Se gnluenm spiegel
De mannen
Op het voetbalveld
Kattegat 4 - Amsterdam
Gezellig dineren in een
romantische Oud hollandse sfeer.
thuiswedstrijd bracht een van de Wees
per verdedigers ons meteen in moeilijk
heden door een voorzet van Frank Bou-
man in eigen doel te knallen. Gelukkig
werd de stand al gauw weer in even
wicht gebracht. Toch moesten we met
een voorsprong gaan rusten, omdat we
een penalty toegewezen kregen, die onze
specialist op dit gebied niet kan missen.
Na het verhelderend praatje van Helle-
nio Herreria in verband met zijn win
tersportvakantie ditmaal op band opge
nomen in de rust, ging alles op rol
letjes. Nog geen twintig minuten waren
er gespeeld, of een 23 achterstand
was bereikt. Echter een kwartier voor
tijd was het onze Karei wie anders
die alle opdrachten vergat en gelijk
maakte.
Zeven minuten voor tijd voorkwam
de scheidsrechter erger door een doel
punt van Frank Reddering, die niet bij
Karei wilde achterblijven, wegens bui
tenspel af te keuren. Echter dit mocht
niet baten, want een toevalstreffer van
Frank Bouman gaf ons drie minuten
voor tijd toch een voorsprong. Niemand
kon het Karei toen nog kwalijk nemen,
dat hij in de laatste minuut nog een
zeer fraaie goal scoorde. Het publiek
bejubelde hem zelfs.
Toch vond Rinaldini, onze aanvoerder,
het nodig Karei vanwege zijn twee doel
punten, voor twee wedstrijden te schor
sen, terwijl de andere doelpuntenma
kers een voorwaardelijke ontzegging
kregen. Met vol vertrouwen werd dan
ook de uitwedstrijd tegen Rapiditas te
gemoet gezien, zeker nu de coach lijfe
lijk aanwezig was.
De deceptie was dan ook groot, toen
het gewoon niet wilde lukken, hetgeen
vooral te wijten was aan het falen van
de tegenstanders en de scheidsrechter.
Eerst liep de keeper van onze gastheren
onder een eenvoudige lob van Frank
Reddering door, waardoor we toch weer
voorkwamen. Aan de andere kant leek
alles nog goed te gaan en de Weespena-
ren kregen alle kansen om Jan Snelle-
man te kloppen. Door voortreffelijk niet
ingrijpen van onze gehele achterhoede
bij een corner werd het inderdaad nog
voor rust gelijk.
Na. rust was het de scheidsrechter, die
zijn uitdrukkelijk stempel op de wed
strijd legde. Geen enkele kans gaf hij
weg. Zelfs het naar voren halen van
onze beste achterhoede spelers mocht
niet baten. Dat hij een kwartier voor
tijd een buitenspeldoeipunt van Henk
Dik goedkeurde, was een farce, die de
stemming in het veld er niet beter op
maakte. Met gebogen hoofd verlieten
alle spelers het veld. Het pilsje na afloop
smaakte nauwelijks. De doelpuntenma
kers werden onmiddellijk geschorst (na
mondelinge behandeling werd de schor
sing van Henk omgezet in een voor
waardelijke).
De volgende wedstrijd tegen Aalsmeer
was de laatste kans. Alles ging goed:
1_0 achter, 11 door Henk hij
weer 21 achter met nog een paar
minuten te spelen. Ditmaal was het Jack
Kikkert, die zich in de laatste minuut
vergat. Toch een klein suksesje deze
2—2.
Toch gaan we weer gewoon winnen
van nu af aan. Het proberen te verlie
zen is nog veel zenuwslopender en sterk
afhankelijk van je tegenstanders.
Trouwens een ongeslagen niet-kam-
pioen (Zat-drie speelt B.M.) is weer eens
wat anders.
Fredje.
Het is deze keer niet eenvoudig
wat over de mannen te schrijven.
Dat zit hem voornamelijk in 't feit, dat
er deze keer ook nauwelijks sprake is ge
weest van een seizoen. Immers, als ik
mijn lijstje nakijk, dan tel ik zegge en
schrijve 9 competitiewedstrijden, 2 be
kerwedstrijden en 3 vriendschappelijke
wedstrijden onderling tegen A6, A8 en
BI. 14 keer in de baan dus; kan men
dan nog wel van een seizoen spreken?
Officieel begint men in de eerste week
september en eindigt men zo'n beetje
eind april.
Dat zijn dan zo'n beetje 35 zaterda
gen. Als ik de vriendschappelijk niet
meereken, dan heeft de Bond ons 11 X
laten spelen. Voorwaar, een bedroevend
aantal en ik ben van mening, dat dit,
zelfs de slechte weersomstandigheden in
aanmerking genomen, wat vele afgelas
tingen met zich meebracht, veel en veel
te weinig is. Ik wil niet eens het aantal
onterechte afgelastingen in discussie
brengen (ik hoop, dat de crocussen
mooi uitgekomen zijn als U begrijpt wat
ik bedoelmaar wel de geringe sou
plesse van de Bond, om in elk geval te
proberen om nog iets van de competitie
voor die jongetjes te maken. Vanaf 22
maart was er geen programma meer;
waarom dan geen restant (inhaal) com
petitie vastgesteld?
Uitslagen mogen niet bekend gemaakt
worden en kampioenen zijn er niet; het
is eenvoudig meer dan belachelijk wat
men doet om die tere jongenszieltjes te
beschermen; maar waarom dan ruil-
formulieren e.d.?
Van die 9 comp.wedstrijden zijn er 8
gewonnen en 1 gelijk gespeeld; en degeen
tegen wie gelijk gespeeld werd (Blauw
wit) heeft nog eens gelijk gespeeld en
één keer verloren.
Dan is de A2 dus kampioen; zo voe
len de mannen dat aan en dat is ook
een logische gedachtengang. Trouwens,
waarvoor voetballen zij eigenlijk? Ja,
juist, om te winnen en eventueel
kampioen te worden. Het lijkt mij van
weinig inzicht getuigen dit te negeren.
Zodra ze overigens 12 jaar geworden
zijn en in de C-junioren spelen is 't op
eens wel mogelijk om kampioen te wor
den en worden de uitslagen en standen
wel bijgehouden. Waarom wordt overi
gens in de E-afdeling van 't schoolvoetbal
(5e en 6e klassers 11 en 12 jarigen!)
dus!) wel een competitie- en afvalsysteemj:,
toegepast? 1
Ik ben dan ook van mening dat zo
wel bij de B- als de A-pupillen een be
ter en meer op de werkelijkheid geëntf
speelsysteem wenselijk is.
I
Verder kan ik nog wel kwijt, dat de
mannen dus dit jaar weer ongeslagen,
bleven, dat in alle wedstrijden bij elkaar
61 goals gescoord werden en 5 goals te-|
gen en dat we daarom niet naast onze
schoenen moeten lopen en voor komend!
seizoen op ook wat betere tegenstanders;
moeten hopen en die misschien in de ko-l
mende tournooien zullen ontmoeten. Tot:
ziens dan maar.
C. Trompj
P.S. Van die tournooien nog het vol-!
gende: Onder bekwame leiding van mijn
co-assistent (Henne Boskamp) werd bij
Z.V.V. alles gewonnen; bij D.W.S. onder,
mijn eigen beheer er was een off-day!
(twee gewonnen, twee verloren) maar bij
Zeeburgia weer volledige rehabilitatie
met 3 overwinningen en een eerste plaats.)
Gedicht van een zeer jeugdige
Op het voetbalveld,
staat een held.
Hij trapt de ba! in het net,
voor de keeper een harde spet.
Voor het doelpunt wordt gejuicht, j,
en de speler wordt overtuigd,
dat hij erg goed is,
en uitblinkt heel gewis.
Zo gaat het een tijdje door,
Totdat hij oud is hoor.
Hij heeft last van spit,
en hij heeft een kunstgebit.
Hij heeft er de pest aan,
hij zou liever in het veld staan.
Hij is erelid,
en heeft nog steeds last van spit.
EINDE
atMww s
Restaurant Taveerne
2 minuten van Centraal Station)
Telefoon 020 -24 65 89
Gevestigd in een historisch
Hendrick de Keyser pand anno 1614.
Ook voor recepties'promoties-parties
en besloten diners.
(zondags gesloten)
Op aanvraag bezorging van koud~buffet
op uw kantoor of thuis.
3;