Wlaestro
Mixed Pickles
u
J. W.
NYLONKOUSEN!
poolt Allen mee, het is voor A.f.e.
(vervolg)
Spartaan
6
3
2
15
22-11
JOS
9
6
1
2
13
18-11
1.44
VVB
11
6
3
2
15
18-13
Spartaan
11
6
3
2
15
22-11
1.36
DCG
11
6
2
3
14
20-10
VVB
11
6
3
2
15
18-13
1.36
JOS
9
6
1
2
13
18-n
DCG
11
6
2
3
14
20-10
1.27
AFC
10
5
2
3
12
19-14
AFC
10
5
2
3
12
19-14
1.20
Zilvermeeuwen
11
5
2
4
12
17-10
Hillegom
9
3
4
2
10
13-11
1.11
HRC
11
4
3
4
11
11-13
Zilvermeeuwen
11
5
2
4
12
17-10
1.09
Hillegom
9
3
4
2
10
13-11
Purmersteyn
10
5
0
5
10
17-17
1.00
Purmersteyn
10
5
0
5
10
17-17
HRC
11
4
3
4
11
11-13
1.00
Alkm. Boys
10
2
2
6
6
13-18
Alkm. Boys
10
2
2
6
6
13-18
0.60
OSV
10
1
2
7
4
9-20
OSV
10
1
2
7
4
9-20
0.40
UW
11
1
0
10
2
8-37
UW
11
1
0
10
2
8-37
0.18
Het verschil is zeer frappant. Krantekoppen als: „Spartaan behoudt de leiding" of „Spartaans leidende positie
bedreigd" zijn in wezen niet juist. Want niet Spartaan had de leiding, maar nummer 4, nl. JOS. Nu begrijpen wij
best, dat Chris Schröder een punthoofd zou krijgen als hij hij zijn tijdrovende taak ook nog 400 deelsommetjes moet
maken, maar eerlijk is eerlijk het „ouderwetse" systeem van berekening gaf toch een veel zuiverder beeld.
AFC-Ajax
14e ouderen hebben een „thrill" gevoeld toen zij de reclamebiljetten AFC-Ajax zagen hangen. De gedachten gingen
terug naar een halve eeuw geleden toen roodzwart en roodwit verbeten streden om de voetbalhegemonie in Amsterdam.
Vergeleken bij die strijd is de tegenwoordige verhouding tussen Feijenoord en Sparta meer een soort oecumene.
Ik kan mij een wedstrijd herinneren, waarbij het publiek honend begon te lachen toen voor het aanvangsignaal
de beide aanvoerders elkaar een hand gaven. Dat was maar flauwe huichelarij! De laatste officiële competitie-wed
strijd tussen AFC. en Ajax dateert van februari 1921, het jaar dat wij uit de Westelijke Kerste Klas degradeerden
en kansloos met 1—5 aan de Wandelweg verloren.
Sindsdien hebben AFC I en Ajax I slechts drie keer tegen elkaar gespeeld. In 1924 om de finale van het Gouden
Kruis. Ajax was „on top" en AFC zat lelijk in de put, maar het oude vuur laaide op en Ajax won moeizaam met
slechts 3—2, In 1935 wij waren toen dikke vriendjes geworden speelde Ajax op onze 40ste verjaardag de
jubileumwedstrijd. Prachtig weer, een volle bak, een 7—1 overwinning van een briljant Ajax, dat „all out" speelde
en een recette die ons in staat stelde, de „thee", die AFC aan vrienden en relaties in het Apollo-Paviljoen aanbood
te financieren. Die „thee" ging óók de historie in daar is van alles geschonken behalve thee. En dan nog een
keer in een AROL-bekertoernooi. (1952: Ajax-AFC 2—1).
Dozijnen elftallen van AFC hebben honderden wedstrijden gespeeld tegen dozijnen elftallen van Ajax. Wij hebben
tegen Ajax gebridged, gebiljard, om het hardst gezwommen en om het hardst geschaatst. Maar het zou weer
14 jaar duren voor de eerste elftallen weer tegen elkaar zouden uitkomen en nu met een charitatief doel. Initiatief
nemer was de altijd ideeënrijke Wim Staats. De raambiljetten hangen er weer: AFC-Ajax. De vonk sloeg over, de
magische aantrekkingskracht van die twee namen, beide in hun eigen levenssfeer een begrip in voetballend Neder
land bleek onverzwakt. Ondanks het bar slechte weer op „de" trouwdag van het jaar waren de tribunes aardig bezet.
AFC hield zich tot vlak voor rust kranig en dwong een vrijwel volledig Ajax tot volledige krachtsinspanning. In de
tweede helft werden wij gewoon overklast. Uitslag 1—6, een tikkie geflatteerd overigens.
Na afloop eerst anderhalf uur hoge voetbalpolitiek met corypheeën als Jo Jaspers, Kick Geudeker, Dick Bessem,
Rien Bal, Leo Horn, Timman, Jacques van Praag, Enno Crabbendam. Daarna een „schoffeltje geslagen" zou
Schaf gezegd hebben op de welluidende tonen van de band van Fokker. Daarin zitten lassers. De manier waarop die
lassers oude en nieuwe melodieën aan elkaar wisten te lassen had de grootste waardering van
Draag die kous!
6
