Mixed Pickles
BBQunstiCiinQ vaü onze AöveRteeRöeRS houöt öe schakel in st^nö
if am if s.Aaas»
Protest.
TTet is niet om achteraf gelijk te willen hebben, maar waartoe het opheffen van de mogelijkheid tot protesteren
-H leidt heeft nu de F. C. Den Bosch, uitkomende in de tweede divisie B van de semi-prof competitie, aan den
lijve ervaren Het zou zelfs mogelijk kunnen zijn, als men de competitiestand beziet, dat Den Bosch door een blunder
van de scheidsrechter, die hij volmondig toegaf, straks de promotie naar de eerste divisie mist
Wat was er nu precies gebeurd? In de wedstrijd Den Bosch tegen N.O.A.D. (uitslag 1-1) schoot Borsten van Den
Bosch keihard in. Scheidsrechter Mulders, overtuigd dat het schot doel zou treffen, floot en wees naar het midden.
Maar hij had zich verkeken. De bal kwam tegen de binnenkant van de paal en ketste terug. Borsten kwam toegeren(j
en schoot weer in, maar toen was het geen doelpunt, want door het fluitsignaal van de scheidsrechter was het spel
dood" Het pleit voor scheidsrechter Mulders dat hij zich dit verschrikkelijk heeft aangetrokken en na afloop in
de bestuurskamer zei: „Ik heb de blunder van mijn leven gemaakt en jullie door mijn voorbarig fluiten de over
winning onthouden. Ik ben er kapot van. Het is werkelijk tragisch." Een correcte en sportieve man, deze scheids
rechter Maar als nu de consequentie hiervan is, dat Den Bosch de promotie zou missen, dan vragen wij ons toch
af wat'er nu overblijft van de redenering: „It is all in the game" en „Over een heel seizoen komen de fouten van
de scheidsrechters wel zo ongeveer gelijk uit". In dit geval zou een toegewezen protest (een protest dat door de
scheidsrechter zelf van harte ondersteund zou zijn) het sportiviteitsgevoel toch meer bevredigd hebben dan hetgeen
daar nu is gebeurd. Zetfout.
Wii hebben U al eens hele droevige dingen verteld over het zetfouten-duiveltje en over fouten die de zetters
i„wmton ipfton van o-p«rhrpvpn knnii. Rpn Drschtiff voorbeeld is hetgeen
Wii hebben U al eens hele droevige dingen venciu uvci net itltvut,uuui.^Jv w* -
maken als zij het onderwerp niet begrepen en zij moeten zetten van geschreven kopij. Een jirachtig voorbeeld is hetgeen
de zetter uitgehaald bleek te hebben met mijn kopij over cricketè. Daar kwam een zin in voor die als volgt luidde.
Captain Hans Woudstra staat tweede op de battinglijst". Nu mag U drie keer raden wat in de drukproef stond.
tt ..eKrijf iv v.r»r moor nppc r.antain Hans Woudstra staat tweede op de betaling-
amain nans vvouusiia siaaL iwcluv a/m vx«- - x. 4
ï)at raadt U toch niet en daarom schrijf ik het maar neer: „Captain Hans Woudstra staat tweede op de betaling-
liist" Dat zou wel een leuke primeur voor de A.F.C. Schakel zijn om te onthullen, dat die successen van A.C.G. dan
blijkbaar alleen toe te schrijven zijn aan het feit dat wij onze spelers betalen. Blijft de vraag wie volgens de zetter
dan wel nummer één op de betalinglijst gestaan moet hebben. Transfer.
Nog steeds houdt de transfer die de semi-profclubs aan de amateurclubs moeten betalen als een amateurspeler
overgaat naar het betaalde voetbal de gemoederen bezig. Men kent de feiten: In dergelijke gev<dlen is het rarisfer^
bedrad f 3 000- en de pogingen van de zijde van de amateurs om dat bedrag verhoogd te krijgen tot 4.500,- of
f 5 000- ziin gestrand op de weigering van de betalende verenigingen.
Om met dat laatste te" beginnen mag wel even vastgesteld worden dat die weigering van de zijde der betalende
verenigingen onredelijk is. Dat bedrag van 3.000,- is tien jaar geleden vastgesteld en tussen de gulden van 1954
en de gulden van 1966 is helaas een groot verschil. De mensen die nu tegen gestemd hebben, hadden eerst eens
hun salaris in 1954 moeten vergelijken met het salaris dat zij in 1966 ontvangen en dan was een verhoging van
MaÓu^'ól'ót is 1^^belangdkste'^nicd. Zoals de lezers weten, behoort ondergetekende tot de kleine minderheid bij
de amateurs die hel moreel onjuist vinden dat een transfersom wordt betaald bij het overgaan van een onzer
spelers naar het betaalde voetbal. Tot die kleine minderheid behoren de Kon. H.F.C. en R.K.A.V.I.C. De redenering
van deze clubs, die ik volkomen deel, is de volgende: Het aanvaarden van een transfersom door een amateurclub is
strijdt met de amateuristische gedachte. (H.F.C. is hierin zeer consequent en toen Ajax in verband met het over-
gaan van een speler van H.F.C. naar Ajax aan deze vereniging 3.000,- gireerde, heeft de oudste voetbalclub
van Nederland dit bedrag doorgestuurd aan de Stichting '40-'45.) Destijds heette het dat die transfersom ook
gezien moest worden als een bescherming van de amateurclubs, maar ik heb dit altijd een scheve redenering gevonden.
Want in wezen wil men niet die amateurclub beschermen, maar de positie van het eerste elftal in de competitie.
En dat is, op zijn zachtst gezegd, weinig elegant.
Enise did geleden heeft Hollandia Hoorn een zeer interessante enquete onder de amateurclubs gehouden en
daaruft bleek dat verreweg de meeste amateurclubs een verhoging wensten tot f 10.000,-. Onze voorzitter Kappelhoff
kwam toen in de Schakel met de gedachte naar voren dat dan van die 10.000,- een bedrag van 7.000, in een
apart fonds gestort zou moeten worden. Ik dacht dat dit verder zou moeten worden uitgewerkt en dat die „ele transferaan
gelegenheid eens nodig op de helling moet worden gezet. Primair zou ik willen stellen dat - zakelijk gezien alles
fn de wereld een prijs heeft Dat geldt zowel voor produkten als voor mensen in de beroepssport. Die prijs wordt
bepaald Xor vraagP en aanbod en als men prijzen gaat fixeren dan krijgt men op de een of andere wijze zwarte
handel Dat was in de oorlog het geval met levensmiddelen, met sigaretten en noemt U maar op - dat was een paar
jaar «eleden het geval met arbeiders, die door de loonstop in een krappe arbeidsmarkt zwarte lonen kregen uitbe
taald Hoe ligt nu die vraag en aanbod kwestie met de Voetbalspelers? Die marktwaarde ligt nu eennmaal veel hoger
dan de gangbare 3 mille, maar ook veel hoger dan de nu gewenste en onhaalbaar gebleken 5 mille en ook veel
hosier dan de gewenste 10 mille. Zo kan het dus gebeuren dat een speler van een amateuiclub naar een profclub
overgaat' voor f 3 000,- en dat die zelfde speler het volgend jaar van die profclub doorverkocht wordt naar
een Tndere r of'Uib vo r een ton. Stel voor dat Mulder uit W.V.V. die nu triomfen viert in Anderlecht eens voor
f 3 OW)was overgegaan naar Ajax, dan was een jaar later de marktwaarde van Mulder twee ton of een kwart
milioen gulden geweest. Dit zijn natuurlijk dwaze verhoudingen.
Als wii nu combineren het principieel onaanvaardbare van de transfersom voor de amateurclub met het idee van
Kappelhoff om bij die transfer de mogelijkheid te creëren van storting in een fonds ten algemenen nutte van het
amamurvoetbaT kunnen wij dan niet verder gaan? Ik zou er voor willen pleiten de transfersom van de overgaande
amateurspeler geheel vrij te laten en eenvoudig te laten bepalen door vraag en aanbod. En dan het gehele bedrag
te storten in een door de K.N.V.B. te beheren fonds, waaruit nuttige dingen voor het amateurvoetbal of voor
amateurclubs kunnen worden gefinancierd. Twee voorbeelden: Een club als het „verdronken Sneek te hulp
kóm erhoe aardigdeaktie VJ de V.A.R.A. ook was, die hulp had toch eigenlijk niet door een omroep georgani
seerd moeten worden, maar door de voetballerij zelf - en speciale gelden voor training van het Nederlands
amateur elftal. Ik meen dat op deze wijze zuivere verhoudingen komen die ten nutte zullen zijn van het amateur-
voetbal als zodanig.
