On clit et datjes
Prettige
reiservaringen
Bequnstiqmq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Moeilijk
Ik weet het, U kan deze rubriek, evenals
trouwens alle andere, niet missen.
Maar ik heb geen stuff. Iedereen geeft
zijn mening over alles in dit nummer.
Moet ik nou ook nog een mening geven.
Over mijn persoonlijke elfstedentocht
geen woord. Twee artikelen (wat zeg ik?
drie) over deze bovenmenselijke affaire
zijn genoeg. Bovenmenselijk? Daar lachen
we toch om. De Woudstra's, de Hanne-
ma's, de Bosma's en ik. Over wat zouden
de Bosma's en ik niet meelachen?
Maar goed. Geen stuff dus. Geen hond
getrouwd deze maand. Niet van mijn
gang en niet van Piet zijnes. Geen weer
zeker.
Zeggen de deskundigen tegen me een
borrel en een sigaar te nemen. Komt de
stuff vanzelf. Ze hebben gelijk. Wat een
ellende. Ach, waarom zou ik me kwaad
maken? Die pagina komt heus vol. Als
het zou moeten.
Niet Wit
Karei roert het al aan. Wij speelden
met de gedachte U een witte Schakel
voer te leggen. Althans een Schakel met
witte omslag. En wat ons nocit parten
speelt, deed het deze keer. Onze zuinig
heid stond ons in de weg. Voor het ge
hele jaar wordt de omslag, met de ad
vertenties, voorgedrukt. Uit zuinigheid.
Zo'n grote oplage scheelt maar niet effe,
zeg.
Dat bracht mee, dat we ook deze keer
rood uit moesten komen, (schoppen noch
klaveren). Jammer, maar we moeten nu
eenmaal commerciële nummers maken.
Jan, Otto en ik. Met z'n drieën. Toch
waren we liever wit uitgekomen. U raadt
nooit waarom. Misschien heeft Flink on
gelijk en zit U vandaag, tien dagen nadat
deze datjes genoteerd worden, te puffen
bij Uw c.v. En dan raadt U het inderdaad
nooit meer.
Geen gemiddelden
Neen, geen gemiddelden. In 't geheel
geen uitslagen trouwens. Ja, eentje. Rolf
Leeser heeft de afgelopen maand ook een
pokertje gewonnen. Was ie zo blij, heb
ben we een rondje gekregen. En deze keer
had Jaap het goed verstaan.
Ik weet niet wie van het drietal Henk
Kappelhoff, Cor van Peperzeel en Theo
van Emden te onduidelijk spreekt, maar
ineens hadden we allemaal een borrel, op
die maandag.
Voorzichtig met Jaap, jongens, hij mag
niet stuk. We hebben er maar één van.
Afwachten
De voetballerij gaat het leeuwendeel
van het jaar opeisen. Geen noodcompe-
titie, wel bekerwedstrijden, wel kampioens
competitie, wel poolen. De bond doet ge
woon of er niks aan de hand is. Enfin, wij
kijken de kat uit de boom en als we
eind april weer voetballen, dan moeten
wij alles nog eens aanzien. Per slot van
rekening hebben cricket en honkbal (om
maar dicht bij huis te blijven) hun rech
ten. Het komt mij voor, dat over de uit
loop van het voetbalseizoen het laatste
woord nog niet is gesproken.
Waarom stelt de K.N.V.B. niet 15 mei
als fatale datum? Wie dan boven- of on
deraan staat mag juichen of huilen.
Soeda.
Daarna gaan we zomersporten.
Jaardiner
Een vleugje jaardiner nog. Het vers
van Wilem Staats, voorgedragen door
Willem van der Marei op de wijs van
„Weet je nog wel, oudje!" sloeg op 18,
neen op 19 januari bijzonder in. Ook van
de toen aanwezigen heeft niet iedereen
het gehoord. Voor geheel A.F.C. nemen
we het hier of elders graag nog op.
Onze excuses, aan auteur en recitateur
voor het weglaten van een enkel coupletje.
Geen Standen
Ik weet echt niet of U morgen of over
morgen deze ranglijsten nodig heeft. Ik
hoop van wel, maar ik heb er geen ver
trouwen in. Maar zodra U behoefte voelt
aan wetenschap op dit gebied, grijp dan
de Kerst-Schakel. Daarin staat alles. Zelfs
de stand van Zatten II, die ook, net als
bijna alle andere teams, nog gemakkelijk
kampioen kunnen worden.
Sigariets and Whusky
Waar begint een limbo-night? Where
do we go loopy-loop? Waar is het be
gin van de wilde rietlanden? Althans
als we het netjes willen houden. (Zo
niet, dan raad ik U „De Haven van
Urk" aan).
Bij Eylebijl, toch. Door onopgehel
derde oorzaak heeft U de advertentie
een paar keer gemist. Maar het etablis
sement bestaat nog, en hoe?
(Zo, Otto, nu kun je toch de volle
mep rekenen). Dag George, dag John.
Dank
Zonder inschakeling van de aanvoer
ders, die normaal al een redelijke hekel
aan verslaggeving hebben, (laat staan
als er niet gevoetbald wordt) waren wij
in staat U deze Schakel voor te leggen.
Daarvoor verdienen onze medewerkers
onze hartelijke dank.
Recuerdos
Redactie, administratie en drukkerij van
Uw clubblad wensen U altijd alle goeds,
maar in het bijzonder een gelukkige
maartmaand. Zowel persoonlijk, als za
kelijk. En totte me maar weer gauw
gaan voetballen.
J. T. S.
W/onderlijk hoe je in het buitenland
met clubgenoten afspreekt en hen
toevallig ontmoet. Ziehier een paar ont
boezemingen en een paar ervaringen uit
deze maand.
Een telefoontje van het éne Zwitserse
wintersport-oord naar het andere: „Kom
a.s. zaterdag bij ons op ons kasteel-hotel",
is een gebod voor mijn vrouw en mij.
Wij gaven daar prettig gevolg aan en
gingen met zo'n heerlijk Zwitsers berg-
treintje door het ideale landschap naar
deze A.F.C.-vrienden.
Hoewel geen tijd van aankomst door
ons was aangegeven vonden we toch
2 clubgenoten aan het dorpsstationnetje;
één van hen was tot onze verrassing één
onzer (minder bekende) donateurs, te
onzer ere met wagen (echter zonder bloe
men of muziek).
We werden de bergen in getranspor
teerd en kwamen in zulk een gezellig ge
moderniseerd slot, waar we met thee en
diverse vaderlandse dranken werden ont
vangen, gevolgd door een diner. En in
tussen technische beschouwingen over
Reims—Feijenoord of 1—3 dan wel 2—4
dichter bij 0—1 is.
Onze laatste trein ging om 9.31, doch
eerst tegen 10 uur bemerkten we dit.
Gevolg: als goede A.F.C.-ers „doorjassen".
12 uur was nog te vroeg en om 2 uur
kwam het gebruikelijke incident, zodat
de feestvreugde tot half drie met één min
der werd voortgezet. Kamer werd ons
bereidwillig, zoals tot dusverre, gratis ter
beschikking gesteld, al ontbraken onze
pyama's en tandenborstel. Om half negen
werden we gewekt met sinaasappel,
scheerzeep, scheerapparaat en tandpasta
door één onzer vroegere beroemde keepers.
Ons werd te verstaan gegeven, dat we
nu snel moesten verdwijnen en om 10.01
begonnen we (nu zonder wagen) onze
wandeling, die 12 minuten moest duren
naar beneden, waar keurig de trein van
10.13 werd gehaald.
Onze minzame dank aan onze A.F.C.-
clubgenoten, die ons op grandioze wijze
hebben ontvangen in hun schone winter
sport-oord en onze kosten zo laag hebben
gehouden.
Een bescheiden revanche hebben we
hun een paar dagen later aangeboden.
Prettige herinneringen.
De dag van vertrek is aangebroken.
Weer een heerlijk bergtreintje door het
panoramische winterlandschap. In Chur
overstappen en wie staat daar precies voor
onze wagon? Ons jongste E.C.-lid. Actief
en drukdoende. Hevige debatten over
sneeuw, ijs, schaatsen en skieën. Een heer
lijk babbeltje aan één stuk van Chur tot
Zürich met een gezellig kopje koffie. In
middels blijkt, dat we gezamenlijk per
K.L.M. ook Zürich—Amsterdam reizen.
In dat mooie vliegveldrestaurant Zürich-
Klothen, genieten we de lunch gezamen
lijk na een smakelijk apéritiefje t.w. Al-
penbitter, als afscheid van de bergen,
gevolgd door een Zwitsers wijntje. In het
vliegtuig is ons een charmante stewardess
behulpzaam met enige prettige cognacjes.
Een weddenschap i.v.m. deze stewardess
win ik en passant (En die moeder dan?
Red.).
Het is heerlijk je clubgenoten zo some
where in the world te ontmoeten en zo
heerlijk rustig zonder elftal- of clubzorgen
te babbelen, te reizen en te verkeren.
Een hartelijk dankjewel aan onze club
genoten, die wij zo lekker toevallig ont
moetten of waarmede wij zo toevallig
konden afspreken.
v. N.
11
