Mixed Pickles „Zenuwen" Een regisseur had het verloop van Hoofdklasse A niet beter kunnen organiseren. Toen 25 van de 26 wedstrijden gespeeld waren, zaten nog vijf clubs in degradatiegevaar en drie clubs streden nog bij een gelijk aantal punten (30) om de tweede plaats, die door het recht om mee te kunnen doen aan de bekercompetitie voor de betrokken club een be langrijk financieel voordeel zou kunnen betekenen. Voor A.F.C. was de zaak „op papier" niet zo moeilijk. Uitwedstrijd tegen Papendrecht, dat al weken geleden ge- degradeerd was. Maar voetbal kent niet twee factoren: techniek en tactiek, maar drie factoren, techniek, tactiek en zenuwen. Reken nu die penalty tegen Elinkwijk. Een doodeenvoudige zaak: op elf meter afstand een schot lossen op een goal van zeven meter breedte. Pang, naastMaar tja, we stonden met 1-0 achter en die penalty zou enorm veel fl kunnen betekenen. Daar sta je dan; die doodse stilte van al dat publiek, het belang van die ene, doodeenvoudige „lel r en je schiet naast. Dat zijn „de senuwe" om het op z'n Amsterdams te schrijven. Het beheersen van de zenuwen is vaak belangrijker dan het beheersen van techniek en tactiek. Maar de sensaties waren op die laatste, 26ste competitiedag nog niet ten einde. De eerste was een verdrietige, de vice-voorzitter van Papendrecht overleed op 41-jarige leeftijd en dus werd Papendrecht-A.F.C. afgelast. Onze con_ doleanties voor het gezin en voor de club. Maar dat afgelasten was voor A.F.C. nadelig. Men was „geladen het elftal, al die jongens die met onze autobussen meegingen, tientallen leden die met hun eigen wagen zouden gaan. Afgelast ga maar naar de radio luisteren. Die „regisseur" waarover ik het had deed weer zijn best. Wat een spanning, wat een opwinding voor de velen die thuis met klamme handen naar Hilversum III zaten te luisteren. R.V.C. stond voor gelijk achter, C.V.V. stond achter gelijk voor gelijk... Mijn compliment^ voor de voor treffelijke wijze, waarop Hilversum III die vier wedstrijden, waarom het ging, „aan een touwtje hield en aldoor de wijzigingen doorgaf. Prima, maar wel ongeveer om een jonge hartverlamming te krijgen. De laatste wedstrijd van de 182 wedstrijden uit Hoofdklasse A Papendrecht tegen A.F.C. moest dus de be- slissing brengen. Na 181 wedstrijden hadden de nrs. 7, 8 en 9 24 punten, de nrs. 10, 11 en 12 23 punten en nr. 13 (A.F.C.) 22 punten, maar één wedstrijd minder gespeeld. Wat een mogelijkheden in die éne, allerlaatste wedstrijd. Als wij verloren dan was A.F.C. voor het eerst sinds 1922 53 jaar geleden gedegradeerd; als wij wonnen, kwamen er beslissingswedstrijden tussen Zilvermeeuwen, Gouda en de Spartaan. Bij gelijk spel beslissingswedstrijden tussen vier clubs, want dan eindigden wij óók op 23 punten. En ja hoor, om het een beetje boeiend te houden speelden wij met 1-1 gelijk na met 1-0 te hebben voorgestaan. A.F.C. dus aan de start voor drie beslissingswedstrijden met een elftal, dat een merkwaardige combinatie was van een briljante achterhoede en een zeer matige voorhoede, die wel een paar daverende explosies had (de 6-3 tegen S.D.W. na 1-3 en de 4-0 tegen H.D.V.S.) maar meestal beneden het niveau speelde, dat in de Hoofdklasse toch vereist is. In elf wedstrijden maakte ons eerste géén doelpunten en in negen wedstrijden één goal. Dat is 9 goals in 20 wedstrijden! f Maar dank zij onze achterhoede -- hebben onze tegenstanders in negen wedstrijden tegen ons óók^ geen doelpunten H kunnen maken en in negen wedstrijden één goal; dat was dus 9 goals in 18 wedstrijden! Naar mijn idee heeft A.F.C. in 1975 een all time-record" geboekt. Wij hebben in de competitie sinds Nieuwjaar zes thuiswedstrijden gespeeld en wel tegen Rood Wit, Elinkwijk, C.V.V., Zilvermeeuwen, Gouda en U.V.S. Weet u, wat de totale score was van die M zes wedstrijden? Die was 2-2! Geen gekke uitslag voor één voetbalwedstrijd, maar dit was de totale score uit zes wed strijden: vier maal 0-0 en twee maal 1-1. f Hoe stonden nu onze kansen voor de beslissingswedstrijden? In de competitie hadden wij twee maal gewonnen van de Spartaan (3-1 en 4-1), tegen Zilvermeeuwen éénmaal gelijk en éénmaal verloren (1-3 en 0-0), idem tegen Gouda (0-0 en 0-1). Dat waren dus zes punten uit zes wedstrijden bij een score van 8-6. Er was nóg een gunstige factor voor Ij ons. Als de vier „nr. 13" slachtoffers wéér gelijk eindigden dan was A.F.C. veilig, want dan zou het doelsaldo uit de gewone competitie gelden en dat was voor ons zéér gunstig: A.F.C. 30-31, Zilvermeeuwen 30-37, de Spartaan 34-43 en Gouda 25-34. De kansen waren dus een tikje „on our side". U En toen begon het: A.F.C.-Gouda. Het publiek, dat veel meer belust is op sensatie dan op een „mooie" wedstrijd -| kwam in grote getale opzetten. De enige man, die al vóór die wedstrijd in zijn handen kon wrijven, was onze penning- 1 meester. Wat er nu verder zou gebeuren zou hij wel horen, maar de recette was aardig binnen. Wéér kregen wij een f i adembenemende wedstrijd, die in de tweede helft in ons voordeel beslecht scheen door een blunder van de keeper van Gouda. 1-0. En toen werd het verdorie tóch weer 1-1 en Peter v. d. Valk, die toch het seizoen van zijn leven achter zich had, ging hierbij niet vrij uit. Twee dagen later Zilvermeeuwen-de Spartaan, óók 1-1. Met de Spartaan had ik j medelijden. Die hadden nóóit gedacht, in het „mijnenveld" terecht te komen en het hele troepje had de eerste week <1 van mei op Mallorca geboekt. Gezéllig en dan hoor je, dat je nog drie beslissingswedstrijden moet spelen en wel tegen het felle Gouda, het onberekenbare A.F.C. en het technisch lang niet gekke Zilvermeeuwen. Een derde van de beslissingsroute was afgelegd: alle vier één punt, alle vier een score van 1-1. Vooruit: naar de Spartaan. Die avond deed mij denken aan de middag tegen S.D.W. uit. Nü bleef ik thuis, omdat ik door mijn werk uit Den Haag nooit de Spartaan tijdig „uit" kon halen. De telefoon kan je redden. Aangezien wij in ons vak een zeer arrogant spreekwoord hebben: „Journalism is intelligent anticipation" had ik die woensdag al gezorgd,^ dat er een keurig lijstje telefoonnummers klaar lag op mijn bureau. En nou maar draaien. „2-0 voor A.F.C. meneer"... Wat is voetbal toch iets geks! Daar zat „ons aller" Joop den Uyl te „babbelen" met president Ford van de United States, Kermis in Cambodja, het pond sterling is nog verder in elkaar gelazerd..." I can't care less" straks, straks dat artikel schrijven, maar A.F.C. staat vóór met 2-0! Tóch nog „effe draaie": 3-0 voor A.F.C. Mag je nu een whisky nemen? Ik kén A.F.C. en dacht: de fles uit de kast halen kan, maar inschenken niét. Het zal wel weer een half uur duren voor het afgelopen is. Toen kwam „het nieuws" op de T.V. van 8 uur ga nou kijken, want misschien is er zoveel gebeurd Ik deed mijn best om mij te concentreren, maar het was zo moeilijk en toen de weersverwachtingen begonnen ze mochten voor mij op die 15de mei een sneeuwstorm voorspellen, als A.F.C. maar gewonnen had belde ik de Spartaan, j Net afgelopen: 6-0 voor A.F.C." En toen gebeurde er iets beroerds. Ik zei: „Hoe is dat nou mogelijk? Er is bij jullie toch geen ongeluk gebeurd met invallers of zo?" „Nee; er is juist bij A.F.C. een ongeluk gebeurd: de keeper heeft waarschijnlijk een hersenschudding".

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1975 | | pagina 5