Snuif, snuif
A.B.C.
Clubdas
718567
Denk erom het is een
stropdas.
Geen shawl
poolt allen mee, het is voor A.f.c.
dat, hulde voor jullie doorzettingsvermo
gen. Misschien dat er met goed en regel
matig trainen toch nog overwinningen in
zitten. Maar overwinningen of niet, jullie
hebben een leuk stel jongens en voetbal
len met plezier en dat is toch ook heel
belangrijk.
De B-junioren gaan wat beter.
Doordat de B-l versterkt is, is het spel
beslist vooruit gegaan. B-2 en B-3 gaan
niet slecht. B 4 en B-5 winnen en ver
liezen afwisselend. B-6 gaat goed. De B-7
niet best, om niet te zeggen slecht.
Jongens, trainen, dan moet het beter
gaan. Volhouden, dan komt ook straks de
gewonnen wedstrijd.
Voor alle jongens nog even het volgen
de:
Kom steeds op tijd op de afspreekplaats
Bel af op de aangegeven tijd. Blijf dus
nooit weg zonder bericht.
Voor de jongens die hun boete, of voor
de Zwarte Lijst, of Voor niet-tonen iden
titeitskaart, niet op tijd hebben voldaan,
is het voetballen voor dit seizoen afge
lopen. Spijtig, maar eigen schuld.
Alle bestuursleden, leden, junioren,
pupillen, en vooral onze trouwe suppor
ters, wensen wij prettige feestdagen en
een gelukkig 1965 toe.
Namens de Jeugdcommissie
van de A.F.C.
WeBu.
P.S. Onze jeugdleider der B-l moet voor
lopig rust houden. Wij wensen de heer
Duijs vanaf deze plaats een spoedig her
stel toe.
WeBu.
TToewel de klimatologische omstandig-
-*--*• heden momenteel weinig reden bieden
om zonder afschuw te denken aan het be
oefenen van zomersporten in de open
lucht, wordt er in ABC wel terdege aan
honkbal gewerkt. Het bestuur beseft na
melijk goed dat het komende seizoen,
waarin het eerste negental voor het eerst
in ABC's dertig-jarig bestaan in de hoofd
klasse uitkomt, een serieuze voorbereiding
eist. Een seizoen immers waarin dit hoog
ste team een competitieprogramma van
21 wedstrijden krijgt voorgeschoteld,
waaronder 7 „dubbels", d.w.z. 7 keer een
weekeinde met twee wedstrijden.
Het 31e levensjaar van ABC zal mede
hierdoor in belangrijke mate gaan ver
schillen met de vorige jaren. ABC be
hoort nu tot de acht sterkste honkbal
verenigingen van Nederland en is nu aan
haar stand verplicht de zaken nog groot
ser aan te pakken dan ooit het geval was.
Ik denk hierbij ondermeer aan ruime zit-
accommodatie, een geluidsinstallatie, een
nog beter georganiseerd vervoer van de
supporters bij uitwedstrijden, program
maboekjes met sdorekaart bij iedere thuis
wedstrijd en het zich presenteren van de
spelers aan het publiek voor de aanvang
van de wedstrijden.
Gerenommeerde tegenstanders
ABC zal het volgend jaar gerenommeer
de tegenstanders tegen zich in het slag-
perk krijgen: Sparta (landskampioen),
Haarlem Nicols, OVVO, VVGA, Schoten,
Ajax en het gelijk met ABC gepromo
veerde HVA. In totaal vijf Amsterdamse,
twee Haarlemse en één Rotterdamse
ploeg. Het tweede negental dat aan
het einde van het afgelopen seizoen on
danks een kampioenschap niet tot pro
motie naar de landelijke competitie kwam,
komt weer uit in de reserve eerste klasse
van de afdeling Amsterdam. De kloof
tussen het eerste en het tweede team is
natuurlijk veel te groot. Daarom moet het
streven om het tweede negental te laten
promoveren naar de reserve tweede klasse
landelijk zeker Zo belangrijk zijn als
het handhaven van het hoogste team in
de hoofdklasse.
Elf negentallen
Voorts zullen, evenals het afgelopen
seizoen, nog drie seniorenteams in het
veld komen. Zodat ABC, de vijf jeugd-
teams meegerekend, in 1965 een totaal
van elf negentallen zal hebben. U zal er
tnisschien tien tellen maar dan vergeet
u het negental achter de bestuurstafel.
Het enige negental waarvan de opstelling
al bekend is: Jan Steensma (voorzitter),
Johan de Bie (secretaris), Rein Akkerman
(penningmeester), die dus van plaats is
verwisseld, Dick Moesbergen (vice-voor-
zitter), Joop de Bie (wedstrijdsecretaris) en
Jaap van Nek, Ad Kraal, Wil Brommel-
kamp en "new-comer", althans in het
bestuurscollege, Cees Boer, allen commis
sarissen.
Toernooi
Naast de competitie zal ook het tradi
tioneel geworden toernooi om de „Hans
V'olkers-Trophee" alle aandacht vragen.
De vermoedelijke data van dit evenement
zijn 17 en 18 april, de zaterdag voor
Pasen en de eerste Paasdag. Alle hoofd
klassers zullen hiervoor worden uitgeno-
digd.
Benoeming
Op de kortgeleden gehouden jaarverga
dering werd Fred Marsland benoemd tot
lid van verdienste van ABC. Fred, die
vele jaren achtereen in ABC's eerste
negental op de plaat heeft gestaan, was
op de vergadering niet aanwezig en werd
per telegram van zijn benoeming op de
hoogte gesteld.
HANS DE BIE.
Het wil ons altijd voorkomen, dat
mensen toch wel als het erop aankomt,
onpersoonlijkheden zijn, of, zo men wil,
meelopers. B.v. van jij hebt dat, dat wil
ik ook hebben. Zelfs al is het bestaan
daarvan volslagen onbekend bij de
hebbert.
Het is ons tweemaal opgevallen. Twee
maal stonden wij eens reserve. Eenmaal
bij het le zondag-team (sic transiten
eenmaal bij het le zaterdag-team.
Jaren geleden, want we zijn in die tijd
al weer wat ouder geworden, gingen wij
met het eerste team, naar wij menen,
naar Culemborg. Nu hadden wij ons wel
meer in de kleedkamer van het le team
opgehouden, maar nooit was ons een be
paalde geur opgevallen. Op die middag
wel. Dit was echter geen geur meer, doch
ademstokkend. We hadden n.l. na de heer
Sluyk een andere trainer gekregen en
deze vond het waarschijnlijk wel leuk.
Pleistertje hier, pleistertje daar.
Maar dit om handen hebben van wisse
wasjes breidde zich langzaam uit tot het
domein der geheimzinnige flesjes.
De één moest het op zijn kuiten en
weer een ander op zijn dijbeen, een derde
kreeg weer een pleistertje etc.
Het leek wel een noodhospitaal aan
een of ander front, en wat toch bij voet
ballen belangrijk is, ademhalen was er
niet bij.
Nu onlangs, wij hebben zelf een jaar
in het le zaterdag-team meegedraaid en
nooit iets geroken of iets vreemds opge
snoven, waren wij reserve bij dit team.
De uitwedstrijd Zandvoortmeeuwen.
Hetzelfde schouwspel, verbandje zus, pleis
tertje zo, en een geurtje daar. Het stokte
onze adem.
Eén speler, n'importe wie, had naar wij
meenden, een hele sortering van dat spul
bij zich. Hij leek wel een spulloloog. Uit
alle hoeken van de kleedkamer kwamen
kreten van: „geef mij dit nog even en ik
wil nog wat van dat". En daar ging het
weer. Zelfs smeerde één der spelers zijn
rug vol. Enfin, het werd overal opge
smeerd. Wij dachten bij onszelf, dit wordt
de wedstrijd van het jaar. Een nulletje
of vijf vóór de rust. We rekenden ten
minste op een fikse overwinning. Maar
het kwam allemaal bedrogen uit. Met
1—0 verloren wij.
Wij meenden, dat deze dingen vroeger
niet bestonden. Men ging de kleedkamer
binnen, smoesde niet zo veel, verkleedde
zich en ging het veld in.
Nu is het zo, dat één een hele apotheek
meeneemt en anderen daar nerveus van
worden. Misschien denken ze wel: „wat
hij gebruikt kan wel tot subliem voetbal
leiden. Dus neem ik ook wat". Men wordt
gewoon op een idee gebracht.
De medicijnman vinden wij primitief.
Maar hoe staat het met ons?
EEN SNUIVERT.
