AJAX
Europese competities zijn
'marktverruiming' voor profvoetbal
AFC 6 kampioen
BRANDWEERMATERIAAL
DE TOP
IN BRANDBEVEILIGING
DE BOER N.V.
De meeste nationale competities in
Europa zijn al beslist voordat ze zijn
begonnen. In de meeste landen gaat de
strijd om de nationale titel tussen twee,
misschien drie clubs en de rest komt er
niet aan te pas.
Wanneer niet op de een of andere
wijze die competities interessanter wor
den gemaakt, zal het betaalde voetbal
of wat daarvoor doorgaat een
langzame dood sterven omdat er geen
markt meer voor is. De publieke be
langstelling daalt en zal blijven dalen,
de financieringsbronnen drogen op en
Johan Cruyff zal de geschiedenis ingaan
als de laatste professional, die miljo
nair geworden is aan voetbal. Dat moge
wat zwart/wit gezegd zijn, maar wie
naar de toeschouwersaantallen kijkt in
Nederland en in het buitenland kan toch
moeilijk anders dan tot de conclusie
komen dat voetbal als economische ac-
tivteit zijn markt steeds verder ziet in
krimpen.
Tournooien als Europa Cup I, II en
III bieden wel wat soelaas, maar alléén
voor clubs, die in de nationale compe
titie iets betekenen en dat zijn heel
vaak dezelfde clubs. De rest blijft er
koud van.
Een mogelijkheid om de nationale
competities aantrekkelijker te maken,
zou de instelling van vier regionale
Europese competities kunnen zijn: West-
Europa, Zuid-Europa, Oost-Europa en
Zuid-Oost Europa. Alleen landen, waar
betaald of staatsvoetbal wordt gespeeld,
kunnen deelnemen.
Bijvoorbeeld:
West-Europa: Nederland, België, En
geland, Schotland, Ierland en West-
Duitsland.
Zuid-Europa: Spanje, Portugal, Frank
rijk, Italië, Zwitserland en Joegoslavië.
Oost-Europa: Rusland, Polen, Tsje-
cho-Slowakije, Oost-Duitsland, Zweden
en Oostenrijk
Zuid-Oost Europa: Bulgarije, Honga
rije, Roemenië, Griekenland, Turkije en
Albanië.
Aan het eind van de nationale com
petities worden de bovenste drie inge
deeld in hun regionale Europese hoofd
klasse. In de Westeuropese afdeling dus
voor Nederland bijvoorbeeld Ajax, Feij-
enoord en F.C. Twente. Voor Engeland
bijvoorbeeld Derby County, Leeds Unit
ed en Liverpool, etc. Op die manier
bestaat elke groep uit 18 clubs. De kam
pioenen van die vier regionale Euro
pese competities spelen een normale uit-
en-thuis serie om het kampioenschap
van Europa. De nummers 17 en 18 uit
die groepen degraderen naar hun eigen
nationale competitie. De kampioenen
van de nationale competities, die als
bovenbouw een Europese regionale
hoofdklasse hebben, spelen met z'n zes
sen een volledige competitie om twee
plaatsen in hun Europese groep.
Het voordeel is dat de topclubs be
vrijd worden van onbenullige toestanden
tegen veel zwakkere clubs en uitsluitend
topvoetbal kunnen spelen. De nationale
competities worden veel aantrekkelijker
omdat de strijd opener is dan nu. Daar
door want dat is het gevolg ont
staat er weer een markt voor betaald
voetbal. Het publiek kan werkelijk iets
geboden worden en zal dan terugkeren
naar de tribunes.
Deze gedachte zal wel niet helemaal
origineel zijn want ik kan me niet voor
stellen dat er in de boezem van de na
tionale voetbalbonden in Europa niet al
eerder in deze richting is gedacht. Een
ondernemer, die z'n markt ziet inkrim
pen, moet ofwel zijn produkt verbeteren
of met iets anders op de markt ver
schijnen. Of dat nu voetbal is of een
scheerapparaat maakt in principe geen
verschil. In de meeste Europese landen
zijn de voetbalondernemers, de betaalde
clubs, straatarm. Met geveinsde argu
menten pogen ze geld los te weken van
de plaatselijke of nationale overheden.
Nonsens. Een slecht produkt kan niet
versluierd worden achter kletspraatjes
als „passieve recreatie". De overheid is
er niet voor om overbodige produkten
te subsidiëren. Het produkt moet beter
worden. Voor een goed produkt heeft de
consument in dit geval de tribune
klant geld over.
Maar dan moeten wel de organisatie
en het klimaat geschapen worden om
dat produkt beter te kunnen maken.
Met alle respect voor Den Bosch,
D.W.S. en noem maar op, Ajax-D.W.S.
blijft gewoon een slecht produkt en van
daar dat er nauwelijks 10.000 mensen
op de tribune zaten. De consumenten,
die er niet waren, hadden volkomen ge
lijk. Maar Ajax-Anderlecht, Feijenoord-
Celtic, Sparta-Borussia Mönchen, dat
zijn produkten, waarvoor naar mijn me
ning een veel grotere markt bestaat.
Hoe aardig die Europa Cup-tournooi-
en ook mogen zijn, binnen de structuur
waarin in Europa betaald voetbal wordt
gespeeld, zijn ze niets anders dan doek
jes voor het bloeden.
George Wijnand
We hadden het al een hele tijd zien
aankomen, maar hebben er aan het eind
van het seizoen toch nog aan getwijfeld.
Met nog twee wedstrijden voor de boeg
stond Sint Pancratius 3 twee punten voor,
maar omdat de voorlaatste wedtrijd met
3-1 van deze ploeg gewonnen werd en
ook de laatste wedstrijd tegen Germaan
een krappe 1-0 overwinning opleverde,
mocht ons zesde in een beslissingswed
strijd met de Badhoevenaren uitmaken
wie de sterkste was.
AMSTERDAM-CRUQUIUSWEG 118
TELEFOON (020)-54001
Aangezien A.F.C. de twee competitie
wedstrijden beide gewonnen had, waren
zij favoriet en konden zij zich gesterkt
voelen door het spreekwoord „drie maal
is scheepsrecht".
A.F.C. had als versterking de A-ju
nioren Dick Huisman en Willem Vos
binnen de ploeg gehaald en zij speelden
een uitstekende wedstrijd.
Direkt vanaf het begin trok A.F.C.
ten aanval en de technici op het mid
denveld Jos Gerritse en good-old Gerard
Bos voorzagen de voorste vier van me
nige goede pass. Volkomen verdiend na
men wij door een fraai doelpunt van
Alain Kahn de leiding. Deze stand bleef
tot de rust gehandhaafd, ondanks het
feit dat A.F.C. veel sterker was.
Na de rust, met Peter Roosenschoon
ingevallen voor de goed spelende Jack
van Gelder, kwam Sint Pancratius met
een offensief, maar de achterhoede met
Joost Vellinga aan het hoofd kon het
makkelijk klaren en de keren dat de
Pancratiers (of is het Pancratianen)
tot een schot kwamen werd dit door
„Basje" Obladen vakkundig naast ge
keken. Aan het eind van de wed
strijd kregen onze tegenstanders met
enige blessures te kampen, waardoor zij
de overigens zeer sportieve strijd met
tien man moesten eindigen. Cas Tromp,
die zich overigens gedurende het groot
ste gedeelte van de strijd nogal afzijdig
had gehouden, begon toen nog even te
vlammen en dat leverde nog twee tref
fers op, zodat de eindstand op 3-0 werd
bepaald en vice-voorzitter Dio Hermens
de bloemen aan Cas kon overhandigen.
Deze onderstreepte nog eens de spor
tieve verstandhouding tussen de beide
ploegen door de bloemen spontaan aan
de geblesseerd geraakte aanvoerder van
de tegenpartij aan te bieden.
De opstelling van A.F.C. was: Bas
Obladen, Jack van Gelder, Peter Roo
senschoon), Dick Huisman, Joost Vel
linga, Willem Vos, Jos Gerritse, Gerard
Bos, Jan Sandberg, Cas Tromp, Hans
Hompes, Alain Kahn (Hans Rooze).
Verder behoorden tot de vaste kern:
Frans Haubrich, Gerlof Wielinga, Rob
Claus en Dennis Seunke.
Helaas kunnen wij u geen foto van dit
kampioenselftal aanbieden, omdat deze
(gebrek aan vertrouwen?) eenvoudig
nooit genomen is.
F.R.
2
