r
Mixed Pickles
BeQunstiGinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Mentaliteit
n alle pagina's en kolommen zin en onzin, die over „de zaak Keizer" zijn gepubliceerd, hebben mij een paar regels
getroffen, die m.i. de kern van de zaak raken. De paar regels waarin Ajax' voorzitter van Praag stelde: „Er moet
een volledige splitsing komen tussen profs en amateurs profs moeten niet berecht worden door amateurs." Dit is pre
cies de spijker op de kop geslagen. Wat is het standpunt van Van Praag (als wij het goed zien): „Ik run de „N.V. Ajax".
Een werknemer van ons wordt uitgeleend aan de „N.V. Nederlands Elftal". Hij misdraagt zich daar en nu wordt de
„N.V. Ajax" daarvan de dupe. Stel voor, dat ik door het niet meespelen van deze werknemer het kampioenschap mis
loop, dan mis ik tonnen guldens van de Europacup en allemaal door een overtreding, die hij niet in mijn dienst heeft
begaan." Dit is zuiver, logisch en consequent professional gedacht.
Nu de amateurkant bekeken. Stel U voor dat destijds in een HollandBelgië wedstrijd de Ajax-speler Dolf van Kol
door de scheidsrechter het veld was uitgestuurd. Ik ben overtuigd dat Ajax hem geschorst zou hebben, vóór de K.N.V.B.
zijn mond had opengedaan. Want dan zou Ajax geredeneerd hebben: Deze man heeft door zijn optreden in het Neder
landse Elftal de naam van zijn club bezoedeld, dus de club straft. Maar de „N.V." moet niet gestraft worden om
hetgeen een van zijn werknemers verkeerd doet in dienst van een andere „N.V.". Beroepsmensen moeten be- (eventueel
ver-) oordeeld worden door beroepsmensen. Dat is, dacht ik, een conditio sine qua non. Een stuurman van de „Staten
dam" wordt, als hij een fout heeft gemaak, berecht door beroepsmensen volgens hun reglementen en bepalingen en niet
door een jury van de wedstrijden op de Kaag. En als van Emmenes stel je voor: „of all persons" zich misdraagt,
dan komt hij voor een college van beroepsjournalisten en niet voor een college, bestaande uit pak weg de re
dacteuren van de A.F.C.-Schakel, de Herculaan en de H.F.C.er. Want de mentaliteit, de „ambiance" is anders. En
daarom moeten profs geen amateurs berechten en amateurs geen profs. Van Praag heeft gelijk.
Onrecht
Ik ben geen latinist, maar er is een Latijns spreekwoord, dat het grootste recht het grootste onrecht is. Moet U horen:
bij de stand 33 in de wedstrijd NoordsterJubbega (eerste klasse C) maakt Noordster in wat de scheidsrechter dacht
de laatste minuut een doelpunt, 43 dus. De scheidsrechter wordt opmerkzaam gemaakt op het feit, dat de speeltija
verstreken was - hij geeft dit toe, annuleert het doelpunt en vult als uitslag in: 33. Nu kwam Noordster in het ge
weer. Al bestaan er geen officiële protesten meer, in dit geval kon Noordster zich rechtstreeks tot de Bond wenden en
het protest werd behandeld door de heer Egberts, voorzitter van het sectiebestuur amateurvoetbal. Hij was het met
Noordster eens en de uitslag werd 43. Een vlotte heibel dus, want toen stond Jubbega op zijn achterste 'oenen. Ook
begrijpelijk, want uit de competitiestand blijkt, dat het ene puntje verschil bij het opmaken van de balans Jubbega
wel eens op degradatie naar de tweede klas zou kunnen komen te staan.
Wat zegt nu de bekende Mr. Piek, voorzitter van de spelregelcommissie van de K.N.V.B.? Aan het A.N.P. heeft hij
het volgende verklaard: „De scheidsrechter beëindigt een wedstrijd door het eindsignaal te geven. Alles wat vóór dit
signaal plaats vindt behoort tot de officiële speeltijd. De uitslag zou dus moeten zijn 43. Meent de scheidsrechter
echter, dat hij te lang heeft laten spelen, dan dient hij dit op het wedstrijdformulier te vermelden. In dat geval kan het
bondsbestuur een doelpunt, dat na het verstrijken van de officiële speeltijd is gemaakt, ongeldig verklaren. De scheids
rechter zelf kan een dergelijke beslissing niet nemen."
En zo is dan het grootste recht het grootste onrecht. Hier heeft men te maken met een scheidsrechter die er sportieve
opvattingen op na houdt, zijn fout toegeeft en de uitslag invult zoals die naar eer en geweten is geweest. En op een ad
ministratief foutje wordt officieel een apert onjuiste uitslag vastgesteld. Ik ben maar blij dat ik nooit voor jurist heb
gestudeerd, want ik zou met dergelijke dingen altijd in de knoop raken.
Sportief recht
Neen, dan hetgeen gebeurde bij Laakkwartier—H.B.S., een zeer belangrijke 2de klas wedstrijd in den Haag. Op een
gegeven moment krijgt Laakkwartier een strafschop toegekend wegens hands van een van de H.B.S. backs. En wat ge
beurt er? Twee voorhoedespelers van Laakkwartier die er met hun neus bovenop stonden zeggen tegen de scheids
rechter: „U vergist U, die back van H.B.S. heeft geen hands gemaakt, al leek het er wel op." Die scheidsrechter was
evenals die in het Noorden gewoon een sportieve man en zei: „Nou, bedankt hoor, dan géén penalty." Ik neem
graag aan dat op grond van het reglement de scheidsrechter rustig die strafschop had kunnen handhaven, maar hij
deed wat iedere sportman wel zal menen dat hij behóórde te doen!
Engelse les
Over de hele wereld zijn er tientallen miljoenen kindertjes die Engels leren. Dat moeten zij wel wel want ondanks
onze brave Esperantisten is er maar één wereldtaal en dat is Engels. Die taal wordt ook op de internationale school op
Majorca onderwezen. Die school wordt bezocht door een ratje-toe van nationaliteiten kinderen van ouders die op
Majorca werkzaam zijn en om de een of andere reden hun kinderen niet naar de locale Spaanse scholen willen sturen.
Een kennis van ons heeft daar een dochtertje van 10 jaar op school. Engels wordt daar onderwezen uit „English
Workbooks" (Haydn Richards) using Right Adjectives, Opposites, Twin Words etc. En nu mag U raden, wat de eerste
les is. Ik zal die even voor U overschrijven:
„The game of cricket is played with a leather-covered hard ball weighing 5'/i to 5% ounces and having a circum
ference of just under 9 inches. A new ball may be demanded by either side after 200 runs have been scored or at the
beginning of an innings. The bats are usually made of willow, grown especially for that purpose, and weigh about
2/2 pounds.
The wickets, 28 inches high and 9 inches in width, consist of three stumps with two small pieces of wood, called
bails, resting in grooves on the top. The pitch, or ground, between the two wickets measures 22 yards and must be
absolutely smooth, in order not to deflect the ball.
The bowler must have one foot on the ground behind the bowling crease when delivering the ball; if not, the umpire
call "no ball" and the batsman cannot be out. The ball must not reach the batsman too high or too far to either side,
or it is a "wide" and scores one run for the batting side. A run is not counted if the strikeris caught or run out while
making it. A ball hit to the boundary counts as four runs; if it first touches the ground outside the boundary it is six
runs. One hundred runs by one batsman is called a century and no runs made is a duck".
En daarna komen tien vragen waaruit moet blijken dat de leerlingen de (eerste!) les goed begrepen hebben. Vraag 7
bijvoorbeeld luidt: "When does the umpire call "no ball"? Vraag 9: "If a bowler bowls very wide of the wicket. How
does this benefit the batting side?"
5
