-10-
r Stonden we voorheen met 3 reserves aan de kant, thans is dit aantal verdubbeld. Kleedkamers
worden te klein, ook al om dat officials zich bij herhaling melden om de jongens van nabij te mogen
gadeslaan. Begrijpelijk!
Het strenge regiem van het nieuwe captains-duo werd dit keer nog eens extra onderstreept doordat
drie (3) kanonnen buiten de lijnen bleven: Jan Klein, de beste dribbelaar van het Westelijk Halfrond,
doelpuntenfabriek Jaap Willemse en Rob Duis, de geslepen verzorger der verbindingslijnen. Naast
dit illustere drietal nog twee bescheiden krachten, die er de voorkeur aan gaven, om welke reden
dan ook, slechts één helft te vlammen. (Zoals later bleek terecht).
Dit halve elftal deed niet mee, simpel vanwege het roulatiesysteem; de rest mocht aantreden tegen
nummer 1 van de afdeling, die ons eerder kansloos met 4-1 naar huis had gestuurd.
Bluf? WelneeDit was de extra impuls die men nodig had. Jan, ex-captain, vloog als van ouds
langs de rechterlijn en legde reeds in de eerste minuten enkele ballen panklaar voor de goal. Fred,
come-back na een lastige blessurehad als van ouds het middenveld in de zak en Arthur zocht
met met aflatende ijver de gaten in de vijandelijke verdediging. Na 12 minuten was het raak, het
gat gemaakt. Een korte droge pass in de trechter, Björn stapte handig over het leer, daarmee
twee tegenstanders misleidend en uit het niets dook Hans Dukker te voorschijn, die de bal moeite
loos meenam, z'n rug even rechtte, waarna de granaat, pal onder de lat, insloeg: 1-0,
Het lijstje was in de maak, Arsenal schrok. Sterk kwamen de koplopers terug, mocht dit elftal
ooit op Highbury gespeeld hebben, uw laatste team liet zich niet intimideren. Toch kwam men
nog voor de rust op 1-1 door een klein foutje, waar een ieder achteloos aan voorbij ging want men
voelde het aankomen.
De tweede helft, een wissel. En wat voor één! Voorzitter en sekretaris werden vanwege repre
sentatieve verplichtingen ingewisseld tegen de twee eerder genoemde krachten. Dit was inderdaad
een go van de eerste orde. De aktie-radius viel terug op 50% en de counter kon je wel vergeten.
W at overbleef was een geschoven balletje van circa 5 meter en wat vruchteloos vrijlopen. Het
earn zette zich echter speels over deze verminderde kwaliteitsinbreng heen en voor elke bal werd
geknokt alsof het een Europacup finale betrof. Vreemd eigenlijk, 11 individuën worden plotsklaps,
kennelijk begeesterd door de stand en de faam van tegenstanders, één geheel. De wil om te winnen
iS Z° bi^ster Sroot, als we maar leuk spelen. Het plezier staat voorop, de knikkers (punten)
grabbelen we her en der bij elkaar. En toch in die tweede helft, dat gezamenlijk gevoel dat er
iets moois ging gebeuren.
Tien minuten voor tijd, we krijgen een corner op rechts, stand nog steeds 1-1.
Wisselspeler I neemt een looppasje naar de bewuste hoek, maakt een beweging alsof hij zijn mouwen
I °pstropen' neemt een aanloop, houdt in en roept dan: 'Hoe moet ie?'. WisselspelerII op de
doellijn, naast de keeper, haalt de schouders op, krabt achter het oor, kijkt berustend naar de
steeds talrijker wordende verdedigers en herhaalt de vraag: 'Hoe willen jullie 'm hebben, jongens
Neem m maar op de helft, dikzak, verder kom je toch niet', schampert de libero. Wisselspeler II:
Hij mag op de helft'. De doelverdediger grinnekend. 'En dat haalt ie niet eens'. Nummer I, onge
il dig, nijdig: 'Van de goal af of een beetje draaiend?'. Doelverdediger: 'Hihi,draaiend'.
Op dat moment bestierf de lach op zijn lippen, langs de voorgeschreven curve draaide de met de
linkervoet vanaf rechts genomen hoekschop over zijn hulpeloos graaiende handen in het net
tweederaat, binnenkant zijnet: 2-1. Wisselspeler II tot doelverdediger: 'Bij ons kan je alles be-
stellen' 0
De laatste tien minuten werden relakst uitgespeeld, de overwinning zat in het lijstje.
Charlie
ZAT-DRIE
Sinds de vorige uitgebreide Schakel kwam zat-drie zegge en schrijve één maal in het veld. Om te
ilJustreren hoe lang dat geleden is, mogen wij wijzen op het feit, dat Frank Bouman alias Beremann.
die deze wedstrijd twee maal scoorde en een week daarna zijn enkel brak, inmiddels al loopgips
heelt. Overigens wensen wij onze bijter op het middenveld, die voor dit seizoen uitgeschakeld
lijkt, van harte beterschap.
Wie de zo voortreffelijk door Chris Schroder opgemaakte standen bekeken heeft ziet, dat zat-drie tot
op heden s echts acht wedstrijden speelde, hetgeen binnen AFC een triest record is, hetgeen slechts
geevenaard wordt door de junioren C-6.
Aangezien het organiseren van vriendschappelijke wedstrijden taboe is, vraag je je af hoe de spelers
van Zat-drie hun van leemten vervulde zaterdagen doorbrengen.
Keeper Jan Snelleman heeft een jachthond gekocht en is het laatst in de bossen van Mandsjoerije
gesignaleerd Wilko Geesink heeft nog drie apotheken geopend en heeft nu altijd wat te doen. Aan
voerder Rmaldini Limburg trekt met Aare Munter ieder weekend naar het Duitse Pfaffenborn, alwaar
zij naast wild voetbal andere wilde dingen doen, Leopold Kuppers heeft een baan als ambtenaar
aanvaard en slaapt nu hele zaterdagen uit.
