Marshall
wmmmm
^mrwm ,-w
s!
length AS. gffiS
V0tT3ALWB5TO
r. a. a v s
iiSi
Dames- en
Herenschoevien
poolt allen mee, het is voor a.f.c.
-
jrjf
f 3 S# 1
fj'
t&mmm
Reclame in
mensen, die kwamen kijken, waren nog
niet zo gemakzuchtig als de huidige ge
neratie. „Gemakkelijk te bereiken met
lijn 10". Jawel, die ging toen bij de Mui-
derkerk linksaf de van Swindenstraat in
en van de Muiderkerk naar Goed Genoeg
was het zeker een half uur lopen. Entree
een kwartje, militairen een dubbeltje.
En dan: „omheining en plankier aan
wezig". Eigenlijk was het dus een primi
tieve bedoening. Er waren dus planken
aangebracht waarop men kon staan, zo
dat men niet tot zijn enkels in de vette
Meerse klei zakte om A.F.C. te zien spe
len! En het publiek vond het prachtig.
„Maar" een half uur lopen van de dichtst
bijzijnde halte van de electrische tram.
Een stoomtram bracht je helemaal naar
A.F.C., maar dan moest je wel zorgen
aan het Weesperpoortstation de tram van
half twee te halen. Als je dan op A.F.C.
was en zonder ongelukken de mest
vaalt van boer Oostveen was gepasseerd
(argeloze lieden liepen wel eens in die
mestvaalt en werden dan juichend uit de
prut gevist) dan kon je op een plank
staan. Wat een luxe, wat een „service"
zoals dat tegenwoordig heet!
A.F.C. beschikte daar over twee ter
reinen. Het tweede veld was het zoge
naamde „boomgaardveld". Tussen dat
tweede veld en de Middenweg lag de
prachtige boomgaard van boer Oostveen.
Wel, dat heeft Oostveen geweten. De
jeugdige schurkjes van A.F.C. gingen op
dat tweede veld goaltrappen aan de kant
van de boomgaard (Nico Holtzappel wist
toen ook nog niet dat hij een groot pae-
dagoog zou worden). En nu was de truc,
zó hoog te schieten, dat de appelen en
peren uit de bomen naar beneden tui
melden. Er was toen nog geen „eet meer
fruit"-campagne wij deden die dingen
instinctief
Op Goed Genoeg raakten wij de aan
sluiting kwijt. Zes maal(!) eindigde A.F.C.
op de tweede plaats, twee maal op de
derde plaats en de grote buur Ajax over
vleugelde ons. Daarna werd de boom
weer dikker. Na een eindeloos geharre-
de oertijd
war werden wij „achter de groene tafel"
gepromoveerd tot de Westelijke le klasse
B (de zogenaamde Margarine Eerste
Klasse) en na daar twee keer kampioen
geworden te zijn en uitstekende resul
taten behaald te hebben in de wedstrij
den om het landskampioenschap, kwamen
wij in de echte, onvervalste le klasse A.
Maar daarop ga ik nu niet in, want de
wedstrijden om het Kampioenschap van
Nederland werden niet op Goed Genoeg
gespeeld, maar op het Stadion, het oude
Stadion, waar nu de Tuyl van Seroosker-
kenweg loopt.
En het gaat dit keer om de velden. Op
dat hoofdveld van Goed Genoeg is ook
ons eerste clubhuis verrezen. Clubhuis
wel een erg groot woord, maar het was
in 1909 een unicum voor Amsterdam.
Burgemeester de Wit van Watergraafs
meer verrichtte de openingsplechtigheid.
Het was een hele gebeurtenis. Op de foto,
die daarvan gemaakt werd, ziet ge op de
eerste rij van links naar rechts het zoon
tje van Burgemeester de Wit, Hein Brass,
Schaf Scheepens, Burgemeester de Wit
en de architect van het clubhuis, J. A.
de Waal. Op de bovenste rij staan van
links naar rechts o.a. Jan Prent, Piet de
Vilder, Toon van Seventer, Ben Schrage,
Piet Vermeulen, Nic. Scheepens, Peet
Scheepens, J. F. Scheepens Sr. en A. v. d.
Schaaf. Een wereld van A.F.C.-historie.
(Zie foto in het Gouden Boek van
A.F.C. links van pagina 129).
Dat clubhuis was gedoemd te verdwij
nen evenals 42 jaar later het club
huis aan de Wandelweg; de boerderij
Goed Genoeg werd afgebroken, evenals
de boerderij aan het begin van de Wan
delweg, de velden aan de Middenweg in
Watergraafsmeer gingen onder het zand,
evenals nu de velden aan de Wandelweg.
Amsterdam breidde uit
Onderhandelingen met de gemeente
Amsterdam werden geopend en zoals de
naam Gerard van Nigtevegt voor altijd
verbonden zal blijven aan onze verhui
zing naar Buitenveldert, zo blijft de naam
Jac. van Ooy voor altijd verbonden aan
de verhuizing van Watergraafsmeer naar
de Wandelweg.
De uitgewerkte plannen werden in mei
1920 aan de leden rondgezonden. Er wa
ren twee plannen, een „goedkoop" plan
en een „duur" plan. Als men die circu
laire doorleest dan begrijpt men eerst
recht wat er met het geld is gebeurd.
De algemene vergadering koos het „dure"
plan, dus met een nieuwe, overdekte
tribune en zo en daarvoor moest een
obligatielening worden geplaatst van
f 40.000,—. Welnu, op de brochure „Goed
genoeg voor onze jeugd!" die U in janu
ari in Uw brievenbus hebt gevonden en
waarin Uw financiële medewerking werd
gevraagd, kwam in totaal weinig minder
binnen dan het bedrag van de obligatie
lening 1920 en dat is nu maar een frac
tie van hetgeen totaal nodig is.
Op 4 december 1920 was het dan zo
ver: Het complex aan de Zuidelijke Wan
delweg werd officieel geopend door de
Wethouder (later burgemeester) W. de
Vlugt. Op de foto van de opening ziet
IJ ze zitten, de grote mannen van toen.
Galavazi, Jan van Gessel, Hirschmann
(bestuur N.V.B.) ir. Kohier (stadsarchi
tect), Jac. van Ooy, Wethouder de Vlugt,
Schaf Scheepens, Van Seventer en Albert
van Gessel. Eén naam breng ik hier naar
voren: ir. W. C. Kohier, stadsarchitect
van de stad Amsterdam, een man van
singuliere gaven. Hij was de grote stuw
kracht geweest en hem werd het ere-lid-
maatschap aangeboden. En wij zouden
aan dankbaarheid tegenover de nage
dachtenis van ir. Kohier tekort schieten,
als wij hier niet memoreerden dat het
ook ir. Kohier met zijn grote visie is ge
weest, die ons de weg heeft gewezen
naar het huidige Buitenveldert.
(Zie foto in het Gouden Boek van
A.F.C. rechts van pagina 48).
Contrast.
Drie terreinen, een overdekte tribune,
het eerste in de beroemde Westelijke
Eerste klasse: het leek allemaal zo mooi.
Speciaal adres voor
NIC. LELOUX
ZEILSTRAAT 46
TEL. 715356
SCHELDESTRAAT 8
TEL. 713870
dHM
W M
