Mixed Pickles
Sletelma Setalce
Ars Fides Creditum
v/h
JAN SUURBEEK
(vervolg)
De redacteur had het netjes uitgerekend: wij staan officieel op de elfde plaats van de twaalf; als wij uitgaan van het
aemidde dl" dan staan wij op de vijfde plaats en als wij ons baseren op de verhespunten, dan staan w,j op de derde
„gemiddelde dan staan J nvprmaas (Rotterdam) nog een oud-eerste klasser, staat nr. 3 met 11 punten
p aats van boven! Het is ind^a,^ n8met 6 punten uit 6 wedstrijden en heeft dus maar
tut 9 wedstrijden en heeft to 7 w .«p^Lewdam staat nr. i P klopt aüemaal door die verd regen,
zes verhespunten. Op een zondag staat Leerdam nr. it, nr. d en 11.
In Amsterdam heeft men voor zo iets een goede kreet: „Hoe bestaat het.
Oud
Naar aanleiding van mijn stukjeS in
de op één na oudste is Ajax (1900) en dan volgen V.V.A. (1901)
en Neerlandia (1902).
(vervolg van pagina 1)
Willy Brusse, die ons namens de Ere
leden en Leden van Verdienste het
prachtige, door Willem Staats vervaar
digde tableau aanbood.
Anco v. d. Sluijs met zijn gedecimeer
de jeugdcommissie, die ondanks de on
verwacht opgetreden moeilijkheden, het
zaalvoetbaltournooi van de jeugd, tot
een groot succes wist te maken.
Hans Woudstra, die ons namens onze
dochterverenigingen, A.C.C., A.B.C. en
A.T.C. en de Sociëteitsvereniging met
een nieuwe verlichting in de bestuurska
mer verraste.
Jan de Vries, die ons namens zijn
kienclub met een prachtige ladder ver
rijkte.
En last, but not least: Dick Bessem,
die ons een cheque overhandigde, die
het voorlopige totaal vermeldde van het
op initiatief van de Ereleden ingezamel
de bedrag bij de leden, alsmede alle le
den, die aan dit geschenk hebben bijge
dragen.
A.F.C.-ers, na alle feestelijkheden
rondom ons 80-jarig bestaan en de jaar
wisseling, wordt het nu tijd om niet lan
ger met het hoofd in de wolken te lopen,
maar met beide benen op de grond te
gaan staan!
Wegens gebrek aan plaatsruimte moet
ik mij beperken tot de situatie betreffen
de ons eerste elftal.
Nu de competitie nagenoeg is gelijk
getrokken en tengevolge van onze ne
derlaag tegen Unitas, is één blik op de
ranglijst voldoende om ons ervan te over
tuigen, dat wij alle krachten zullen moe
ten bundelen om onze plaats in de
Hoofdklasse veilig te stellen. Elke wed
strijd is belangrijk, elk punt kan in deze
competitie van doorslaggevende beteke
nis zijn.
Training en volledige inzet zijn nu
voorwaarden om ons 80ste jaar ook fees
telijk te kunnen beëindigen. Mannen, we
rekenen op jullie!
Dio Hermens
Wat er elders ook in dit blad vermeld
moge staan over de recentelijk beëindig
de musical „In Blessuretijd", toch wil ik
gaarne enige merkwaardigheden aan de
vergetelheid ontrukken welke mij tu
rend in het priemende schijnsel van Sal
lies lichtbatterij opvielen. Opvielen
uiteraard omdat er nu net iets anders
gebeurde dan spelers en regie geduren
de meer dan 5 maanden voorbereiding
hadden voorzien.
Zo was daar die jeugdige bezoeker op
de woensdagavond die op Freds (Hans
Dukker) uitroep „op naar A.F.C." van
af de eerste rij repliceerde: „dat hoeft
niet man, daar ben je toch al!" Een
iets brutaler ventje voegde Dr. Knap bij
haar vertwijfelde mijmering over al die
mooie mannen, waarbij zij uitriep: „ik
lijk wel gek", ongezouten toe: „dat ben
je ook."
Overigens betitelde Fred Dr. Knap
(Miep Ridderikhof) tenminste éénmaal
als Dr. Grap. Dat was tenminste een
duidelijke verspreking. Iets minder dui
delijk was de situatie toen Fred in de
voorstelling van vrijdag op een gegeven
moment niet zijn juiste wachtwoord
kreeg en er een aantal seconden (hoe
lang duurt zoiets eigenlijk?) van stilzwij
gen volgde. Enig gnuivend gemompel in
de zaal, duizend doden achter de scher
men. Hoe moet dat nou? Lou van Do-
pum (Louis Rieder) zoekt naar een ope
ning door vertwijfeld te vragen „Wie
zegt er nog wat?", waarna Dropus (Hans
Rooze) zich onsterflijk maakt door te
antwoorden „Hoe bedoelt u dat zo?"
Grote hilariteit in de zaal situatie ge
red spel gaat door. Even knap was
de redding van Jack v. Gelder toen deze
zijn tekstrol met middeleeuwse liedjes
middels een fikse knoop in het lint op
slot vond. De muziek zette in, en al
wat Jack kon doen was improviserend
op rijm de situatie te beschrijven. Een
met gul applaus bedachte redding!
De meest onberekende gebeurtenis
vond op de slotavond plaats toen Fred
ijsberend in zijn ochtendjas, het beken
de „ik weet het niet" (bis) verzuchtte.
Even pauzeerde hij; handen aan het
koord van de jas; starend in de zaal.
Zegt opeens een hoge vrouwenstem (An
neke Jung, Red.): „Gunst ik dacht dat
'ie 'em uit ging trekken." De zaal ligt
dubbel. Zegt Fred „zeg eens dat ik het
niet durf!" De zaal in katzwijm. Over
„schmieren" gesproken.
Nu het allemaal voorbij is, is het wel
weer effe wennen zo'n hele week thuis.
Als zoetste herinnering zal ik meene
men de avond dat Fred en Hugo de re
petitie voorbereidden met een bezoek
aan een bruine kroeg (waar niemand je
wat vroeg Ik herinner me vaag die
avond een illegaal optreden in de Ha
zenstraat in oertijd-tenue. Toen wij als
Romein afscheid namen van het eerste-
maandag-avond-van-de-maand-vierende
gezelschap en wij ons per taxi naar Goed
Genoeg lieten transporteren, zei Fred
als dat maar goed afloopt. Dat deed het
niet. Wij waren die avond niet meer zo
nuttig. Ik besef nu dat Pim mij die
avond terecht voor goed uit de middel
eeuwen heeft gegooid.
Hugo Creditum
PRINSENSTRAAT 25 - AMSTERDAM-C.
TELEFOON 6 54 04-24 72 72
SCHRIJFMACHINES
ADLER - OLYMPIA - HERMES
TELMACHINES
ADDO-X - WALTHER - FACIT
8
