Mixed Pickles
Bulletin
Ik vind het Bulletin veel opwindender dan de Schakel. Ach, er staan wel een paar aardige rubrieken in die Schakel,
dat wel. Mixed Pickles zijn echt wel leesbaar. R. B. wie zou dat toch zijn? schiet soms heel aardig uit zijn slof
en als Wim Staats los komt, dan is hij helemaal los. Maar tóch dat Bulletin spel ik iedere week van A tot Z. Hier
ligt voor mij een nummer dat onlangs in mijn bus gleed. Zó maar een doodgewoon bulletin Jawel: vijf grote
pagina's, foutloos verzorgd door mevrouw Swart. Dan ga ik eerst alle uitslagen opschrijven in drie rijtjes: gewonnen,
gelijk, verloren. Moet u horen: ondanks het misselijke weer waren er 31 A.F.C. ploegen op de been geweest. Van die
31 wedstrijden waren er 18 gewonnen met een totaal-score van 7815! Zeven wedstrijden werden gelijk gespeeld en
dus waren er maar 6 van de 31 verloren. Toch fantastisch, niet waar? Wat ging er nu het volgende week-end allemaal
gebeuren? Ik heb het netjes opgeschreven en uitgeteld. Er stonden 49 wedstrijden voor A.F.C. elftallen aangekondigd
mét de opstellingen, de aanvangsuren, de terreinen waar dat allemaal zou plaats vinden en waar die terreinen lagen. Als
die erg ver van Buitenveldert lagen voor een echte Amsterdammer is Diemen net zo ver als Paramaribo want die
twee plaatsen liggen allebei „buiten" en dat is de rimboe dan stond er een oproep voor de vaders van de jongetjes
in dat elftal om dat hele stelletje met hun auto's naar die dessa te kruien.
Een vader van een A.F.C. jongetje is nog niet „happy". Hij zal wel gedacht hebben: „hè, hè, nou krijg ik rustige week
ends, dat joch van mij zit in A.F.C. en die zullen wel een beetje op hem passen". Maar tja, hoe gaat dat? Dat joch
neemt zijn vader mee naar een wedstrijd van „het eerste" en vader wordt „donateur" want dat A.F.C. heeft een gezel
lige tent met volledige vergunning. (Buitenveldert is een typisch-Nederlandse kolonie; je kan er naar de kerk en je kan
er voetballen, maar voor een leuke kroeg loop je je ongelukkig). Verder kan vader leider worden van een jeugdelftal
en in ieder geval kan Vader zijn jongen en de rest van dat stel naar Duivendrecht of naar Schellingwoude kruien. Als u
mij vraagt zijn de Moeders van dat jonge grut bij ons de grote profiteurs liever gezegd de grote profiteuses van
A.F.C. Zo'n Moeder kan op zondagochtend behagelijk een kopje koffie savoureren en de krant gaan lezen. Hè, hè, op
geruimd staat netjes; Jantje moet voetballen in Duivendrecht dat ik heel ver weg, geloof ik en Pa brengt hem
weg en blijft kijken. Dat A.F.C. is een zegen des Hemels" Inderdaad Mevrouw, daarvoor is A.F.C. eigenlijk opge
richt, gewoon om oververmoeide vrouwen en moeders een rustige zondag te bieden.
Enfin nu terug naar die 49 elftallen, die het weekend van 15 op 16 februari voor A.F.C. zouden uitkomen. Wat
waren dat voor elftallen? Twaalf senioren-elftallen, één veteranen elftal, twee ploegen voor de zaterdag-competitie, vier
ploegen junioren a, vijf junioren b, zes junioren c, negen pupillen a, twee pupillen b en acht onderlinge jeugdcompetitie.
Van de 49 elftallen waren er dus 34 jeugdploegen. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
Wij komen terug
Velocitas (Groningen) is wel zéér snel en radicaal uit de Hoofdklasse B gedegradeerd. Na 19 van de 26 wedstrijden
hadden de Groningers wel overwinningen en twee gelijke spelen twee puntjes uit 19 wedstrijden! en toen viel de
bijl. Het lijkt mij ontzettend vervelend om nog zeven wedstrijden te moeten spelen als je al gedegradeerd bent. Maar
daarom gaat het nu niet. Ik las, dat voorzitter Marten Kastermans aardige man, aan zijn foto te zien in een
interview gezegd heeft: „Velo komt terug!" Dit nu is zéér onwaarschijnlijk en psychologisch gezien gevaarlijk.
Onwaarschijnlijk is dat „terugkomen" omdat het verschil tussen hoofdklasse en eerste klasse qua spelpeil niet zó
groot is. En dan moet je met twee punten uit 19 wedstrijden niet denken dat je het volgend seizoen in een iets
ik zeg: iets - lagere indeling ruim dertig punten inpikt. En het is psychologisch gevaarlijk omdat als dan na de
degradatie de eerste wedstrijden tegenvallen, de ploeg gewoon „afknapt". Dat kan niet anders. Men „kómt niet terug"
op een enkele uitzondering na.
Maar waar zijn onze machtige tegenstanders van vroeger: Hollandia, West Frisia, Helder, Alcmaria, H.F.C., Her
cules en kijk eens naar West II. In de derde klasse spelen in één afdeling H.B.S., H.V.V., Quick en V.O.C. Nu noem
ik toch iets op. H.B.S. en Quick ken ik vrij goed, grote, populaire clubs met een bloeiend clubleven en een paar dozijn
elftallen. Maar „het eerste" is al die jaren nooit teruggekomen.
Is dat zo vreemd? Neen,als men tenminste kan rékenen. In de hoofdklasse spelen veertien elftallen; hiervan be
hoeven twaalf elftallen niet te degraderen. In de eerste klasse spelen twaalf elftallen; hiervan kunnen tien of elf ploegen
niet promoveren. Als u deze feiten tegen elkaar zet, dan is het duidelijk, dat de kreet: „Wij komen terug" waardeloos
is en psychologisch gevaarlijk voor de spelers van de hoofdploeg. Ik heb een veel betere kreet: Niet degraderen hou
den wat je hebt!
Hoofdklasse
Over hoofdklasse gesproken: A.C.C. I maakt in 1975 daarvan weer deel uit. Zoals gewoonlijk is de hoofdklasse
cricket weer bijna geheel „Westelijk": drie Haagse clubs (H.B.S., H.C.C. en Quick), één Rotterdamse club (V.O.C.) en
verder Hercules (Utrecht), Rood en Wit (Haarlem) en onze A.C.C. Dat zijn er zeven van de acht en de enige ploeg
die niet in het Westen ressorteert is „good old" U.D. (Deventer) de eerste club, die dit jaar haar eeuwfeest viert.
Het weekblad „Cricket" gaf weer zijn jaaroverzicht over batting- en bowling gemiddelden, zomede over de fielding
prestaties. Met A.C.C. als kampioen behoeft het niet te verwonderen dat onze spelers „er netjes opstaan". Henk Rikse
staat nummer één van de 51 genoteerde batsman. Hij scoorde 575 runs in 14 innings en boekte één century (102); ge
middelde 44.23 en dat gemiddelde is bijna 10 runs hoger dan van de nummers 2, 3 en 4. Dan komt H. Dukker op
de vijfde plaats: 266 runs in 11 innings (3X not out), hoogste score 65 en gemiddelde 33.25; nr. 7 staat Oostra (met
een „dikke" century van 113 op een totaal van 374), nr. 14 H. van der Heyde (325 in 15 innings, topscore 87), nr. 18
K. Mulder en nr. 27 W. de Boer met resp. 178 en 200 runs.
Van de 26 bowlers staan genoteerd: Henk van Weelde („still going strong") op de vierde plaats met 15 wickets op
152 runs (héél mooi), Dick Oostra als nr. 9 (24 wickets op 265 runs, gemiddelde 11.04), K. van Osch als nr. 11 (36
wickets op 413 runs, gemiddelde 11.47) en H. Keman als nr. 14 met 36 wickets op 451 runs, gemiddelde 12.53.
