-5-
gegroeid en had op 1 juli 866 leden waarvan 249 senioren, 274 junioren en 203 pupillen. De con
tributie was tamelijk laag: voor de senioren bijvoorbeeld 90,en de totale contributieopbrengst
bedroeg 54,000,Bij D. W. V. was de toto/lotto opbrengst zéér hoog: 31.000,--(!) en de
recettes kwamen op 7.900,Nu de uitgaven: trainers 24.000, huur en onderhoud velden
en gebouw 20.300, reiskosten etc. 18.000,Het nadelig saldo ad 17,000,wordt
gefinancierd uit het Bouwfonds. Inmiddels heeft D. W. V. de contributies verhoogd: bij Seniores
van 90,tot 120,per jaar.
Ik heb met grote belangstelling de clubbladen - en zeker de financiële verslagen - gelezen en ik
hoop, dat u dit korte résumé ook belangrijk vond. Want daaruit blijkt vooral welk een enorme
taak - door de penningmeesters naar mijn idee in de eerste plaats - vervuld wordt door de
Bestuursleden van al die clubs. Eigenlijk zijn zij manager van middelgrote bedrijven en dat is
dan nog een "ontspanning" na je werkdag, want je bent bestuurslid van zo-maar een amateur
voetbalclub. Ontspanning na je inspanning. Maar vergis u niet: Het Bestuurslid zijn van een
voetbalclub is tegenwoordig geen ontspanning voor je inspanning, maar een inspanning voor je
ontspanning. w
LAATSTE MAN
Als je als laatste invaller genoemd staat bij het laagste seniorenelftal, spelend in de onderafde
ling van het district, mag je jezelf best bestempelen als de slechtste, of, iets ruimer genomen
(er zijn namelijk nog meer districten) een van de slechtste voetballers van Nederland.
Zo'n predikaat gaat niet in je kouwe kleren zitten. Er zijn zelfs spelers aan wie deze onder
scheiding zo'n vier, vijf keer per seizoen wordt uitgedeeld. Alia één keertje, dat kan een
vergissing zijn. Een slordigheidje van de opsteller. Van: 'Wie hebben we nog meer? Aha.
Jansen, plak 'm er maar aan. Beter mee verlegen dan om verlegen!'
Wekenlange prolongaties van de titel 'laatste man' geeft echter te denken: het aureool wordt
bij elke opstelling vaster op je hoofd gedrukt. Na de tweede keer verwacht je enig medeleven
van je teamgenoten, Hulpzoekend kijk je in het rond als ze lawaai'erigbinnenstappen, de tassen
nonchalant op de bank deponeren, dassen worden zwierig losgeknoopt, kwinkslagen vliegen
over en weer, gelach, kortom: vrolijkheid alom. Zfj' spelen, geen twijfel mogelijk! Ongezien
heb je ze geturft en zachtjes begin je te retireren. Bijna op de gang, bereikt je de kreet: 'Hé,
waar ga jij heen?' Ook dat nog, je moet grensrechteren. De schimpscheuten aanhoren als je
met je stokje de verkeerde kant opwijst. Iemand die zo slecht speelt, zal nooit behoorlijk kunnen
vlaggen. Maar goed, er loopt iemand en dat scheelt een rijksdaalder.
Tijdens de rust mag je de thee inschenken. Je bepaalt je tot je werk. Je weet dat je uitgesloten
bent van de rekonstruktie, wat voor zinnigs zou je ten berde kunnen brengen? Met je rug tegen
de deur, starend naar de lege plastic bekertjes, her en der op de grond, beluister je de snedige
opmerkingen aangaande de eerste helft. De 1/2'tjes krijgen extra reliëf, de crosspassen worden
gaver en puntiger en de doelpuntenmakers weren hautain de lof af, die hun zo rijkelijk wordt
toegezwaaid. Wat een wereld Je vraagt je af of je daar ooit nog eens deel van uit zal maken.
Mee te snappen, mogelijk zelfs een schouderklopje in ontvangst te nemen. Nauwelijks merkbaar
schudt je je hoofd, pakt je stokje en als je je bemodderde Zondagse schoenen onder je ziet,
besef je heel goed waar jouw plaats is.
Niet in het veld maar er naast
Na afloop kan je natuurlijk snel je stokje inleveren, je koffertje weggritsen en naar huis gaan.
Onbewust weet je echter dat er juist in het samenzijn na afloop nog mogelijkheden voor je zijn.
Je mengt je onder je mensen, die vrolijk happen in het blondschuimend bier. Neemt bescheiden
deel aan de konversatie, waarbij je telkens een wat minder goede prestatie van een bepaalde
speler naar voren haalt. Ondertussen laat je je vinger rondjes draaien en als je tegen etenstijd
iedereen hebt gehad, mag je hopen dat deze vorm van ondermijning de volgende week enig
effekt zal hebben.
De gretigheid waarmee je 'De Schakel' aanvat om de nieuwe opstelling te lezen, is omgekeerd
evenredig aan de verbazing waaraan je ten prooi valt als je opnieuw je naam als laatste man
mag noeteren.
Voorwaar, nogmaals een duidelijke onderstreping van onze hang naar amateurisme. Ook op
het allerlaagste niveau wordt ons blazoen schoon gehouden. Charlie
DOELPUNT VAN DE MAAND
Er zijn vier mogelijkheden: a) AFC-ers maken geen mooie of gekke doelpunten
b) Ze zijn te bescheiden om dit te erkennen
c) Ze weten niet wat mooi is
d) AFC-ers zijn te lui om te schrijven.
In ieder geval bedroeg het aantal inzendingen voor het doelpunt van de maand nul. Toch worden
er iedere week zo'n 100 doelpunten door ons gescoord, zodat ons totaal ongeveer zevenhonderd
moet bedragen. Daar moeten er toch zeker wel enkele bii geweest, ziin. die het vermelden waard
