In Memoriam JC Dit is de Schakel die komt binden, De oude club aan d'oude vrinden. fej^L 51e Jaargang maart 1971 No. 2 Maandag 1 februari 1971 ontvingen wij het ont stellende bericht dat Frans Kat, tijdens zijn winter- sportvacantie in Oostenrijk, door een hartaanval was getroffen en overleden. Frans Kat, 35 jaar vader van een jong gezin met 4 kinderen, waarvan de oudste, Tineke 2 februari 12 jaar is geworden in de volle kracht van het leven, plotseling weggerukt, gelijk een donderslag bij heldere hemel. Met verbijstering vraag je je af: hoe is dat nou mogelijk zo'n sterke kerel zo'n sportjongen het is ongelooflijk. Onze innige deelneming gaat in de eerste plaats uit naar zijn vrouw Toos en haar vier nog jonge kin deren. Moge zij kracht putten uit de enorm vele blijken van belangstelling en deelname, welke tijdens de laatste dagen werden ondervonden, om het leven en de zorg voor de kinderen voort te zetten zoals Frans dat zo graag zou zien. Als lid van de E.C. van A.F.C. heb ik Frans zo'n jaar of 16 van zeer nabij meegemaakt en ik mag wel zeggen goed leren kennen. Komende uit de junioren, waar hij steeds deel uitmaakte van de hoogste elf tallen, kwam Frans door zijn eerzucht en zijn voetbal capaciteiten, al spoedig in aanmerking voor onze top- elftallen. Jarenlang heeft hij een vaste plaats in het eerste elftal gehad en een zeer actief aandeel in de bloeiperiode van A.F.C. gedurende de laatste 10 jaren. Frans Kat, het mag gerust gezegd worden, was door zijn aard en karakter zowel op het voetbalveld als daarbuiten nou niet direkt een van de makkelijkste jongens. Vooral in de beginperiode van zijn senioren- tijd zijn er met Frans echt wel problemen geweest. A.F.C. heeft Frans nooit laten vallen, integendeel A.F.C. heeft Frans in die moeilijke periode goed op gevangen. Het resultaat is geweest, dat A.F.C. in het leven van Frans Kat een zeer grote plaats heeft in genomen. Hij was een ruwe bolster met een blanke pit. Je moest hem leren kennen zo'n grote mond met een heel klein hartje, dat was Frans Kat. Ja zijn heengaan betekent ook voor A.F.C. een groot verlies. Was hij niet de laatste jaren, als captain van het 4e elftal, de grote inspirator. Ondanks zijn drukke werkzaamheden en de vele problemen waar mee hij op het privévlak te worstelen had, altijd op de training. Na afloop van de training een bindende kracht die zorgde voor menige vrolijke avond voor al als zijn klankbord Kees den Brave aanwezig was. En wie herinnert zich niet het laatste jaardiner 18 januari 1971 waar Frans Kat sprak als oudere speler. Geheel onvoorbereid maar wel helemaal uit het hart, probeer de hij de huidige eerste eltalspelers op te peppen om zich extra in te spannen om A.F.C. in de eerste klasse te handhaven, want Frans beschouwde het le klasse schap ook als zijn werk. Frans Kat zal bij heel veel oudere A.F.C.-ers, maar ook bij veel jongeren, in de herinnering blijven als een echt en groot A.F.C.-er. Rust in vrede. Cor Kerker is. "LÉtf-é.y TRA/

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1971 | | pagina 1