Mixed Pickles sequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö 5 Leo Horn Ons goede lid Leo Horn heeft een zeer grote voor hem bijna niet te verwerken teleurstelling ondervonden. Hij is als scheidsrechter gepasseerd voor de wereldkampioenschappen voetbal, waarmee hij zijn arbitrale carrière zo gaarne zou hebben afgesloten. Een arbitrale carrière, even ongeëvenaard als briljant. Dat Leo Hom de door hem zo vurig gewenste afsluiting hiervan niet kreeg is eigenlijk meer een klap' in het gezicht van de K.N.V.B. dan van hem. Het is immers niet zo, dat een scheidsrechter zich voor een dergelijk toernooi aanmeldt of solliciteert of hoe u het noemen wilt maar dat hij wordt voorgedragen door de Bond van zijn land. De K.N.V.B. had dan ook beter gedaan een vinnige brief aan Stanley Rous te sturen, dan aan Leo Hom die, toen de Bond zweeg, zelf een brief op poten aan Stanley Rous stuurde. Inmiddels zijn tal van perscommentaren verschenen en het moet een grote voldoening voor Leo zijn, dat de binnen- en buitenlandse pers geen goed woord voor de beslissing over hebben. Naar ons gevoel is het beste commentaar geschreven door de ook in ons land bekende en gewaardeerde Danny Blanchflower, die wekelijks een „column verzorgt in de Sunday Express. Een „column" die meestal uitmunt door objectiviteit. Wij laten hier zijn visie over het passeren van Horn in extenso volgen omdat naar ons gevoel hierin alle factoren netjes op een rijtje zijn gezet: „And so to the case of Leo Horn, who blew out angry blast last week when he learned that he had not been chosen as one of the World Cup referees. The famous Dutch referee blamed Sir Stanley Rous. He implied that Sir Stanley had used his influence as president of F.I.F.A. to keep him off the list. Mr. Horn explained that he had written a letter to Sir Stanley suggesting that all the men on the international referees committee were too old and that things might be better handled by younger men like Mr. Horn himself. Leo Horn has established an international reputation as a good referee. In the couple of games that I played under his control I could find no fault with him. He had a slightly arrogant air, but one always felt better with a strong referee than a weak one. He might create a bit of nonsense of his own, but that was less likely to affect you than a weak referee letting the other side get off free with their nonsense. He had experience, a sense of authority, a good working knowledge of the rules, all the things that usually make up good refereeing. Perhaps he did things that looked a little too dramatic at times, like taking Leeds United and Valencia off the field at Eiland Road a couple of weeks ago. But then you could find as many points in favour of such action as you could find against. In the end it adds up to the man making his own decision and Mr. Horn at least made a positive one. Mr. Horn was quoted as saying that he had been promised the World Cup Final job in 1962. He didn t get it. As a result he said he was promised this one coming up in London in July. If he was, it's obvious that the promisers did not have enough authority, and it seems a bit presumptuous of Mr. Horn that he should believe it. It was hardly diplomatic of him to write that the International Committee were too old for the job. He was insulting the men who would choose the World Cup referees. It's not surprising they didn't choose him. Mr. Horn obviously talked himself out of the job. But nobody could doubt his ability to referee. By not choosing him, the International Committee seem to be adding weight to his claims about them." Ijverige pooler De wijze waarop je „stukkies" gelezen worden is omgekeerd evenredig aan de afstand, heeft een collega met een wiskundige knobbel mij eens toevertrouwd en uitgelegd. Dat klopt aardig. Mijn naaste buurman heeft maar een uiterst vaag idee wat ik nu eigenlijk voor de kost doe maar onze vriend Ad van Dijk in Dusseldorf leest en reageeit op de Mixed Pickles. In een brief aan Otto van Rijn (met een cheque, Otto van Rijn ontvangt graag brieven maar dan wel mèt cheque) schrijft hij: „Dat idee van Jo Wijnand, gepubliceerd onder het hoofd „luie poolers in zijn laatste Mixed Pickles is niet gek. Ik zou er op in willen gaan. Nu kan ik hier zelfs niet één formuliertje invullen, want ik heb er geen. Als J. W. nu bereid is voor mij één formulier in te vullen mag de poolcommissie bijgaand bedrag in de komende weken verpoolen". Goed zo. Wie volgt? Nadat ik dit geschreven had, kwam de Schakel. De Schakel is net als ons klimaat: alles komt later. De zomers vallen tegenwoordig in september, maartse buien vallen in mei en de februari-Schakel komt in maart. En daarin lees ik een doorwrocht artikel van Hans de Bie over diezelfde luie polers, waarin Hans met zwier enige banbliksems loslaat Het is een zó goed doordacht artikel dat in de tijd, die Hans de Bie hieraan heeft besteed, hij vast wel 60 rijtjes had kunnen invullen. En als hij er dan S.E.e.O. onder zet, dan kan niemand hem grijpen. Dat zegt onze accountant tenminste. Overigens ben ik zelf ook best bereid, die rijtjes in te vullen als onze onvolprezen poolcom missie het te druk krijgt. Gemiddelde Wanneer een competitie door de weersomstandigheden onregelmatig verloopt dan blijken de fouten, die kleven aan de huidige wijze van berekening der comptitiestanden. Dit gebeurt tegenwoordig volgens het aantal behaalde winst punten, ongeacht het aantal wedstrijden, dat de clubs hebben gespeeld. Vroeger gebeurde dit volgens het zg. „gemid delde", waarbij men het aantal wedstrijden deelde op het aantal behaalde winstpunten. Dit is natuurlijk veel zuiverder, want om een extreem voorbeeld te noemen wie 6 punten uit 3 wedstrijden heeft (gemiddelde 2.—) staat er beter voor dan wie 7 punten uit 7 wedstrijden heeft (gemiddelde 1.—) Nu weten wij wel, dat aan het einde van het seizoen de zaak wel rechtgetrokken is en dat het publiceren volgens behaalde winstpunten voor de sportredacteuren tijdbesparing betekent (al die overigens kleine deelsommetjes kosten tijd) maar het beeld wordt tegenwoordig toch wel vertekend. Hoe sterk dit kan werken ook bij een verschil van slechts twee wedstrijden blijkt uit de stand in onze afdeling op 27 februari. Wij drukken hierbij af de stand, zoals die officieel gold en de stand volgens de vroegere berekening.

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1966 | | pagina 5