It's all over now
In plaats van en
v/oor Jan
pooLt Allen mee, het is voor A.p.c
41s u allemaal terug bent van vakantie
uit het zuiden, dan pas zo wil een
gave traditie gaat Jan Steensma met
zijn Hernia de zon nog even achterna.
De Schakelzorgen laat hij dan eenmaal
aan mij over en dat betekent dus: waar
nemend redacteur ondergetekende, als
definitieve boodschapper dat de zomer
weer voorbij is.
Daar zit iets triests in: als ieder zijn deel
van het goede heeft gehad, dan komt de
harde realiteit, die in mij haar begelei
der heeft. Even mocht ik nog omkijken
naar de zomer. Dat was toen, juist na
het gereedkomen van de Schakelvoorbe
reidingen, Jan en Herma waren weerge
keerd van beneden de Pyreneeën. Ik heb
nooit geweten, dat bruin zo mooi kon
zijn. Ik geef u in overweging hen spoe
dig nog eens goed te bezien, indien u
althans de originele kleur nog wilt be
wonderen, want ook het beste behang
verschiet tenslotte.
Met de tijdelijke afwezigheid van Jan
Steensma was niet slechts uw redacteur
absent, maar ook de voortvarende A.B.C.-
voorzitter, die niet aan het hoofd van zijn
schare stond in de ure der glorie. Per
soonlijk dacht ik even aan desertie, maar
dat bleek niet het geval. Hij was gewoon
even weg geweest en heeft mij nog net
het verhaal kunnen vertellen, hoe hij aan
spaanse kust door de autoradio op zater
dagavond het succes van zijn hoofdmacht
vernam. Koortsachtig draaiend tussen vele
hier niet beluisterbare zenders ving hij
plotseling onze vaderlandse nieuwsdienst
op: „Sport; honkbal. Het Amsterdamse
A.B.C. zal in het volgende seizoen
Het was al genoeg voor Jan, die de
champagne in zijn beste Spaans ging be
stellen. Het tekent hem in al zijn opti
misme. Ik zelf zou stellig het verhaal
hebben uitgeluisterd en dan nog niet ge
heel overtuigd zijn van de waarheid. Had
die nieuwslezer niet kunnen vervolgen
met: wederom moeten uitkomen in
de eerste klasse van de honkbalcompeti
tie, daar de vacante plaats in de hoofd
klasse is opgeëist door het Haarlemse
H.C.K., dat de Amsterdammers in de be
slissingswedstrijd wist te kloppen met,
enz.".
Maar hij had gelijk en het doet deugd,
dat de optimist eens zijn gelijk beleeft.
Velen hebben velen de hand geschud ter
gelegenheid van de rentree (na 23 jaar)
van A.B.C. in de hoogste klasse van ons
vaderlandse honkbal. Maar het lijkt mij
een daad van eenvoudige piëteit de
A.B.C.-voorzitter hier in zijn eigen Scha
kel nog oprecht hartelijk te feliciteren.
Jan, van harte!
Inmiddels zijn echter het honkbalgrijs
en het cricketwit in de linnenkast gebor
gen. Ik zei het reeds, de zomer is over-
getogen en eendrachtig scharen wij ons
weer rond de voetbal, die alweer voor
menige verrassing heeft gezorgd. Verge
leken met het vorig seizoen komt A.F.C.
dit jaar uit met iets minder jeugdelftal-
len en met weer iets meer seniorenelf
tallen.
Dertien seniorenelftallen brengt A.F.C.
nu zondags in de wei. Wel even om over
na te denken. Vroeger richtte je met der
tien man een voetbalclub op. Tegenwoor
dig ben je geen club als je niet dertien
elftallen op de been brengt.
Na deze Schakel blijven u en ik het
contact bewaren want in een van die elf
tallen blijf ik doen wat mij mogelijk is.
Juist ja, als wachter aan de laatste
poort
AD ONDERDELAT.
Het is met zo'n cricket-seizoen gelijk
een batsman die inkomt na een stand
van 100 voor nul en dan zelf op de eerste
bal weer kan vertrekken. Uren heeft hij
zich zitten beraden op de mogelijkheden
die er voor hem straks zouden komen,
maar die ene, verraderlijke eerste bal
gooit al zijn mooie dromen in duigen en
er rest hem slechts een hele week te
wachten alvorens hij het opnieuw mag
proberen.
En het cricketseizoen? Ach je begint
wat onwennig en als je net in vorm
schijnt te komen ga je met vacantie. Een
keer een vrije zondag; een keertje regen
en ach daar is augustus al weer met nog
maar twee wedstrijden.
Acht maanden lang geen fielders te
zien; stumps sta m verloren in een hoekje
bij Stokkel; de bats doen zich te goed
aan de zalvende olie. Mondjesmaat krijgt
de kniezende cricketter nog wat winter-
voer met de averages van Kleefstra (half
november); de nieuwe indeling voor '65
(december) en stand van de derde test
match half Januari te Brisbane
Terugkijkend mogen we zeggen dat het
voor de Amsterdamse Cricket Club een
bijzonder geslaagd jaar is geweest. Het
eerste viel door nederlagen tegen H.C.C.
en H.B.S. (door vacanties misten we eni
ge prominentenwel wat op de ranglijst
terug, maar over het geheel genomen had
dit elftal een zeer geslaagd seizoen. Joe
Milner scoorde in 10 innings 454 runs
en was met een gemiddelde van 45,40 de
grote rungetter, gevolgd door Henk van
Weelde (30,86) en Henk Rikse (27,33).
Ook bij de bowlers voeren deze laatste
twee de lijst aart met een gemiddelde van
13,50 runs per wicket. Rudi Janssen had
achter het wicket met 16 slachtoffers een
uitstekend seizoen. Niet onvermeld moge
blijven het altijd weer uitmuntende fiel
den van Hans Dukker. De resultaten van
zijn vlijmscherpe fielden zult u niet in
statistieken vinden, maar hij is op de
Nederlandse cricket-velden de ongekroon
de koning van cover-point en wijde om
streken.
(Vervolg Van de brug)
In de „A.V.B." vallen vele grote uit
slagen, meestal voor ons gunstig. Blij
waren we met de eerste overwinning
van het 5de van zondag j.l.
De jeugd doet het over het algemeen ook
niet zo slecht, maar een 8-0 nederlaag
van onze hoop voor de toekomst spelende
onder het pseudoniem B-l tegen de Ajax
benjamins liegt er niet om. Hier valt dus
nog veel te verbeteren.
A.B.C. Hoofdklasser
Met A.B.C. hebben vele voetballers en
cricketers zich verheugd over de fel be
vochten promotie van onze honkballers.
Wat een wedstrijd was dat tegen H.C..K.I
Wat hebben we genoten van het sublieme
veldwerk en bovenal van de magnifieke
aangooien. De overwinning en de promo
tie waren welverdiend Ook op deze plaats
mogen de hartelijke gelukwensen van de
A.F.C. niet ontbreken. Wat ik het meest
verheugend vond? Dat er zoveel promi
nente voetballers en cricketers in Haar
lem waren. Zo zijn wij op de goede weg;
een weg die nog verder omhoog gaat!
Het lezen van mijn artikel in de oktober-
Schakel zal ik u besparen door, naar ik
hoop, enige weken naar het Oosten te
verdwijnen. Dat het A.F.C. ook in die
periode bijzonder goed moge gaan, hoopt
HENK KAPPELHOFF
A.C.C. 2 veroverde met donderend ge
weld het kampioenschap van 2 B. De
batting-side was zo solide dat zelfs num
mer 9 met een gemiddelde van ruim
18,— runs per wedstrijd speelde.! Topper
is hier Hein van Waesberge met een
average van 28,33. Het kwartet aanvallers
tw. Duco Ohm, Wim v. d. Hurk, Hans
Schooneveldt en Wouter Hendriksen was
zonder meer moordend voor de vijande
lijke batslieden die het op deze aanval
gemiddeld niet verder brachten dan 10
runs per wicket.
A.C.C. 3 en 4 bliezen hun partijtje mee
zonder tot uitzonderlijke prestaties te ko
men. Uitzonderingen vormden de century
van Geert Abendanon (130 not out), Ernst
Brusse's 9 voor 29 en de hattrick van
Huugje Roll tegen Olympia 2- Huugje
Roll nam dit jaar in alle door hem ge
speelde wedstrijden 53 wickets voor een
gemiddelde prijs van 6,77 runs per
wicket! Onthoudt die naam; A.C.C. gaat
daar plezier van beleven.
Tot slot van deze overpeinzingen een
woord van hulde aan onze zusterclub
A.B.C. bij haar promotie naar het honk
bal-walhalla. Goed Genoeg thans met
voetbal, honkbal en cricket in de voorste
gelederen. Laat nu de klok maar luiden.
de rest zien we volgend jaar wel weer.
MAX DE BRUIN.
2
