten van de AFC-klok, afbrokkeling van de sterke naam die onze oude
club in den lande geniet en tenslotte een doorn in het oog van andere-mogelijk wat aftandse of conserva
tieve AFC-ers.
Ik heb daar dus niemand persoonlijk mee bedoeld, laat staan jeugdleiders en/of enthousiaste vaders en
moeders.
Doch wie de schoen past slaat zijn wapennummer er in. Dat zei mijn luitenant altijd.
Ik hoop echter wel van harte dat de goede band, die ik meen met de jeugdleiders, die ik persoonlijk ken
en ook met die ik nog niet ken (waarom stellen jullie je niet eens voor aan b.v. ereleden?) blijft bestaan.
Ook al verlang ik van niemand het eens te zijn met de strekking van mijn "stukkies" in de Schakel.
Oh ja, en of u de asbakjes wilt gebruiken!
J. ECanmé de Bout-Hachêle
UIT DE OUDE DOOS
50 jaren geleden - Jan.Febr. 192^7
Een paar zinnetjes uit de AFC-Schakel - 5e jaargang No. 6 - 14.1.27.
AFC 32 jaar: Neen, meer dan het verleden boezemt het heden mij belang in. Nu, waar na onze verdwij
ning uit de eerste klasse, de daaruit voortvloeiende lijdens-periode plaats heeft gemaakt, voor een tijd
perk van bloei, als onze geschiedenis slechts zelden vermeldde. Nu over alle liniën de rood-zwarte
kleuren weer zegevierend uit het veld treden. Nu bij oud en jong weer de goede geest de boventoon voert.
De goede geest van vriendschap en clubliefde, die zovele jaren de AFC gemaakt heeft tot één der meest
populaire clubs van Nederland.
Laat ons, ouderen, de vreugde terug te mogen zien op een zoo eervol verleden, als heden achter ons ligt.
En uit de 5e jaargang No. 7 - 25. 2. 2^7
AFC II Kampioen Reserve 2e klasse A
Kampioen geworden in Hoorn door een 4-0 overwinning op Hollandia II maar naar Amsterdam was door
gegeven 4-0 verloren. De Schakel berichtte hierover als volgt:
"We hadden terug gelukkig een sneltrein; leuk, in Amsterdam zouden ze ons natuurlijk komen halen.
Hangende uit de portieren reden we het perron langs in AmsterdamWaar zijn ze nou, riep er één
van ons. En daar stonden als een armzalig troepje landverhuizers Nic. Selles, Lally Duson, Charles
Lungen en 2 dames van onze spelers. Wat is er hier gebeurd vroegen wij verwonderd, toen we al die
uitgestreken gezichten zagen.
Vragen jullie dat nog? Prettig hoor om een beslissende wedstrijd met 4-0 te verliezen. En toen bleek, dat
overal in de stad te lezen stond, dat AFC met 4-0 verloren had. We hebben natuurlijk iedereen opgebeld en
later in de Bar werd het een teeder en ontroerend wederzien.
