Onze rechterachterverdediger (rechtsback) Akkerman (dus zonder c) werd enkele keren, al buitelend, door deze man buiten het veld gezet, waarbij hij bij de laatste keer verwezen aan de rand van de sloot bleef zitten. Captain Jan van Dijk onderkende onmiddellijk het gevaar (dat mag ook wel als je aanvoerder bent) en besloot tot een interne wisseling. Hijzelf zou de verdediging'tegeninstorten behoeden en Akkerman zou bij de gratie van zijn aanwezigheid, ergens rechts vooraan, toch een tegenstander aan zich blijven binden. Een perfekte oplossing. Niettemin kreeg ons spel iets krampachtigs, de vloeiende driekhoekjesvanvoorde rust wer den steeds zeldzamer. Nu herbergt het 12de ook mensen die het lijfelijk kontakt niet schuwen. Men stelt dat je er in het huidige voetbal niet buiten kunt. Wat b. v, doe je met een doorge broken tegenstander? Laten lopen, zeggen de zachtmoedigen onder ons. Zij zullen de aarde beërven, heeft Lucas een tijdje geleden geprofeteerd. Nog is het niet zover. Het aloude in stinkt tot zelfbehoud (=agressie) zal nog wel een paar duizend jaar doorsudderen. In ieder geval kwakte tien minuten voor tijd een Ouderkerker tegen de grond. Professioneel gingen de armpjes de lucht in en omdat de ongelukkige landing plaatsvond in het beruchte gebied, werd de bal op de 'witte stip' gelegd; 1-0. Thans naderen we de apotheose. Hadden we ons voor niets mentaal opgeladen, de nodige toebereidselen gepleegd, de reis aanvaard om, ter plekke gekomen, tachtig minuten stand te houden? De laatste reserves werden aangesproken. De achterhoede drukte de middenlinie naar voren en die op zijn beurt de voorhoede. Inderdaad, zo werd het spel verlegd. Het vloeide weer, er werd geswitst bij het leven, de druk werd groter en groter, de ver diende gelijkmaker hing in de grijze lucht. De Grote Tovenaar (Jan Klein) probeerde het; het Kanon (Jaap Willemse) eleveerde tot dol wordens toe en zelfs de Lamme Vogel (Rein Akkerman) deed nog een duit in het potje. Stilte in de zaal s. v. p. nog vier minuten te gaan! Wie zou de gelukkige worden? De heren voornoemd, mogelijk zelfs een speler uit de derde lijn? Ze stonden immers al op de helft van hun tegenstanders. Daar komt een lawaaibal aan, een in paniek weggeschoten bal van C. T. O. Captain Jan van Dijk maakt zich meester van het leer en stormt op het doel af. Geheel vol gens het boekje schermt hij de bal af, wie hier nog aan kan komen moet van goede huize zijn, denkt hij. We zijn het met hem eens, alhoewel sommigen de wenkbrauwen fronsen. Dan volgt het schot, keihard, onder de lat. Onze doelman tuimelt achterover in het net; 2-0 voor C. T. O. Zwijgend worden de laatste minuten uitgespeeld, de strijd is gestreden. Jan in de kleedkamer: 'Is dit niet iets voor de Schakel, Charlie? Zo'n loei moet toch minstens 11 kruiken opbrengen'. Vermoeide stem uit een hoek: 'Ik had toch liever gehad dat ie er aan de andere kant was in gevlogen'. Charlie De redactie kan er niet omheen. Het eerste te bekronen doelpunt moet een zgn. eigen doel punt worden. Een leemte in de reglementen bood hiertoe de gelegenheid. Gezien het feit, dat Charlie de enige inzender was (vindt u het gek?), Jan. van Dijk als bestuurslid niet gepasseerd kan worden, zijn doelpunt toch wel van enorme klasse getuigt, ziet de jury zich genoodzaakt de fles kostelijk nat, die zij zo lang in eigen gelederen heeft mogen koesteren, aan de collectiviteit van het twaalfde (uit) te schenken. Naar een geschikte gelegenheid wordt uitgekeken. De revanche-wedstrijd herendubbel, tennis De Jong/ Brand-van Gelder/Reddering lijkt te ver weg, maar we vinden wel iets anders, Ook in AFC zijn er immers nog slimme mannen. Redactie FERME JONGENS, STOERE KNAPEN Mijn naam is K1, v. d. Bock. Ik ben. thans medewerker aan het Bulletin van A. F C, Het lijkt wel "Wie van de Drie". Zo vang ik dit keer aan, want de drukker een offsetdrukker, had mijn ondertekening ver valst. Eerst dacht ik nog: Het zal toch geen sofsetdrukker zijn. Doch naar ik verneem, moet de goeie man wel even wennen aan de duizenden namen, die ons bulletin bevat. Er zijn weer heel stoere daden gepleegd sinds mijn laatste stukje over vernieling. Wat douches fier omgebogen.Kleedlokalenniet vuil achtergelaten.doch doortastend besmeurd met alles, wat maar vies is. Een kolossaal stukje prachtwerk is de modderkluiten tegen het plafond kwakken. Jongens, dat is een enige sport. En de geplastifiseerde bordjes, waarop het vriendelijk verzoek, dat alles a. U. b. na te lateri /Haarnnijpr rincr» mpt

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1975 | | pagina 7