□aiiili
Sprookje
H. G. TEIWES
MODERNE MEUBELEN
HETMEUBELCENTRUM
N.V. SCHOONMAAKBEDRIJF
poolt Allen mee, het is voor A.f.c.
TTet Kerstfeest leent zich bij uitstek voor
het vertellen van sprookjes. Nederig
zou ik onder Uw ogen willen komen om
ook een klein duitje in het sprookjes
potje te doen.
Elk sprookje begint met: „heel lang
geleden leefde er eensDaar wil ik
niet van afwijken. Een sprookje valt of
staat met deze aanhef.
Vandaar:
Heel lang geleden leefde er eens een
oud mannetje. Hij woonde diep in een
donker bos. De naam van het bos hadden
ze gepikt van een stripverhaal. Het man
netje woonde in het Donkere-Bomen-
Bos.
Op het moment dat dit sprookje begint
was hij 74 jaar, 364 dagen en een paar
uur oud. Een leeftijd waar je U tegen
kan zeggen. Hij had een bewogen leven
achter de rug. Met veel hoogtepunten,
maar ook moeilijkheden waren hem niet
gespaard gebleven. Niettemin was het
mannetje tevreden. Hoe kon het ook an
ders. Hij was kerngezond.
Nu leunde hij behaaglijk achterover in
een echt leren fauteuil in zijn werkka
mer op de eerste verdieping van zijn zes
verdiepingen tellende hutje. Goed, het
leek niet veel op een hutje uit een sprook
je. Het Roodkapjes-element ontbrak vol
ledig. Enige gelijkenis met het pannekoe-
kenhuisje van Hans en Grietje had het
ook niet. Kortom, het was een riant
hutje. De jongens van Grimm zouden
hun duim en wijsvinger er bij afgelikt
hebben.
Terug naar het oude mannetje, dat nog
steeds behaaglijk in zijn fauteuil leunde.
Hij kon tevreden zijn. Niet alleen omdat
hij kerngezond was, maar ook omdat al
les nu achter de rug was. Alles was in
gereedheid gebracht voor de grote dag
van morgen. Dan zou hij jarig zijn. Mor
gen zou hij de driekwart eeuw volmaken.
Alle uitnodigingen waren de deur uit;
zijn hutje was schitterend versierd en de
feestneuzen lagen voor het grijpen. Niets
was aan het toeval overgelaten. Daar had
zijn staf van 50(> dwergjes wel voor ge
zorgd. In al die jaren had hij een per
fecte organisatie opgebouwd.
Het mannetje stak een grote, dikke
sigaar op en dacht aan de wedstrijd van
morgen, die te zijne ere gespeeld zou wor
den. Hij was niet bang geweest. De reu
zen van het Oertijden-bos aan de andere
kant van het meer had hij uitgenodigd.
Voorwaar geen kleinigheid. De grote open
plek in het Donkere-Bomen bos was in
gereedheid gebracht voor het treffen.
Wekenlang was de match Dwergen—Reu
zen het gesprek tan de dag geweest voot
de bewoners van het bos. Even had het
mannetje zijn wenkbrauwen opgetrokken
toen er een paar dieren waren geweest,
die gemopperd hadden over de prijzen.
Hij bekeek nu met eeu goedkeurende blik
het sigarenbandje. „Het moet uit de leng
te of uit de breedte komen", mompelde
hij zachtjes voor zich heen. Honderd ok
kernoten voor een plaats aan de zuide
lijke bosrand mocht hij toch wel vragen.
De reuzen waren toch niet elke dag te
gast in zijn bos. Toch moest hij onwille
keurig denken aan die brutale opmerking
van de vos. „Als je jarig bent", had die
rakker gezegd „,dan is het een gewoonte
dat je je visite tracteertEven was
het mannetje om een antwoord verlegen
geweest. Daar moet je echt een vos voot
zijn dacht hij, kijkend in de spitse snuit
van het beest. „Alles is vandaag de dag
duur, Reintje en met dat dooddoe-
nertje had hij het beest buiten de deur
van zijn hutje weten te krijgen.
Goed, er waren ook nog een paar
schildpadden geweest, die voor zijn deur
een beetje herrie hadden geschopt. Ze
stonden te schreeuwen dat het een schan
de was dat de wedstrijd niet op de kijk
kastjes werd uitgezonden. Of het man
netje wel gedacht had aan de ouwe, suk
kelende dieren en aan hen, die op dat
moment ziek waren. Hij had zich van het
raam afgewend; op een knop gedrukt in
zijn fraaie notenhouten bureau en de
twee dwergjes, die onmiddellijk hierna
binnenstapten opdracht gegeven, de
schildpadden te verzoeken ergens anders
herrie te gaan maken.
de Italiaanse keuken
Imp. gebr. plieger Heerlen, amsterdam
Ach, hij wist het wel. Met een speels
gebaar tikte hij de witte askegel van zijn
sigaar. Elk dierenrijk had te kampen met
een paar van die recalcitrante onderda
nen. Het veroorzaakte geen enkele rim
peling in zijn gemoedstoestand.
Morgen was hij vijfenzeventig. Delega
ties van verre rijken zouden hem komen
feliciteren met deze prachtige leeftijd.
Nee, hij was echt gelukkig. Voor een
laatste inspectie van zijn 264 vertrekken
en om te zien of de tractaties, die hij uit
het hele land had laten aanrukken reeds
gereed stonden voor zijn gasten, stond
hij op, streek met een routinegebaar zijn
buis glad, dat een weinig gespannen
stond om zijn weldoorvoede buikje en
wandelde hierna ons sprookje uit...
Er komt in dit geval geen olifant met
een lange snuit, want het mannetje leefde
nog lang en gelukkig.
CHARLIE.
DANK
Ons slachtoffer Van de Weete
ring dankt alle A.F.C.-ers die van
hun medeleven bij zijn sleutelbeen
breuk hebben getuigd.
20 december
We wonnen met 3—1 van De Spartaan.
Nakaarten over het wel of niet verdiende
van deze zege is, sinds het afschaffen van
de protesten, imopportuun. Toegegeven,
een enkeling in onze gelederen gaat er té
hard in. Intussen is door het verlies van
J.O.S. de reële afstand op Hillegom drie
punten. Die halen we makkelijk in.
COMPLETE WONINGINRICHTING
Direct van fabriek, met schriftelijke garantie Ook inruil
van oude meubelen tegen zeer hoge prijzen Ideale betalings
mogelijkheid, zonder hinderlijke informatie, tot 18 maanden.
Tot 6 maanden zonder rente.
Toon kamers door geheel Nederland
Vraagt schriftelijk inlichtingen bij ons Hoofdkantoor
GED. GRACHT 237, DEN HAAG ot TELEFOON 0 70 - 60 48 93
Schoonmaakonderhoud van fabrieken, kantoren, theaters
schepen, vliegtuigen en treinen.
KANTOOR SCHIPHOL, TELEFOON 15 4172
Vondelstraat 82, Amsterdam, Tel. 124189-896 26
4
