Matei 3li£nde%ö>ook voor Uw PARTIES,
RECEPTIES,
Tel. 72 04 64 LUNCHES en
VAN BREESTRAAT 3 (bij Concertgebouw) DINERS
poolt allen mee, het is voor a.p.c.
ra, alles zittend op auto's. Het was adem
benemend, dikwijls zeer vermoeiend en
inspannend, maar alles in de perfectie
beleefd. En aan roeien, kano varen,
gymnastiek, worstelen en boksen niet
eens toegekomen, noch het Olympis dorp
bezichtigd.
Wat heeft Mexico veel tot stand ge
bracht; een prachtig Olympis stadion in
de zeer indrukwekkende Universiteitscon
treien, een voetbalstadion vol met zo'n
90.000 plaatsen, een hockeystadion, een
zwemstadion overdekt, een openlucht
wateroplostadion, 2 paardensportstadi
ons. Alles wel uitelkaarliggend (Muen-
chen schijnt dit meer te willen centra
liseren).
Voor de Spelen, deels ook gedurende
de spelen (wat ons wel een beetje speet)
excursies in deze wonderlijke wereld naar
Acapulco, ons zeilcentrum (welke hoog
geroemde plaats ons wel wat tegenviel),
even per vliegtuig naar Yucatan op 750
km afstand in 5 kwartier vliegen. Het
beviel ons alles zo best, dat we ergens
in een luxe oord, zo'n 135 km van Mexi
co City, nog een week extra gebleven
zijn en genoten van het heerlijkste kli
maat in november met openluchtbaden,
warmwaterbaden uit natuurlijke bron
nen, een rijkdom aan bloemen, een elf
tal fonteinen, weelderige bomen, al
zwemmend en badend om 11 uur Mexi
caanse muziek, een prachtig park met
midgetgolf, tennis en pingpong mogelijk
heden, een theater met afwisselend elke
avond folklore, piano concert of bios
coop, dansmuziek, enfin kortom alle ge-
noegelijke dingen des levens.
Na een maand verblijf in Mexico, mis
schien een beetje moe van ruines, pyra-
mides, kastelen, kloosters, kerken, aard
rijkskunde en geschiedenis, vlogen we
vlot in 5 uur via New Orleans (ik was
vergeten, dat hier de Missisippi uitmondt
in de Atlantise Oceaan en friste aldus
mijn aardrijkskundige kennis weer op)
naar Atlanta, waar onze jongste dochter,
schoonzoon en kleindochter klaarstaan
om ons te begroeten. Een ander evene
ment, een hoogtepunt, een blijheid.
We hadden het genoegen in het be
roemde Georgia, vele Hollandse jongelui
te begroeten en te leren kennen. Allen
hardwerkend om vooruit te komen in de
wereld, carrière te maken, maar toch
practis zonder uitzondering een beetje
heimwee naar Holland. Och de wereld
is oh zo mooi en zo interessant, maar als
we overal rondgekeken hebben, dan vin
den we het hier maar een zeer goed
land, dat ons alles biedt wat wij zouden
wensen. Zeker, we komen wat zon en
wat warmte tekort, maar daartegenover
staan zoveel goede dingen, dat voor ons
de keus niet moeilijk is waar te willen
blijven wonen en leven.
Overigens, die Amerikanen daar in het
sterk vooruitgaande Atlanta werken in
grote doorsnee met een energie, die hier
in West-Europa nog wel eens te wensen
overlaat. Als het mij geoorloofd is mijn
mening te zeggen, gaat de voorsprong
van Amerika op die manier nog groter
worden ten opzichte van de rest van de
wereld. Natuurlijk zijn er grote proble
men maar die spelen overal. Noch in
Mexico noch in Atlanta, Georgia of Flo
rida hebben wij een rassenrel of kwestie
meegemaakt. Met goede wil en samen
werking, invloed van sport en kerk moet
onze wereld vooruitgaan.
Wij hadden het voorrecht vlot enige
industrieën te bezichtigen (pecannotenin-
dustrie, pindaverwerking dagelijks in mil-
lioenen, een live-stock arena met 4300
stieren voor de teelt, een in oprichting
zijnde soyabonenindustrie, een poultry fa
briek als ik het zo noemen mag, waar
per dag zo'n 70.000 eieren uitgebroed
worden, een winkel op, coöperatieve
grondslag). Dat liegt er niet om en zelfs
in één van die fabrieken werd de gehe
le zondag gewerkt, omdat men graag
geld verdienen wil.
We gingen ook nog naar het schitte
rende Florida met zijn heerlijk klimaat,
heerlijk zwemmen in de Atlant. Oceaan
in de 2e helft november, met zijn milloe-
nen sinaasappelenbomen, waar je aan de
grens van de staat Florida met een
welcome en een glaasje jus d'orange
wordt binnengehaald. En dan niet te
vergeten die prachtige beach, breed, fijn
stevig zand, waarop langzaam een be
perkt aantal auto's rijden, met honder
den motels. Het bijzondere hoogtepunt
was echter wel in deze Staat daar tus
sen Daytona Beach, waar wij logeerden
en Miami, Cape Kennedy te bezoeken
(tot mijn schande moet ik zeggen, dat ik
nooit precies heb geweten waar Kaap
Canaveral, thans Cape Kennedy, lag. Een
rondtocht per bus van 2 1/2 uur over
80 km op dit schiereiland in de Atlant.
Oceaan bracht ons onvergetelijke indruk
ken. Misschien ben ik niet objectief en
zijn de Russen heel ver, maar de zelf
verzekerdheid, waarmee de Amerikanen
veel vertellen en laten zien, een druk
werkje meegeven met illustraties en uit
voerige texten, genaamd „Moonport"
doet het beste hopen voor alle projecten.
Met veel meer dan gewone belangstel
ling hebben wij onlangs op t.v. de
uitzending gevolgd van Houston, Alaba
ma en Cape Kennedy. Wij hebben daar
alles zien klaarstaan voor de 21e dec.
Het is ons alles verteld hoe als deze
proef met 3 man, die tot op 60 mijl
van de maan hopen te komen, slaagt in
pl.m. mei 1969 weer 3 man opstijgen,
2 op de maan moeten landen, de 3e
rondvliegt en ze weer moet oppikken.
Vroeger geloofde ik veel niet. Alles zie
ik tot stand komen en ook hier geloof
ik in een bijzondere toekomst.
Aan alle vreugde komt een einde en
zo vlogen wij op een uiterst prille mor
gen (4-05 vertrek, aan New York 5.52
gelijk een spoorboekje) weer weg uit At
lanta om aan boord van het m.s. Euro
pa van de Norddeutse Lloyd van N.
York via Cherbourg en Southampton
scheep te gaan naar Bremerhaven, vol
gens schema aankomend. Zo'n leventje
aan boord gedurende 10 dagen is ook
een heerlijkheid op zichzelf en dan nog
in nov.-dec. zonder Atlantise stormen is
een bijzonder voorrecht. Ja er was rough
sea, high sea, very rough sea? Maar
ook smooth sea, slight breeze. Nog pre
cies aansluitend in Bremerhaven per
trein naar Bremen en een vliegtuig naar
Amsterdam bereikten we Groot Mokum,
dankbaar en tevreden zulk een prachtige
reis te hebben mogen maken, een reis,
die qua uithoudingsvermogen niet meer
een 2e keer binnen onze capaciteiten
reikt. Een reis, rijk zeer rijk, aan aller
lei indrukken, belevenissen en hoogte
punten op diverse niveaus.
Jaap van Nek
P.S. Als ik alles nog eens de revue
laat passeren, moet ik toch wel bemer
ken, dat ik niet had mogen vergeten, dat
wij via een introductie van een goede
AFC vriendin uitgenodigd werden de
slotavond op 28 oktober in Mexico City
mee te maken, georganiseerd door onze
Ambassade en de Hollandse Club. Onze
ruim 100 deelnemers waren daar, allen
vrolijk en ontspannen na de uiterst in
spannende sport-periode. Mijn beken
den uit hockey- en wielrenkringen daar
te ontmoeten, allen goed te spreken
want het Olympis resultaat kan gerust
als bevredigend worden beschouwd.
Mexicaanse muziek, dans, wijn en
koud buffet verhoogden de feestvreugde.
J.v. N.
8
