Mijn mond zal koekjes eten
A.B.C.
DE SELL
KEUKEN
BeGunstiGinq van onze aövecteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
ll/fijn identiteitskaart heb ik ingeleverd
en de motgaatjes in mijn, inmiddels
met antieke waarde behepte, voetbal
broekje worden van de week door mijn
wederhelft gestopt.
Men gewaagt in dergelijke gevallen van
een „tweede jeugd" te mompelen, doch
ik ben al aan mijn derde bezig. Wat de
oorzaak van een dergelijke onbezonnen
roekelooheid is, ga ik U thans vertellen.
Enige tijd geleden ben ik niet op de
vingers op de rug getikt door een
directeurshand. Die van de heer D. J.
Bessem namelijk. Hij zei met zijn sterke,
organisatorisch ontwikkelde stem: „Jij
wordt te dik".
Dit was nog geen opzienbarend nieuws
voor mij. Ik ben al 25 jaar dik en de
minder vleiende benaming van „bolle
Willem" houdt er nauw verband mee.
Echter, deze directeur had het zeer
vriendelijk met mij voor, want hij advi
seerde mij: „Je kunt toch SIKS-koekjes
eten, daar val je kilo's van af. En een
beetje beweging zou ook niet slecht voor
je zijn".
Ik heb mijn gedachten over het een en
ander ernstig laten gaan. Mijn eerste ge
dachte was: liever NIKS dan SIKS. Doch
dat klinkt wat hatelijk voor de onderne
mende firma, die deze dure koekjes bakt.
Bovendien, wanneer je niks eet, ga je
dood. Onherroepelijk. Het nadeel van
doodgaan is, dat je de volgende ochtend
/o stijf bent.
Gehecht aan het leven ben ik de vol
gende dag de stad ingegaan. Lopend wel
te verstaan. Uren heb ik gelopen, mijn
tong op mijn buik, de zweetdruppeltjes
tappelings langs mijn rug voelend.
Bij de Ceintuurbaan ben ik mentaal
bezweken. Ik passeerde een eetsalon, waar
gehaktballetjes lagen. Misschien klinkt
het ongelofelijk en ook ik heb er voor
heen nooit in kunnen geloven. Maar als
ik U nu zeg, dat deze balletjes mij toe
lachten dan zult U daar vreemd van op
kijken.
Er was één gehaktbal, die mij zelfs een
knipoogje gaf. Deze bal en ik moet U
eerlijk bekennen nog één familielid van
hem hebben hun olijkheid met de on
dergang moeten bekopen. Hun tegen
waarde heb ik in de eetsalon gedepo
neerd. Zij zijn niet meer
De wandeling was weer voor niets ge
weest en nu zit ik op Siks-koekjes te kau
wen. Ik blijf net zolang kauwen, tot ik
mijn jeugdfiguur terug heb. Slank, mooi,
gespierd en sportief. Zoals oudere A.F.C.-
ers mij herinneren en daarvan iedere zon
dag hebben genoten.
Tussen twee haakjes: weet U de verle
den tijd van dieet? Die-at! Mijn thans zo
sterke doorzettingsvermogen dank ik aan
ons nieuwe complex in Buitenveldert.
Wanneer ik daar een kijkje neem, soms
vertoevende op het prachtige terras, dan
kijk ik met een beetje weemoed naar al
die heerlijke, mooi aangelegde sport
velden. Dan spijt het mij zo ontzaglijk,
dat ik te oud ben geworden om nog te
kunnen voetballen, te honkballen of te
cricketen.
Datzelfde gevoel zal wel iedere oud
geworden A.F.C.-er krijgen bij het aan
schouwen van zulk een rijk bezit. Ik ben
geen liefhebber van de „vroeger-verhaal
tjes". De omstandigheden en de verhou
dingen, de razende voortgang van tech
niek en wetenschap doen zeer vele verge
lijkingen kreupel gaan.
Eén „vroegertje" wil ik vooral de jon
gere A.F.C.-ers niet onthouden. Vroeger
hadden we 4 kleedlokalen en stonden na
afloop van de wedstrijden zich 60 spelers
te verdringen aan het toen rijke bezit
van drie echte waterkranen met wasblik-
jes.
In ons nieuwe home zijn witte, blauwe
en groene W.C.'s en wastafels. Cor van
Peperzeel heeft een zeer fijne smaak en
met nog meer intens genoegen dan thans
zullen wij indien zelfs nauwelijks hoog
nodig gebruik maken van deze toilet
ten.
Mogen vooral de spelers, dus degenen,
die het meest profiteren van wat er
straks geboden wordt, het warme
enthousiasme en de ware clubliefde be
zitten, die nodig zijn om A.F.C., A.B.C.
en A.C.C; de plaats te blijven garanderen,
waar wij, historisch en nóg voor knokten,
resp. knokken.
Denk daar op dat blauwe toilet maar
eens rustig over na en vergeet niet dóór
te spoelen!
Jhr. VAN ROSSEM DE GAULIN.
Het was dit jaar voor het hoogste
A.B.C.-negental een ..narrow escape".
Met alleen nog maar het treffen tegen
De Volewijckers voor de boeg, konden de
A.B.C.-ers degradatie naar de overgangs
klasse ontlopen als zij tenminste een pun
tenverdeling uit het vuur sleepten. Of
Ajax zou tegen kampioen U.V.V. niet tot
winst moeten komen. In dit geval zou
A.B.C. eveneens veilig staan.
Gehandhaafd.
De A.B.C.-ers lieten het niet zover ko
men, dat de beslissing zou vallen in het
duel tussen U.V.V. en Ajax. De dag
daarvoor, op zaterdag 18 augustus, ver
overden de A.B.C.-ers tegen de Over-IJers
een 2—0 voorsprong. De toestand werd
later zorgwekkend, want de voorsprong
veranderde in een 2—4 achterstand. Ad
Kraal zorgde voor 3—4 en een honkslag
van Johnny Hoitzing bracht beide ploe
gen op gelijke voet. Een gelijk spel dus,
waarmee beide partijen meer dan tevre
den waren. Zij waren immers gered voor
degradatie. Ajax werd ondanks een zege
op U.V.V. het kind van de rekening en
vergezelt Schoten 2 naar de overgangs
klasse. Vreugde dus niet alleen bij de
gebr. plieger
hetrlen, amsterdam
A.B.C.-ers, maar ook bij de A.F.C.-ers en
A.C.C.-ers, want het nieuwe sportvelden
complex in Buitenveldert kan nu be
speeld worden door drie verenigingen
wier eerste team zich in hun klasse heb
ben gehandhaafd.
Gelukkig.
Ook voor A.B.C. 2 een gelukkig sluit
stuk van de competitie. Na de nederlaag
tegen T.W.M. werden de twee laatste
wedstrijden met de volle winst afgesloten.
Van De Meer 2 werd met 19—2 gewonnen
en V.V.G.A. 5 moest met een 6—11 neder
laag het loodje leggen. De A.B.C.-ers ein
digen hierdoor op de derde plaats en
handhaven zich in de eerste rayon-klasse.
Een eindresultaat van enkele plaatsen
lager had, door een nieuwe competitie-
vorm, degradatie naar de tweede klasse
als gevolg gehad.
Bevredigend.
A.B.C. 3 sloot het seizoen eveneens met
een plaats in de bovenste regionen af.
Van V.V.7.. werd met 22—7 gewonnen,
maar aan W.V.H.E.D.W. moest door een
10—17 nederlaag de winst worden afge
staan. Een bevredigend resultaat, mede-
door een sterk begin. Het vierde negen
tal zegevierde in zijn laatste wedstrijd met
11—3 over Thamen 2 en neemt in zijn af
deling (tweede klasse C) een vijfde plaats
in met acht punten uit twaalf wedstrij
den. A.B.C. 5 heeft een moeilijk seizoen
achter de rug. Deze ploeg, die in hoofd
zaak uit debutanten bestond, eindigde op
de laatste plaats. Verpletterend was de
nederlaag in de laatste competitiewed
strijd tegen kampioen V.V.A: 1—21.
Geen succes.
Het B.R L.-negental, dat het afdelings
kampioenschap had behaald, had geen
succes in de kampioenswedstrijden. Met
een 0—6 nederlaag tegen de O.V.V.O.-
jongeren werden de A.B.C.-ers voor de
Amsterdamse titel uitgeschakeld.
Honkbalveld.
Het honkbalseizoen 1962 is ten einde.
De maanden zijn weer aangebroken dat
wij King Soccer gaan dienen. Onze voet-
balbroeders hebben de competitie met
succes ingezet en op zaterdag 6 oktober
wordt het prachtige en unieke sportvel
dencomplex aan de Boelelaan in Buiten
veldert officieel geopend. Een complex
waarop ondermeer een magnifiek honk
balveld met graffelpaden, met werpers
heuvel, met backstop en zelfs met dug
outs is aangelegd. De A.F.C.-ers wensen
wij in de voetbalstrijd veel succes toe. Zij
kunnen op het medeleven en de belang
stelling van vele A.B.C.-ers rekenen.
HANS DE BIE.
9
