Jonkheerlijkheden
Steenstra
Va rfumerien
poolt Allen mee, het is voor A.p.c.
TTet is mijn scherp oog niet ontgaan,
dat onze geachte en geprezen voor
zitter tijdens recente besprekingen, het
nieuwe complex betreffende, nog meer
met zijn vingers zit te trommelen, dan hij
voorheen reeds placht te doen.
Hij heeft zijn tempo flink opgevoerd,
dat is nogal duidelijk. Een hoge uitzon
dering mag het daarom wel heten, wan
neer hij zijn ongeduld bedwingt en zijn
vingers rustig houdt. Men zou in zo een
geval van „freewheelen" kunnen spreken.
Nu beginnen de tekenen van nerveuze
storingen bij de notabelen van Goed Ge
noeg opmerkelijk toe te nemen. Het knip
peren met oogleden, het trillen van on
derlipjes, het schichtig rondkijken, dit
alles neemt onmiskenbaar toe in genoem
de kringen.
De schrille lach, de voorloper van de
door merg en been scheurende gil, ont
breekt weliswaar nog, doch je kunt er
gerust wel op wachten. Of, wat men wel
eens grofweg zegt: Je kunt er wel gif op
innemen. Alhoewel ik persoonlijk liever
de voorkeur geef aan wat wachten.
Wachten, wachten en maar afwachten.
Dat is het zenuwslopende stadium, waar
in de zaak thans is aangeland. In deze
adembenemende race, die de „notabelen"
zijn aangegaan met vele instanties zijn
alle A.F.C.-ers, doch óók alle A.C.C.-ers
en A.B.C.-ers ten zeerste geïnteresseerd.
Culinair werk.
Zij, die bekend zijn met onze harts
tochtelijke overgave aan culinaire ge
neugten, zullen het niet vreemd vinden,
dat de besprekingen, eenmaal bij de keu
ken van het nieuwe clubhuis aangeko
men, geen einde schenen te nemen.
Een paar meter groter, een meter
kleiner, de trap gewijzigd, de glaswand
ingekort, het aanrecht langer. Dit alles is
voor U wellicht „abracadabra". Maar
wacht maar eens, wanneer de eerste club-
huisdinertjes geserveerd worden voor U
en Uw familie. Wat daar jaren van te
voren reeds een zorg aan is besteed.
Dan piept U wel anders! Er is een
staf van deskundigen werkzaam om de
a.s. organisatie van het „goed-genoeg-ge-
heel" in efficiënte en finantieel verant
woorde banen te leiden.
Dit vereist talloze besprekingen en we
mogen waarlijk wel diep dankbaar zijn,
dat er voldoende mensen zijn gevonden,
die deze althans voor amateurbegrip
pen gigantische opzet bereid zijn te
willen verwezenlijken.
Onze dames.
Ook de dames van de diverse clubs zit
ten niet stil; dat doen ze trouwens tóch
nooit. Maar nu zijn zij naarstig bezig
met een actie, die ten doel heeft hun
clubs bij de a.s. verhuizing een waardig
cadeau aan te bieden. De eerste klap is
een daalder waard. En ziet, tijdens de
eerste vergadering ten huize van de van
Nigtevegts bleek reeds onmiddellijk dat
hun oproep prachtig wortel had gescho
ten.
Ons is een zwijgplicht opgelegd, waar
aan we ons zullen houden, al zouden we
ervoor op de brandstapel moeten. Niet
leuk natuurlijk, met al die brandende
takjes onder je. Maar een man, een man,
een woord een woord.
Wij hadden in het Apollo-paviljoen on
langs nog een bespreking met de top
figuren uit onze dameskringen. Er is ons
iets officieel toegezegd. Dat wil zeggen:
mocht het nodig zijn. In dat geval, of
schoon wij weinig kans geven dat het
nodig zal zijn, zouden de heren Holtzap-
pel. van Nek, ten Oosten en Staats met
een kleine variant op een eerder hier ge
noemd gezegde willen refereren aan: een
vrouw een vrouw, een woord een woord.
Duitenveldert.
Het is alles Duitenveldert wat de klok
en de bellen slaan. Oók, en vanzelfspre
kend in de allereerste plaats, gaan de
mannen hun clubs een waardig en groots
cadeau aanbieden. Deze geste voelen wij
allen als een natuurlijke plicht jegens de
vereniging, die ons al zo ontzettend veel
schoons in ons leven geboden heeft. En
straks alsnog meer gaat bieden!
Van een ieder, niemand uitgezonderd,
wordt dus verwacht, dat hij zijn inmid
dels toegezonden „aanslagbiljet" heeft
geretourneerd aan de heer T. ten Oosten,
Chopinstraat 2- Netjes en duidelijk inge
vuld met een bedrag erop, zijn naam,
stand en reputatie waardig.
3 uur intens plezier.
Onlangs ben ik met vrouw en kinderen
naar „My fair Lady" gegaan. Wie Uwer
zou zulk een zeldzaam fraaie en goed ge
speelde musical nu willen missen. Heeft
men het geld dan niet voor het grijpen,
de mogelijkheid is er dan immer ervoor
te sparen, teneinde dit doel te bereiken
en eens een heerlijk „uitje" te hebben.
Om kort te gaan en U duidelijk te ver
tellen waar ik behalve naar dat Blonde
Meisje heen wilde, vermeld ik mijn
totale uitgaven van die avond:
4 keer entree
30.-
4 keer plaatsbespr.
0.80
4 keer tram heen
1.40
4 keer tram terug
1.40
programma
1.
4 consumpties pauze
2.75
zakje snoep Mam
0.80
4 kopjes koffie (slot)
2.30
40.45
U ziet, nu heeft de familie echt geen
dwaze uitspattingen verricht. Natuurlijk
hadden we op het „schellinkje" kunnen
gaan zitten en niets in de pauze en aan
het slot drinken. Maar als je nu eens een
keertje echt uit bent, zegt U nu zelf!
Dwaze verhoudingen.
Doch wat leert ons dit en zovele
andere voorbeelden? Een heel gezin drie
uurtjes plezier voor veertig gulden. Of
dit voor de een veel is of voor de ander
weinig betekent zullen we maar in het
midden laten. Maar 40 gulden blijft het
en aan die luttele drie uurtjes kunnen we
óók niets veranderen.
Wat het ons dan wèl leert: wel, dan
gaan we het eens vergelijken met dat
gene, wat onze drie clubs bieden voor een
jongeman, die, laten we zeggen, twee
tientjes per jaar kwijt is aan contributie.
Dan vallen alle verhoudingen als spetters
uit elkaar. Leest U maar:
Voor twee tientjes mag een jeugdig lid
het gehele jaar profiteren van alles, wat
de club biedt. Goed onderhouden sport
velden, trainer, douches, warmte, elec-
trisch licht, Schakels, bulletins, circulaires,
postzegels, kienavond, Nieuwjaarsfeestje
en misschien als hij héél goed voet
balt nog thee in de rust ook.
Ik heb kleine dingen als het gebruik
van de verbandkist e.d. verwaarloosd.
LOODGIETERSBEDRIJF
valcken ierstraat 35
C. VAN PEPERZEEL
AMSTERDAM
v. Baerlestraat 1 60
lel. 794120
6
