Qt. (3. 0Le
S. DE BOER A. DEN HARTOG
Gedachten van een
jeugdleider
V/eteranentournooi'
1969
Makelaars en Taxateurs
SURINAMEPLEIN 72 Administraties van huizen en landerijen
AMSTERDAM Gelden beschikbaar voor 1ste hypotheek
TELEFOON 188366
pooLt allen mee, het is voor a.f.c.
VAM°R F.N.O.P.
AUTORIJSCHOOL
OPEL REKORD VtT
Johan Jongkindstraat 87 .Overtoomseveld
Telefoon 15 24 09 Uitsluitend privé-les
Daar gelaten, dat Van der Bor per tra
ditie het pseudoniem is voor Van den
Bor, alle namen exact gespeld. Zulks in
tegenstelling tot de talloze naamsvermin-
kingen in vrijwel alle dagbladen, waarin
speciaal de namen van Seunke, Röhrig
en Husers het moesten ontgelden.
Hoe exact het blad van de landelijke
amateurverenigingen wel te werk is ge
gaan, blijkt uit de toevoeging: „Rechts
buiten Vlietman, achter Van Til, niet
zichtbaar."
Een blad naar ons hart. De fotograaf
bijna.
En wat lezen wij in het genoemde blad
als citaat uit De A.F.C.-Schakel? Een
blijkbaar achteloos uit de pen gevloeide
gedachte van uw redakteur:
„Eigenlijk moeten we ons wat vaker
opwinden. Het is zo ontspannend".
Eigenlijk heeft uw redakteur er nog
steeds moeite mee
W. A.
Het voetbalseizoen voor de jeugd is
dan eindelijk ook weer ten einde en onze
jeugdige spelers kunnen zich weer gaan
concentreren op hun diverse soorten exa
mens, vakantie en zomersporten. En dan
is het misschien wel nuttig om een sei
zoen eens onder de loep te nemen.
Over het algemeen genomen mogen wij
als jeugdleiders niet ontevreden zijn over
de geleverde prestaties, alhoewel er geen
reden kan zijn tot optimisme voor de ko
mende seizoenen.
Als je als jeugdleider zo'n heel seizoen
met je jongens optrekt en met de ouders
in aanraking komt, dan merk je wel dat
het lang nog niet zo loopt als je wel zou
willen. Een paar punten springen dan
naar voren en dat zijn in de eerste plaats
de opstellingen van de elftallen, het ge
brek aan belangstelling van het bestuur
van A.F.C.zowel als die van de oudere
A.F.C.'ers.
Om met de opstellingen van de teams
te beginnen: de jeugdcommissie heeft het
enorm moeilijk vanwege het feit, dat er
zo enorm véél jeugdspelers zijn, dat er
niet genoeg velden beschikbaar zijn en het
niet opkomen vaak van spelers in de la
gere elftallen. Toch wil ik hierbij de ge
hele jeugdcommissie dank zeggen voor
de vele uren, die deze commissie aan het
jeugdwerk besteed heeft en hopelijk het
komend seizoen weer zal verrichten.
Het gebrek aan belangstelling van het
bestuur en oudere A.F.C.'ers is iets, dat
niet goed te praten valt en wil A.F.C. zijn
jeugd houden, dan zal er toch verande
ring moeten plaatsvinden en in plaats
van met het eerste elftal mee te gaan
kan een bestuurslid op een zondag eens
langs de kant van een veld bij een jeugd
wedstrijd kijken en zich ook aan de spe
lers kenbaar maken. De algemene klacht
van de spelers en ouders is. dat zij niet
eens weten wie eigenlijk bestuursleden
van A.F.C. zijn. Ik kan mijn eigen jeugd
tijd nog herinneren, toen het bestuur en
alle A.F.C.'ers de jeugdspelers kenden en
ook wel eens langs de lijn stonden. Het
hoeft echt niet elke zondag, maar zo af
en toe eens.
Dan is er nog iets en dat is de training
van de jeugd. Hoewel er dus tijden zijn
vastgesteld voor de jeugd om te komen
trainen wordt aan deze training veel te
weinig gevolg gegeven door het feit dat
de trainingstijden samenvallen vaak met
de schooltijden van de jeugd. Het zou
misschien wel eens nuttig kunnen zijn om
een enquête onder de jeugd te houden en
tot de meest geschikte trainingstijd te
komen. Nu is het wel zo, dat men nooit
iedereen tevreden zal kunnen stellen,
maar het is toch wel frappant dat uit een
bepaald elftal een vijftal jongens nooit
kan trainen omdat de tijd precies of bijna
precies samenvalt met de tijd dat zij uit
school komen en dan nog hun huiswerk
moeten gaan doen. Als bijna de helft van
één elftal al niet kan komen, dan vraag
ik mij af hoe het met de overige jeugd
staat?
Dan hoop ik dat A.F.C. zich in zijn
jubileum-jaar van zijn betere kant laat
zien en wat meer aandacht aan onze
jeugd zal geven. Want: wie de jeugd
heeft, heeft de toekomst.
ROBERT F. DOMHOF
Dit jaarlijks evenement voor bejaarde
jongeren, werd deze keer voor de eerste
maal georganiseerd door P. W. Enschede
en wel op een meer dan voortreffelijke
wijze. De gehele organisatie berustte in
handen van ons aller A.F.C.-vriend Henk
Bakker, die, helaas door ziekte, niet op
het tournooi zelf aanwezig kon zijn, doch
vanaf zijn ziekbed en op een buitenge
wone wijze bijgestaan door zijn vrouw,
via telefoon en andere contacten, zijn
stempel op dit tournooi heeft gedrukt.
Nogmaals onze hartelijke dank.
Zo kwamen wij dan zaterdagmiddag
met precies elf spelers, gesteund door de
aanwezigheid van onze voormannen Jaap
van Nek en Ton Glas, tijdig in Enschede
aan met het vaste voornemen dit jaar
weer eens de eerste prijs in de wacht te
slepen.
Onze eerste tegenstander Kampong,
werd met groot machtsvertoon (10) be
dwongen. terwijl tegen onze tweede te
genstander, U.D. uit Deventer, ondanks
een grote veldmeerderheid, slechts een
00 resultaat werd bereikt, hetgeen be
tekende, dat door een minder doelgemid-
delde, wij op zondag slechts om de 3e
prijs mochten strijden.
De oorzaak van dit alles, wel ik dacht
zo, nat kruit en veel te veel geleuter op
het veld. Ik herinner mij een moment,
dat een A.F.C.'er met bittere blik op het
veld in de rondte staarde, toen devoot
naar boven keek en prevelde: Gode, geve
mij 3 ballen, opdat ik iedereen tevreden
stelle. Dit mocht echter niet baten en
verheugd ouweh een ieder weer ver
der zonder tot een doelpunt te komen.
(vervolg op pagina 6)
4
