Sjchafoel
Berisping
MEN SPREEKT
OVER GASLIGHT IN
DE BEULINGSTRAAT
Is dat zoiets biezonders?
Nou jaeigenlijk wel. De sfeer
weet je. Gewoon goed. Een maf
idee die verschillende verdie
pingen. Gewoon te gek.
Zekert/eren er een verdomd
goed stuk vlees ook.
Die open keuken. Goed hoor,
(net als die open haard.) Plaatje
draaien, praatje maken, hapje
eten, glaasje drinken, zakendoen
of gewoon relaxen.
JA, GASLIGHT
te gek gewoon, van 12
's morgens tot 1 uur's nachts
en in de weekends van 4 tot 2.
In de Beulingstraat 5-7,
(vlak bij 't Spui) Amsterdam.
Herkenbaar aan de echte
gaslantaarns.
men, zijn op zijn minst merkwaardig te
noemen. Het aantal doelpunten gescoord
dan wel voorkomen, samen en in vereni
ging met andere, vaak ook al wat oude
re, roodzwarten wordt elk jaar hoger en
verkeert nu toch wel in wat overdreven,
astronomische sferen. De manieren,
waarop men vroeger de vijandelijke kee
per aan het kortste end wist te doen
trekken worden steeds vernuftiger. En
het meest in het oog lopende is, dat
A.F.C. zo pakweg tussen 1920 en -50
met zes eerste elftallen in de competitie
moet hebben gespeeld. Niemand der aan-
zitters, en dat zijn er zo'n kleine honderd
heeft ooit lager dan het eerste elftal ge-
speeld. Een enkeling wil dan wel toe
geven. dat hij een keer in het tweede
speelde, maar dan toch wel zo goed, dat
hij de volgende week al weer in het eer
ste stond.
Jaardiner III
„Zit ik een paar weken geleden bij
Harry in de Koningshut aan de bar. Je
kent de situatie. Links naast mij staat en
zit een gemengd gezelschapje en rechts
twee nog jonge dames. Af en toe gooi
ik links een woordje ertussen en naar
rechts maak ik die van „vader-gaat-op-
stap". Kejje dat? Buik in, borst vooruit.
Sonoor ha-ha-ha op de gepaste momen
ten en spits d'r bijblijven. Na een poos
blijkt, dat één der dames rechts schilde
res is en een zelfportret heeft gemaakt.
Een pietsie bloot, zo blijkt uit hun ge
sprek. Er was een fotootje van en dat
mocht ik ook zien. En laat ik daar nou
helemaal niks aan hebben." Ik:
Neen jong, dat kon ik toch niet ma
ken. Ik mocht toch eenvoudig mijn lees
bril niet opzetten.
Eylders
Een tegendraadse Amsterdammer. Op
15 december 1971 werd dit boek aan de
pers gepresenteerd. Enfin, u zult er al
veel over hebben gelezen, want bijna
alle vaderlandse bladen hebben er kolom
men aan gewijd. Het is een leuk boek.
De moeite van het lezen waard. En wat
er voor ons bijkomt: A.F.C. en een aan
tal A.F.C.-ers wordt er zeer prijzend in
beschreven. Wij wensen de energieke
John Eylders, die al weer met plannen
voor een tweede boek rondloopt, met
zijn boek „Eylders" veel succes.
Jaardiner IV
„Verleden week betrapte mijn vrouw
mij even lelijk zeg."
Ik: „Hoezo."
„Nou, 's-morgens op zondag zei ik, ik
ga vanmiddag naar voetballen kijken.
Aan het eind van de middag kreeg mijn
vrouw door, dat ik naar A.F.C. was ge
weest.'
Dementi
De billardkeu van Kick Sierhuis is
niet te koop. Enige maanden geleden be
richtte ik u, overigens geheel te goeder
trouw, dat hij naar Alicante zou vertrek
ken. Welnu, hij gaat niet. Alle argumen
ten, welke wij tegen hem gebruikten om
hem van het voornemen te doen afzien
wendt hij nu ter rechtvaardiging aan
tegen ons. Het huis is wel gekocht, maar
Kick zal er slechts een paar maanden
per jaar verblijven. De rest van de tijd is
het wel te huur. Gegadigden?
Jan Tjalling
Redacteur:
Rien Bal
Cronenburg 88
Amsterdam
tel. 020-429230
Administrateur:
J. J. Lonnee
Stadionkade 127
Amsterdam
tel. 020-795579
De kopij voor de volgende Schakel gaar
ne inleveren tot uiterlijk maandag 10
april.
Het wordt op hoge prijs gesteld, dat
de voorzitter ook in zijn broodnodige
vacantie aan de club en zijn vrienden
van A.F.C. denkt. Een fraaie „ansicht
kaart" uit het besneeuwde Verbier met
hartelijke groeten was deze winter weer
een aardige attentie. De kaart gaat aan
de klaverjastafels van hand tot hand en
met grote tevredenheid wordt vastgesteld,
dat Puck en Henk Kappelhoff een ge
zond, zonnig en tamelijk dorstig leven
leiden in de Zwitserse bergen. Grüsz
Gott. Schlafen sie gut mit einander. Tus
sen een dubbel in de schoppen door
maakt iemand dan wel een opmerking,
die met het blote oog niet van een be
risping is te onderscheiden. De kaart
wordt nog eens bekeken. Hij is gericht
aan: Alle AFC-vrienden, Sportpark Goed
Genoeg, De Boelelaan nabij van Leyen-
burghlaan. Amsterdam Buitenveldert,
Holland. Gelooft de voorzitter als hij
zo'n kaart schrijft of wat waarschijn
lijker is door zijn echtgenote laat
schrijven, dat de PTT behoefte heeft aan
zo'n overdreven adressering? Waarom
gaat Kappelhoff voor de PTT geestelijk
op zijn hurken zitten, alsof A.F.C. een
klein clubje zou zijn, gehuisvest in een
optrekje dat niet dan met de allergroot
ste moeite door een besteller kan worden
gevonden? Van een voorzitter mag toch
wel worden verwacht, dat hij de groot
heid en faam van zijn eigen dierbare
club erkent. Indien de adressering Ard
Schenk - Holland voldoende is, kan hij
voortaan best met A.F.C. - Holland vol
staan. Dit was nu typisch iets, waar een
groot voorzitter van een grote club klein
in kan zijn. Wij hebben er nog over ge
dacht terug te schrijven, maar dan ge
woon aan Kappelhoff-Verbier. Het is er
niet van gekomen, maar wij zijn er van
overtuigd, dat die kaart zonder vertra
ging zou zijn bezorgd.
10
