Zolang
VLEKAVIA
Niet vergeten!
Zolang er nog tweeënvijftig elftallen
per weekend uitdwarrelen over de vel
den in en om Amsterdam; zolang er
achter elk aktief lid (zo'n 750 man) nog
een ander lid of donateur staat; zolang
dit voor voetbalbegrippen kolossale li
chaam liefderijk gekoesterd wordt door
drie zeer welvarende zusters; zolang deze
gemeenschap navenant gehuisvest is in
het grootste clubgebouw van Nederland;
zolang die vereniging ook nog beschikt
over een keiharde kern van meer dan
honderdvijftig zeer trouwe aanhangers
(de zilveren club); zolang zal een even
tueel stapje terug op de voetballadder
van geen enkele betekenis zijn. Er gaan
namelijk stemmen op dat bij degradatie
the good old in versneld tempo bergaf
waarts zou glijden. Men wijst dan naar
enkele voorbeelden en ziet zichzelf, na
een nieuwe nederlaag al in een gammel
keetje, ergens aan het Jaagpad, i.p.v. een
pittig kelkje van Eddie met een twee
weken oude gevulde koek van Ome Ger-
rit in de hand.
Deze mensen gaan voorbij aan de ge
schiedenis van A.F.C., op een paar daag
jes na net zolang als dat oorlogje dat we
destijds tegen de voorouders van de FC
Barcelona hebben moeten voeren.
Je zou jezelf kunnen afvragen of dat
stapje terug niet sanerend zou kunnen
werken op het ledenbestand. Zoals bij
elk kampioenschap een piek te zien is
Jan Pieterszoon Coen sticht Bata
via. Voor zijn verdiensten schenkt
Holland hem "VLEK".
Sinds 1550 gestookt volgens
hetzelfde oude recept.
Een zeer voordelige merkjenever.
bij de aanmeldingen, zo kan een degra
datie bewerkstelligen dat deze oppertu-
nistiese lieden, na hun auto ontdaan te
hebben van alle stickers, weer geruisloos
afvloeien.
Dat is één aspekt.
Maar veel belangrijker is natuurlijk
het spel dat we als club beoefenen. Al
dik twintig jaar kun je dat in ons landje
op twee manieren doen. Of je wordt
betaald of je speelt voor je plezier. Was
het de laatste jaren al zo dat het wereld
je van de liefhebbers duidelijk beïnvloed
werd door het aardse slijk; thans, bij de
instelling van de hoofdklasse is sponso
ring gelegaliseerd. Zogenaamd ingesteld
ter verbetering "an het amateurvoetbal
(wat moest er in godsnaam verbeterd
worden?), kan gevoeglijk gesteld worden
dat de deur, die op een kier stond, ge
heel opengetrapt is.
Je kan je daar kwaad over maken,
bestuurders ter verantwoording roepen,
maar het getij valt niet meer te keren.
Het gouden kalf domineert en zal altijd
blijven domineren, zolang er nog mens
jes blijven rondscharrelen op onze aard
kloot.
Dus wat moet je doen? Gewoon de
situatie aanvaarden zoals hij is. Niet
grauwen en snauwen vanuit de dug-out
als er iets verkeerd gaat. Geen spelers
kraken, die eens een keertje uit vorm
zijn. Geen verwrongen gezichtjes, geen
gevloek onder elkaar, niet afgeven op je
tegenstander, die een paar knaken rijker
wordt als ie wint. Je bederft het plezier
in het spel!
Het klinkt goed ouderwets, zeker met
het „lichtende" voorbeeld voor ogen,
zondags op de buis, van onze betaalde
kollega's. We zijn nu eenmaal kudde
dieren, imiteren graag. Als een ander het
doet, moet je wel mee. Tot hoever? Wist
u dat er al plannen zijn voor het bouwen
van een kliniek, speciaal bestemd voor
de revalidatie van beroeps-voetballers?
Tel uit je winst!
A.F.C. speel' reeds 80 jaar voor z'n
plezier en hoopt daar nog enige tijd mee
door te kunnen gaan. Je moet vrijuit
kunnen voetballen, geen druk van ge-
frusteerde leiders, die nachtenlang wak
ker liggen van hun systeempjes. Ook als
je vijf weken lang geen punt hebt kun
nen binnenhalen, mag dat geen enkele
invloed hebben op de wedstrijd die te
wachten staat. Vrijuit, fris van de lever,
90 minuten spelplezier.
Onsportief gedrag, het neerleggen van
een tegenstander en alle geniepigheidjes,
zo volgzaam overgenomen van de za
kenlieden, moet bestraft worden met uit
sluiting voor enkele wedstrijden.
Geen utopie, wel een voorbeeld!
Een stapje terug behoort tot het le
vensritme; geen club kan konstant de
toon aangeven.
Zolang we dat begrijpen, kan er nooit
iets fout gaan met A.F.C.
Charlie
Nu het voetbalseizoen een maand ge
leden van start is gegaan, lijkt het nuttig
de samenstelling van de Jeugdcommissie
bekend te maken. In vergelijking met
vorig jaar, hebben onderling enige ver
schuivingen plaatsgevonden, met daar
naast nieuwe gezichten, te weten: de He
ren Van der Rijst en Van Schaik.
De samenstelling en funktieverdeling
is thans als volgt:
Voorzitter: A. J. v. d. Sluys
Sekretaris: P. Th. Pas, tevens belast
met de A-Junioren
Vice-voorzitter: A. Denker
Leden:
A. de Jonge,
belast met de B-Pupillen
H. A. Overdiek,
belast met de A-pupillen
C. v. d. Rijst,
belast met de C-Junioren
J. v. Schaik,
belast met de B-Junioren.
Sekretariaat Jeugdcommissie: Joost
Bilhamerstraat 16.
Laten we hopen, dat het werk dat
door dit zevental elke week in samenwer
king met de leiders wordt verricht in het
belang van onze vereniging, die resulta
ten afwerpt, die wij allen zo graag zien.
Een ieder zal uiteraard begrijpen, dat
het in banen leiden van 500 jongeren
veel tijd, werk, inzet en coördinatie ver
eist. Daarom hoopt de J.C. dit seizoen
te kunnen rekenen op medewerking. Ja
wel, heel simpel!, gewoon medewerking
van spelers, niet alleen jonge maar ook
oudere A.F.C.-ers en bovenal de ouders.
Als een ieder zich houdt aan de regels
(afschrijftijden, bijeenkomst, opkomst en
trainingsdiscipline) en zich realiseert, dat
de telefoon van de commissieleden toch
echt een privételefoon is (en niet door
hen is aangeschaft in het kader van
„klanten-service"); als ALLE A.F.C.-ers
zich werkelijk aktief inzetten (zoals EN
KELEN nu in het week-end en op
woensdagmiddag doen!), werkelijk dan
hoopt de Jeugdcommissie in juni '75 te
kunnen zeggen: „De Jeugd van A.F.C.
heeft een goed seizoen gehad." Laten we
het daar op aansturen! Allen veel succes
gewenst!
Secr. J.C.
2
