Einde van een Cricketer
Good bye, Schakel
(Huwelijk met bulletin)
Een man, die bijna 6000 runs heeft gemaakt voor het eerste elftal van
zijn club, is verzekerd van een plaatsje in de geschiedschrijving. En als hij
dan bovendien jarenlang de jeugdtraining heeft verzorgd en ook nog acht
jaar in het bestuur heeft gezeten, dan is zo'n man van een heel bijzondere
betekenis geweest voor zijn club. Maar Dick de Baare is voor zijn intieme
vrienden veel en veel meer geweest dan een clubgenoot, die een hoop runs
maakte. In een hechte vriendschap van bijna dertig jaar was Dick een vast
punt van vertrouwen, een man, waarvan je hoopte dat je samen oud zou
worden. Vaak heb ik tegen Ria gezegd, als er wat met mij gebeurt en er
zijn moeilijkheden, met de kinderen of met de verzekeringen of met god
weet wat, ga dan naar Dick. Want Dick was een bezorgd en dus zorgzaam
man. Voor z'n gezin, voor z'n werk, voor z'n vrienden, voor A.C.C. en
voor iedereen die hem om raad vroeg. Hij had altijd tijd, hij zei nooit nee.
Je wist te doen te hebben met een absoluut integer mens.
Een man van zeer weinig woorden. In het jubileumboek van A.C.C. uit
1946 staat in een toerverslag dat Dick volstond met een „economisch stil
zwijgen, maar toch niet ongezellig was". Sommigen hebben hem wel eens
verweten dat hij zijn mening te weinig naar voren bracht, terwijl hij toch
zoveel deed. Daar staat tegenover dat er in een club gewoonlijk veel
mensen zijn die vaak hun mening geven en weinig doen. Dick was inder
daad voorzichtig met het geven van zijn mening, omdat hij het betrekkelijke
ervan inzag. Geen man, die op feesten met grote gebaren op de voor
grond stond, wel een man, die ervan kon genieten, een beetje stil op de
achtergrond. In kleine kring kwam hij het best tot zijn recht, dan leerde
je hem pas kennen. Een oprecht geïnteresseerde mens, die de kunst ver
stond te luisteren.
De man, die er voor z'n vrienden altijd was, is er niet meer. Wie bang
is voor verdriet zal gauw klaar zijn door te zeggen dat het leven verder
gaat. Maar dat is niet zo. In de eerste plaats niet voor Rita de Baare en
Jan Maarten. Er zal een ander leven moeten komen. Ook, in andere mate,
voor de vrienden, die van Dick gehouden hebben. Er is verbittering dat
hij toch nog stierf terwijl hij genezen was verklaard. Er is dankbaarheid
zó'n vriend te hebben gehad in goede en in slechte tijden. Een onvergete
lijke vriend.
George Wijnand
Men besloot deze uitgave „DE A.F.C.-
SCHAKEL" te noemen, omdat in dezen
lijd van inzinking gebleken is, dat er
een schakel bestaat, welke de ware
A.F.C.-ers bijeenhoudt, n.l. de groote
liefde en opofferingsgezindheid voor
onze vereeniging en onderlinge vriend
schap. Bestond deze schakel niet, dan
ware het misschien reeds met ons ge
daan geweest. Wij hopen dat deze uit
gave er toe moge bijdragen den bestaan-
den band te versterken. Wij bevelen den
inhoud in Uwe bijzondere aandacht aan
en eindigen ons voorwoord met de leuze:
„Op voor het herstel van onze goede,
oude A.F.C.!"
Dat stond op pagina 1 van het eerste
nummer van de A.F.C.-Schakel, ver
schenen 22 september 1922. Het blad
werd opgericht in een voor A.F.C. zéér
moeilijke periode; tegen enorme kosten
verhuisd van Watergraafsmeer naar de
Zuidelijke Wandelweg en daar prompt
twee maal achtereen gedegradeerd. Geen
publiek meer, tal van leden bedankten
en een grote schuld. Maar de overge
bleven leden kwamen met nieuwe initia
tieven, die stuk voor stuk succes bleken
te hebben: A.C.C. werd opgericht, een
trainingsfonds werd gesticht, en de
A.F.C.-Schakel werd in elkaar gezet.
Dat eerste nummer verscheen dus in
een periode, waarin de buitenwereld
geen cent gaf voor de kans dat A.F.C.
zou blijven bestaan en zich zou herstellen
nu gaat de Schakel, zoals wij die
kenden verdwijnen, in haar 55ste jaar
gang en in een periode, waarin A.F.C.
tot de grootste, sterkste en bloeiendste
voetbalclubs van Nederland behoort. Dit
is weer een van die economische situa
ties, die eigenlijk niemand helemaal kan
beoordelen en analyseren. Ik moet hier
bij denken aan een gesprek, dat ik een
paar weken geleden met mijn oudste
kleinzoon had. Hij studeert economie en
vroeg hoe ik nu over de economie dacht;
toen heb ik gezegd: „economie is net
als de Noordzee; eb en vloed, het gaat
lager en het gaat hoger en niemand kan
er een barst aan doen." Nu hebben we
weer een depressie of crisis net zoals
u die terugslag noemen wilt omd;
alles te duur is; de depressie in de jare<
dertig ontstond, omdat alle prijzen in e.
kaar duvelden en alles te goedkoop wa3
En zo moet dan nu de A.F.C.-Schakt!
verdwijnen, omdat het blad te dut(
werd. Ik heb nog gepleit voor het heffe
van abonnementsgeld, maar dat wild
(begrijpelijkerwijze) het Bestuur toe
niet voorstellen want dan zou er eigers
lijk van een dubbele contributieverhoging
sprake zijn.
Voorzitter Hermens heeft mij g<
vraagd of ik het slotartikel wilde schrij
ven en dat is een beetje moeilijk voc
mij, omdat ik over de A.F.C.-Schaki,
onmogelijk objectief kan schrijven. X
heb. 46 jaar aan de Schakel gewerkj
24 jaar als hoofdredacteur en 22 jaar aj
„eerste medewerker". Dat blad is h<
voornaamste stuk van mijn A.F.C.-leve
geweest, dus maar goed, ik zal h<
proberen en dan geloof ik dat het hie^
om gaat: Heeft dat blad aan zijn dot
beantwoord? En dan denk ik aan w
Schaf Scheepens tegen mij in 1926 ze
toen ik hoofdredacteur werd: „Jopl
nou heb jij het visitekaartje van A.F.C
in je handen. Vergeet dat nóóit." Ik hé
dat nooit vergeten en mijn opvolgers a
hoofdredacteur ook niet.
Het blad was een visitekaartje va
A.F.C. en dat wordt het beste beweze
door de wijze waarop de Schakel buite.
A.F.C. gelezen en beoordeeld werd. Va
de reactie binnen A.F.C. heb ik weini
gehoord en dat vond ik eigenlijk ee
compliment want in een club reagere
leden alleen als „er wat te kankeren is'
Als er bestuursleden of commissielede
in een club in Nederland zijn, die wi
eens schouderklopjes of handdrukjes va
leden hebben gehad, dan mogen zij hu
vinger opsteken. Ik hoef niet lang te te
len, denk ik.
Maar buiten A.F.C. werd de A.F.C
Schakel gelezen en dat is iets anders da
gelezen. Dit is altijd zo gebleven. Eé
voorbeeld: In het Haagse dagblad „Hi
Vaderland" staat in de Sportrubriek r
gelmatig een stukje: „Uit de clubbli
den". Afgelopen seizoen trof ik een pa<
maal het volgende: „In de voortreffelijl
A.F.C.-Schakel lazen wij Sch:
Scheepens heeft het destijds goed b
grepen, door te zeggen: „Dit is h<
visitekaartje van A.F.C." Eigenlijk w:
dat zo iets, wat nu „Public Relation:
heet.
De A.F.C.-Schakel heeft aan ha:
doel beantwoord. Dat durf ik te schri
ven omdat het blad steeds over voo
treffelijke medewerkers beschikte. E
Schakel was inderdaad meer dan et
halve eeuw een zéér leesbaar blad. S
mij toe, geen namen te noemen m
één uitzondering dan, omdat het et
medewerkster en geen medewerker b
trof, namelijk „Aangetrouwde" Lot
Nesenberend die werkelijk prima wa
(vei volg pag.
