A. F.C.-SCHAKEL
|t=43=cl^=^
We zijn er nog niet
<£rS5 6
No2
Dat gekke kwartier
un is ae dcoanei ait
De oude club aan d'oude vrindet 1
A.F. C.
1895
1975
(o^ fi
ft*
""'V''S^J li jij
Vc"V? V^tL'>i-'C^i'rv^£,^v p Ij
jf
A.C.C
ABC
55 e Jaargang
April 1975
Na de wedstrijd S.D.W.A.F.C. met
als uitslag 36 (men leze daarover de
impressie van de door alle plagen en
lusten van het voetbal geteisterde J. W.
elders in dit blad) moet je als aanhan
ger van de club van Goed Genoeg eigen
lijk nergens meer van opkijken. Nou ja,
het resultaat van A.F.C.C.V.V. (11)
is dan misschien wel een tegenvaller,
maar wie het eerste elftal dit seizoen
volgt op zijn merkwaardige pad door de
eerste competitiejungle van de hoofd
klasse kan dat beter niet doen op basis
van „gewone normen". Het kijken naar
voetbal tenminste als het een club
betreft waarmee men zich verbonden
voelt is vaak een bezigheid, die hart
en bloedvaten niet onberoerd laat. Er is
dan ook geen arts, die zijn clientèle zal
voorschrijven voor zijn „rust" eens naar
het voetbal te gaan. Deze vorm van ont
spanning (de zogenaamde passieve spor
tieve recreatie) kan in feite alleen jaren
worden volgehouden als men na afloop
van weer een zenuwslopende partij met
vrienden en vriendinnen een goed glas
drinkt om tot zich zelf te komen.
Welnu, ons aller 80-jarige A.F.C.
heeft dit seizoen het gebruik van tran
quilizers in hoge mate bevorderd. De
start van het eerste herinnert U het
zich nog! mocht mild omschreven
het tegendeel van veelbelovend worden
genoemd. Vaste bezoekers van de club
avond konden met het blote oog vast
stellen, dat de gelaatstint van bestuur
ders en andere officiële en dus met ver
antwoordelijke taken belaste lieden elke
volgende maandag een tikkeltje grauwer
was. Wat een wonder ook met neder
laag na nederlaag. Gemakkelijk tot pes
simisme neigenden leden dezulken
zijn er waarachtig namen al meteen
resoluut afscheid van de hoofdklasse. Er
is in die eerste fase van de competitie
door de „staf", zoals in de wielersport
wordt gezegd, heel wat „afgezien". De
bittertafel-kritici hadden volop gesprek
stof en de schaarser wordende optimis
ten zochten steun bij elkaar om geza
menlijk overeind te kunnen blijven in die
weken van diepe depressie.
Wij krabbelden tenslotte moeizaam
uit het dal van doffe ellende, maar hoop
werd afgewisseld met wanhoop. Men
wist nooit wat de zondagse gang naar
een wedstrijd van de vlagdragers zou
opleveren. Het bekende vaderlandse
chanson „Houdt er de moed maar in"
was de enige kapstok, waar de aanhan
gers van het motto „A.F.C. blijft hoofd
klasser" zich aan konden vasthouden.
Een puntloos gelijkspel tegen Zilver
meeuwen en een verliespartij bij Gouda
brachten opnieuw het water in de han
den. En toen was er ineens de uitslag
36 bij S.D.W., waar niemand die er
geen ooggetuige van was geweest ge
loof aan durfde hechten. Ik verwijs u
nogmaals naar Jo Wijnand, de vertol
ker van ons aller gemoedstoestand en
ongeloof.
A.F.C. bleef zich zelf en na het re
sultaat 1—1 tegen C.V.V. leek Hermes
D.V.S. een nauwelijks te nemen barrière.
Maar wat is logica en wat zijn voor onze
club dit seizoen „gewone normen
In het 700-jarige Schiedam werd de
eindstand 04. Volgens menselijke be
rekening wat heet? is de kans op
behoud van het traditioneel bekende
vege voetballijf nu onverwacht groot ge
worden. Ie moet er zelf geweest zijn om
er over te kunnen oordelen, wordt efl
wel eens beweerd, maar ik laat die ui I
spraak voor wat zij is. Lekenpraat voel
zover het voetbal betreft en zeker all
het over A.F.C. gaat. Ik veroorloof m ij
nu ongeremd te verkondigen, dat dij
04 een voortreffelijke prestatie majj
worden genoemd. De optimisten kijke
er niet (meer) van op. Het aantal pesjj
simisten is inmiddels aanzienlijk gesion J]
ken. De waarschuwing van Rob Dui'|
in de Schakel van februari blijft overt
gens van kracht. Elk nog te veroverer!
punt is goud waard en de goudprijs ill
zeer hoog. We houden de tranquilizer]!
toch nog maar binnen handbereik.
R. BI
Natuurlijk zouden wij naar S.D.W.—f
A.F.C. gaan, mijn oudste zoon en il|[
Natuurlijk zouden wij gaan, want he!
eerste stond slecht. Dan moét je gaan»
al schijnen vele leden en supporters t|
denken, dat je moet komen als het goed
gaat. Fout mensen, helemaal fout. Hei!'
„eerste" heeft jullie nodig als het slech
gaat; als het goed gaat weten ze het zél
wel. Dan hebben zij geen supporters no
dig. Maar het was die ochtend slech
weer en mijn zorgzame partner was va
mening, dat wij beter niet konden gaar
„Jij moet de komende week voor j
werk naar Maastricht en je hangt al
door tegen die bronchites aan. S.D.W
heeft geen overdekte en het regen'
Blijf maar thuis en zet de radio aan, da
hoor je wel wat A.F.C. nu weer uit
spookt."
All right, dan maar thuis blijven, d
radio aan en een beetje werken. Mas
aldoor denk je: Hoe staat het? Rus