Fa. FRED SAX Jac. Schot en motoren J. SUURBEEK remington dealer BequnstiGinq van onze aövecteecöeRS, houör öe schakel in stanö Voor het clubhuis in de Watergraafsmeer Maar er is toch een enorm contrast tus sen de verhuizing van toen en de ver huizing van nu. Wij voelden ons aan de Wandelweg min of meer als emigranten. A.F.C. was een echte Watergraafse ver eniging. (Toen wij in 1917 eerste klas werden, staken vele Meerbewoners de nationale vlag uit) en de afstand van Watergraafsmeer naar de Wandelweg was zó ver, dat tientallen leden bedank ten. Nieuwe aanwas kwam er voorlopig niet, want Amsterdam-Zuid bestond nog niet. De Zuidelijke grens van de stad werd gevormd door de De Lairessestraat en van ons veld af kon men lustig lijn 15 en lijn 16 zien rijden. Verder dan het Haarlemmermeerstation reed geen enkele tram, het oude Stadion lag nog midden in het land. Binding met zomersporten had A.F.C. in 1920 niet. A.C.C. werd opgericht in 1921 en A.B.C. in 1934. En A.F.C. had maar zes elftallen in die tijd. De hele zaak stond en viel organisatorisch en financieel gezien met het eerste elftal. En toen kwam de debacle. Via het eerste seizoen aan de Wandelweg degradeerde het eerste naar de overgangsklasse en een jaar later naar de tweede klas. Het wa ren zware jaren die volgden, maar A.F.C. gedragen door de clubliefde van trouw gebleven leden kwam er door. Eigenlijk is het wel typisch, dat de groei van onze stad, die ons tot verhuizing naar Buiten- veldert dwong, destijds nieuw leven in A.F.C. bracht. Want de uitbreiding die de stad onderging van de De Lairesse straat naar de Wandelweg bracht ons een grote aanwas van jeugdleden. A.F.C. werd „de" club van Amster dam-Zuid, zoals zij eens „de" club van Watergraafsmeer was. George Wijnand heeft eens in de Schakel een gedicht ge publiceerd „Ballade van de drie velden", waarvan de slotregels luiden: „Aan de Wandelweg liggen drie vel den. Daar voelen wij ons allen thuis. Die velden vervelen ons zelden. Ze zijn er ons tweede tehuis". Inderdaad, dat is de grote kracht van A.F.C.: Het is er ons tweede tehuis. 42 jaar. Twee-en-veertig jaar is de Wandelweg ons „home" geweest. Voetbalgeneraties kwamen en gingen. Er werden vriend schapsbanden gesloten, er deden zich ook conflicten voor een club is de weer spiegeling van het leven. In het kader van dit artikel is het niet wel mogelijk ook maar bij bena dering in te gaan op wat zich in die 42 jaar heeft afgespeeld. Vier data mag ik naar voren brengen, omdat die A.F.C. aan de Wandelweg „een ander gezicht" gaven. Op 1 juni 1935 werd het nieuwe club huis officieel geopend. Op 17 en 18 januari was ons 40-jarig bestaan feeste lijk herdacht. Bij de voorbereiding daar van was een plan ontworpen om ter ge legenheid van het veertig-jarig bestaan een groot clubhuis te doen verrijzen. De commissie, die daartoe werd benoemd, heeft bergen werk verzet. Zij vond de befaamde „prikkaarten" uit, waarmede kegelwedstrijden, dansavonden en zo maar borrelavonden volkomen onveilig werden gemaakt. Van „Kleine Club" tot „Van Tuyll", van het „Sijsje" tot de „Betimmering", van „Sandeman" tot de „Steeg" kende men de „beruchte" club huis-commissie van A.F.C., die overal binnenkwam en iedereen aanklampte. Nog nooit zijn met zoveel clubliefde en zelfverloochening elfkroegen-tochten on dernomen als door die Commissie. Maar scherts terzijde: die commissie hield zich buitengewoon en om midden in de grote economische crisis buiten bezwaar van de clubkas een clubgebouw te doen ver rijzen als Henk Esser c.s. deden, is een prestatie, die met gouden letteren in de A.F.C.-annalen geboekstaafd behoort te worden. Op 26 mei 1946 vond de historische wedstrijd A.F.C.K.F.C. plaats. De tri bunes puilden uit, de „dijk" zag zwart van de mensen en opkopers maakten tot f 25,— voor een plaats. Dat had de Wan delweg nog nooit beleefd. De situatie is velen nog wel bekend en voor hen die de wedstrijd zagen, onvergetelijk. Als K.F.C. won of gelijk speelde, dan was zij kampioen en moest met 't Gooi en T.O.G. om één plaats in de eerste klasse spelen. Als wij wonnen en daarna thuis van W.F.C., dan kwam er een beslissings wedstrijd tegen K.F.C.. Wel, de duizenden op en aan de Wan delweg kregen waar voor hun geld. Met de rust was het 0—2 en zeventien minu ten voor tijd 0—3. Toen beleefde A.F.C. een roes en twee minuten voor tijd was het 4—3. Het schot van Sonnevelt dat de wedstrijd besliste is de verschrikkelijkste voor BMW automobielen Vespa en Heinkel-scooters Sarphatistraat 34 Tel. 52910 PROEFRIT NA AFSPRAAK OFFICIAL N Z. Voorburgwal 135, Amsterdam, telefoon 247272 Remington Cicero I. 275-

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1962 | | pagina 7