De televisie en de reclameborden Praattafel danken voor het vele werk, dat zij voor onze zoons doen en er aan toe te voegen, dat de jongens zonder één uitzondering hopen, dat de heer Van Dijk het volgend jaar weer tijd heeft om ze te kunnen trainen. Ten slotte wens ik langs deze weg niet alleen geheel A.F.C., maar in het bijzon der het eerste elftal veel succes en ik ver trouw, dat zij hun plaats in de eerste klas kunnen behouden en het volgend jaar weer als kampioenskandidaten in de bo venste regionen zullen uitkomen. U dankend voor de plaatsruimte, ver blijf ik met sportgroeten, Een Vader Europa Cup-voetbalwedstrijden en reclameborden lijken twee zaken te zijn die vrijwel niet meer buiten elkaar kun nen. Het, volgens mij, vervelende gezeur over wel of niet doorgaan van de teevee uitzending van een Europa Cupwedstrijd, omdat niet alle „onreglementaire" recla meborden in het betrokken stadion zijn weggehaald, lijkt een vast spel te zijn ge worden voor en op de bewuste voetbal data. De spanning bij de voetbalminnen- de teevee-kijkers werd het langst in het leven gehouden bij de E.C.-ontmoeting tussen Celtic en Ajax medio maart. Het was pas enkele minuten voor de wed strijd dat een glunderende Henk Ter- lingen aan de kijkers mocht meedelen dat de uitzending zou doorgaan. Aan deze mededeling is wel het een en ander voorafgegaan. Enkele dagen voor de wedstrijd in Glasgow begon de N.O.S. het bericht te verspreiden dat de uitzen ding van CelticAjax in gevaar was ge komen omdat een aantal Nederlandse firma's speciaal voor deze wedstrijd re clameborden in het Schotse stadion zou laten aanbrengen. Dat mag niet. Het is internationaal geregeld dat de televisie niet toegestaan is in haar uitzendingen andere dan de bestaande reclame te aan vaarden. Hoe dichterbijer het tijdstip van de geplande uitzending kwam, hoe groter leek de mogelijkheid dat de N.O.S. inderdaad zou besluiten de uitzending niet te laten doorgaan. Op de middag van de wedstrijddag (24 maart) riep het N.O.S.-bestuur de pers bijeen om mee te delen dat men nog niet wist of CelticAjax wel of niet voor de teevee zou worden uitgezonden. Het bleek, zo vertelde N.O.S.-diensthoofd Carel Enkelaar, te gaan om zes bedrijven die allen zowel telefonisch als telegra fisch door de N.O.S. waren gevraagd hun opdracht tot plaatsing van een reclame bord in het stadion in Glasgow in te trekken. Het bleek zelfs dat deze bedrij ven (zoals Hofnar, Chiquita, DAF en Panty P.) aan de N.O.S. de toezegging hadden gedaan om akkoord te gaan met het verwijderen van de betrokken recla meborden. Enkelaar vertelde dat de zes bedrijven zover in hun bereidwilligheid wilden gaan dat zij in uiterste nood dan maar hoopten dat verslaggever Herman Kuiphof van de N.O.S. (hij was ter plaat se) of een willekeurige Ajax-supporter de borden dan maar wilden vernietigen. Want de opdracht aan de twee bij de plaatsing in het Glasgow-stadion betrok ken reclamebureaus mocht dan wel in getrokken worden, het ging er om dat de borden weg moesten. Vier uur dus voor CelticAjax zei de N.O.S. in onzeker heid te verkeren over wel of niet uitzen den. „Namen van de zes bedrijven noe men we niet, behalve als de uitzending inderdaad niet doorgaat", aldus de N.O.S. Het wachten was op het tijdstip van kwart voor acht. Het was het N.O.S.- journaal dat om zeven uur met nader nieuws kwam. De bewuste borden van de zes Nederlandse firma's waren weg gehaald, aldus de directie van het sta dion, zo luidde het nieuws van het N.O.S.-journaal. „Maar de borden kun nen ieder moment weer worden binnen gebracht", werd er aan toegevoegd. Dat is niet gebeurd, waardoor N.O.S.-sport- verslaggever Henk Terlingen om kwart voor acht de voor vele voetballiefhebbers ongetwijfeld prettige mededeling kon doen. Wie de teevee-uitzending heeft ge zien, zal opgemerkt hebben dat er rond om het veld toch een aantal borden stonden die betrekking hadden op pro- dukten die in Nederland op de markt waren, zoals Ten Bel (Martin liep de vol gende dagen glunderend rond!), Stella Artois-bier, Astor-sigaretten, Sony, Hertz en Orwo-films. Onze vriend Martin Duinker, die deze avond ook in het Glas gow-stadion was, beweert daarbij echter dat hij helemaal geen borden heeft ge zien met namen als Hofnar, Chiquita, DAF en Panty P. Met andere woorden: dat deze borden er helemaal niet hebben gestaan, althans niet op de wedstrijddag. Duinker, die ambtshalve nauw bij de ge hele reclameborden-zaak betrokken is geweest, durft te beweren dat er hele maal geen enkele reden zou zijn geweest om in Nederland spanning te scheppen over de borden van zes Nederlandse be drijven. Het bericht dat de borden van deze bedrijven weg zouden zijn, had dus ook dinsdagavond al gegeven kunnen worden! Vanwaar dan de spanning tij dens de gehele woensdag? Deze vraag wordt ook gesteld door één van de twee reclamebureaus. Dit reclamebureau vraagt zich, aldus een door het reclame vakblad Ariadne ingesteld onderzoek onder de betrokken adverteerders en de reclamebureaus, af waarom de N.O.S. de spanning er heeft in gehouden over wel of niet uitzenden. „Maandagmorgen had de N.O.S. al de garantie", aldus dit bureau, „dat er geen puur Nederlandse bedrijven zouden adverteren. Desondanks heeft de N.O.S. telegrammen aan de zes bedrijven verzonden met de eis dat de Nederlandse namen eruit moesten." Reactie van de N.O.S. over de onnodige spanning: „Ondanks de berichten dat alle firma's hun reclame zouden terug trekken, zagen mensen van ons op de woensdagochtend borden in het stadion staan. We hadden niet de garantie dat die nog op tijd zouden verdwijnen." Het lijkt mij duidelijk dat er hier sprake is van een enorm grote communi catie-stoornis, die, blijkens de waarne mingen van ons lid Martin Duinker, voor het grootste deel aan de N.O.S. te wijten zou zijn. De borden waarom het allemaal ging, waarom de uitzending wellicht in gevaar zou komen, waren er niet! Het punt van de borden die wèl in het Glasgow-stadion mochten staan, doet de N.O.S. af met de mededeling dat er altijd wel eens wat door de mazen van het net glipt. „Dat is geen onduidelijk heid in ons beleid betreffende reclame borden", aldus de N.O.S., „maar handig heid van de reclamebureaus." Nadat de reclamebureaus de Nederlandse reclame had laten vervallen, op verzoek van de betrokken bedrijven, werden de rechten doorverkocht naar Italië, waarna op een aantal borden Italiaanse teksten werden geplakt. „Omdat hun hoofdkantoor in het buitenland staat, kon de N.O.S. bij deze bedrijven niet ingrijpen", beweert één van de reclamebureaus. De betrok ken adverteerders zijn van mening dat de N.O.S. erg onduidelijk is op het ge bied van de reclameborden. Dit bleek ook uit het onderzoek van Ariadne. De Bond van Adverteerders zal zich beraden over het probleem van de sluikreclame op de televisie, waardoor volgens de be trokkenen de Nederlandse reclamewereld regelmatig in diskrediet wordt gebracht. Dit was het verhaal van de reclamebor den bij CelticAjax. Onduidelijkheid ge noeg, zowel bij de N.O.S. als bij de ad verteerders en de reclamebureaus. Het is te wensen dat de Bond van Adverteerders met alle betrokkenen rond de tafel gaan zitten om een waterdichte afspraak te maken. Want dat ja-uitzending, nee-uit zending, ja-uitzending zal vele voetbal- minnenden (ik in ieder geval) danig de keel gaan uithangen. Hans de Bie Voor de non-valeurs op biljart- en kaartgebied werd de kletshoek nieuw leven ingeblazen en met succes. Olive van de Dubbeldekkers is nog steeds on derwerp van gesprek. Maar de koffie branderijen, de pijpjesbuigers etc. etc. zijn uitputtend behandeld. Wip eens aan op maandag en haal dat blaadje van uw lippen. 20

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1971 | | pagina 20